Wet faillissementsmisbruik en consumentenbescherming (BAPCPA)
De faillissementsmisbruikpreventie- en consumentenbeschermingswet (BAPCPA) van 2005 is een stuk wetgeving dat de faillissementscode van de Verenigde Staten heeft herzien voor zaken die op of na 17 oktober 2005 zijn ingediend. In april 2005 werd BAPCPA door het Congres aangenomen en door de wet ondertekend door President George W. Bush als een stap om het faillissementsstelsel te hervormen.
Belangrijkste leerpunten
- De Wet faillissementsmisbruikpreventie en consumentenbescherming (BAPCPA) is een wet die het persoonlijke faillissementsproces in de VS hervormde, aangenomen in 2005.
- Onder BAPCPA werd het aanvragen van hoofdstuk 7 persoonlijk faillissement moeilijker naarmate strengere richtlijnen en toelatingsvoorwaarden werden gedefinieerd.
- Het doel was om misbruik van het faillissement te voorkomen en hoofdstuk 13-aanmeldingen aan te moedigen in plaats van het meer vergevingsgezinde hoofdstuk 7.
Inzicht in de wet faillissementsmisbruikpreventie en consumentenbescherming
Volgens hoofdstuk 7 faillissement worden de meeste ongedekte consumenten- en zakelijke schulden kwijtgescholden of gelost. Dit faillissementsplan staat ook de liquidatie en verkoop van bepaalde activa door een aangewezen curator toe om crediteuren terug te betalen. Aan de andere kant vereist faillissement ingediend onder hoofdstuk 13 dat debiteuren een deel van de schuld moeten terugbetalen voordat een kwijtschelding van schulden wordt overwogen. Hoofdstuk 13 faillissement vereist dat debiteuren hun schulden herstructureren en een drie- tot vijfjarig aflossingsplan opstellen, waarbij de debiteur zijn toekomstige inkomsten zal gebruiken om zijn crediteuren geheel of gedeeltelijk af te lossen. De wet op het voorkomen van faillissementsmisbruik en consumentenbescherming (BAPCPA) is ingevoerd om het voor debiteuren moeilijker te maken om hoofdstuk 7 faillissement aan te vragen en in plaats daarvan hoofdstuk 13 in te dienen.
De wet creëerde een faillissement betekent test die bepaalt of individuen die faillissement aanvragen, kunnen aanvragen voor Hoofdstuk 7 faillissement, dat veel schulden volledig kwijtscheldt, of dat ze moeten kiezen voor Hoofdstuk 13 faillissement, dat ten minste gedeeltelijke terugbetaling van schulden vereist. Bovendien is de wet toegenomen tot acht jaar, de wachttijd vanaf het moment dat een persoon voor het laatst een faillissement in hoofdstuk 7 heeft ingediend tot wanneer hij opnieuw een dossier kan indienen.
BAPCPA en hoofdstuk 7
In wezen was het doel van BAPCPA om het moeilijker te maken voor personen met hogere inkomens om in aanmerking te komen voor hoofdstuk 7 faillissement door de mogelijkheid van de filer om zijn of haar schulden terug te betalen nader te onderzoeken. De middelentest vergelijkt het maandelijkse inkomen van de schuldenaar met het mediane inkomen (dat afhankelijk is van de grootte van het huishouden) in zijn of haar woonstaat en biedt een vergoeding voor veronderstelde maandelijkse kosten, tegen tarieven bepaald door de IRS, evenals een vergoeding voor werkelijke maandelijkse uitgaven. Als de persoon het mediane inkomen overschrijdt en wat geld over heeft nadat hij de kosten van levensonderhoud heeft verantwoord, komt hij of zij meestal niet in aanmerking voor hoofdstuk 7 faillissement. In feite zijn drie uitkomsten mogelijk van de middentest:
- Een schuldenaar slaagt voor de middentest als zijn maandelijks besteedbaar inkomen minder is dan $ 117. Hij kan dus probleemloos hoofdstuk 7 faillissement aanvragen.
- Een schuldenaar zal de test niet doorstaan als zijn besteedbaar inkomen elke maand meer dan $ 195 bedraagt. In dit geval moet hij verder gaan met hoofdstuk 13.
- Als het beschikbare inkomen van een schuldenaar tussen $ 117 en $ 195 per maand ligt, moet het inkomen worden vermenigvuldigd met 60 (de veronderstelling van BAPCPA dat de schuld binnen ongeveer 5 jaar of 60 maanden zal worden afbetaald). Als de resulterende waarde ten minste 25% van de niet-prioritaire ongedekte schuld kan dekken, zal de schuldenaar de test niet doorstaan. Anders kan hij overgaan tot faillissement op grond van hoofdstuk 7.
Om een middelentest te voltooien, moet een schuldenaar een formulier 22A voor hoofdstuk 7 of een formulier 22C voor hoofdstuk 13 indienen bij de faillissementsrechtbank voordat de rechtbank de zaak behandelt.
BAPCPA heeft ook verplichte kredietadvies ingevoerd voor consumenten en bedrijven die een faillissement willen aanvragen. Dit vereist dat de schuldenaar niet later dan 180 dagen voordat hij een dossier indient, een geaccrediteerd non-profit kredietadviesprogramma voltooit.
Om mogelijk misbruik van het faillissementssysteem te voorkomen, stelt BAPCPA bepaalde schulden vrij van kwijting. Sommige van deze schulden zijn:
- Meer dan $ 750 aan contante voorschotten op een creditcard die binnen 90 dagen na indiening is afgesloten
- Meer dan $ 500 in rekening gebracht op een creditcard voor luxe goederen binnen 90 dagen na indiening
- Alle federale en particuliere studieleningen