Leenbasis
Een leenbasis is de hoeveelheid geld die een geldschieter bereid is om een bedrijf te lenen, op basis van de waarde van het onderpand dat het bedrijf toezegt. De financieringsbasis wordt meestal bepaald door een methode die 'margining' wordt genoemd, waarbij de kredietgever een kortingsfactor bepaalt, die vervolgens wordt vermenigvuldigd met de waarde van het betreffende onderpand. Het resulterende numerieke cijfer geeft het bedrag weer dat een geldschieter aan het bedrijf zal lenen.
Hoe lenen bases werken
Verschillende activa kunnen worden gebruikt als onderpand, waaronder debiteuren, inventaris en apparatuur. Als een bedrijf een geldschieter benadert om geld te lenen, beoordeelt de geldschieter de sterke en zwakke punten van het kredietverlenende bedrijf. Op basis van het waargenomen risico dat het kredietverlenende bedrijf associeert met het lenen van geld aan dit bedrijf, wordt vervolgens een kortingsfactor bepaald - zeg 85%. In dit scenario, als de lener $ 100.000 aan onderpand biedt, is het maximale bedrag aan contanten dat de geldschieter het bedrijf zal geven 85% van $ 100.000, wat gelijk is aan $ 85.000.
[Belangrijk: een leenbasis is de hoeveelheid geld die een geldschieter bereid is om een bedrijf te lenen, op basis van de waarde van het onderpand dat het bedrijf presenteert.]
Waarom geldschieters een leenbasis gebruiken
Kredietverstrekkers voelen zich meer op hun gemak bij het maken van leningen die zijn geworteld in de leenbasis, aangezien deze leningen worden verstrekt tegen specifieke sets van activa. Bovendien kan de leenbasis naar beneden worden bijgesteld om de kredietgever te beschermen. Als de waarde van het onderpand bijvoorbeeld daalt, neemt de kredietlimiet mee af.
Aan de andere kant, als de waarde van het onderpand toeneemt, zal de leenbasis eveneens escaleren tot een vooraf bepaalde limiet.
De mechanica
De lener moet de kredietgever ook bepaalde informatie verstrekken die wordt gebruikt om de leningsbasis te bepalen, waaronder gegevens over verkopen, collecties en inventaris. Bij middelgrote en grote op activa gebaseerde leningen moeten kredietnemers vaak aan geldverstrekkers periodiek certificaten verstrekken die verschillende details van de zakelijke transacties van de onderneming bevatten. Het certificaat kan bijvoorbeeld de in aanmerking komende vorderingen van een bedrijf specificeren, als de leningsbasis wordt bepaald door die vergoeding.
Kredietverstrekkers kunnen regelmatig onderzoek van een bedrijf uitvoeren om de bedrijfsactiviteiten van de kredietnemer te controleren. Als onderdeel van dit initiatief kunnen kredietverstrekkers taxateurs verzenden om het onderpand te waarderen dat wordt gebruikt bij de berekening van de leningsbasis om te bepalen of er significante wijzigingen zijn in de onderliggende waarde van de betreffende items.
Voorbeeld van een leenbasis
Cabot Oil & Gas Corporation had geen uitstaande leningen onder haar doorlopende kredietfaciliteit op 31 maart 2016. Sindsdien wordt op de eerste dag van elk jaar haar leningsbasis jaarlijks opnieuw bepaald, hoewel de kredietgever de vrijheid heeft om een herbepaling wanneer Cabot olie- en gaseigenschappen verwerft of verkoopt. Op 19 april 2016 werd de leenbasis verlaagd van $ 3, 4 miljard naar $ 3, 2 miljard.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.