Bottom-up beleggen
Bottom-up beleggen is een beleggingsbenadering die zich richt op de analyse van individuele aandelen en de nadruk legt op het belang van macro-economische cycli en marktcycli. Bij bottom-up beleggen richt de belegger zijn aandacht op een specifiek bedrijf en zijn fundamentals, in plaats van op de sector waarin dat bedrijf actief is of op de grotere economie als geheel. Deze benadering veronderstelt dat individuele bedrijven het goed kunnen doen, zelfs in een bedrijfstak die niet presteert, althans op relatieve basis.
Bottom-up beleggen dwingt beleggers om allereerst rekening te houden met micro-economische factoren. Deze factoren omvatten de algehele financiële gezondheid van een bedrijf, analyse van de jaarrekening, de aangeboden producten en diensten, vraag en aanbod, en andere individuele indicatoren van bedrijfsprestaties in de loop van de tijd. De unieke marketingstrategie of organisatiestructuur van een bedrijf kan bijvoorbeeld een leidende indicator zijn die ervoor zorgt dat een bottom-up investeerder investeert. Als alternatief kunnen boekhoudkundige onregelmatigheden in de financiële overzichten van een bepaald bedrijf wijzen op problemen voor een onderneming in een sector die anders sterk groeit.
00:59Bottom-up beleggen
Hoe bottom-up beleggen werkt
De bottom-upbenadering is het tegenovergestelde van top-down beleggen, een strategie die bij het nemen van een beleggingsbeslissing eerst rekening houdt met macro-economische factoren. Top-downbeleggers kijken in plaats daarvan naar de brede prestaties van de economie en zoeken vervolgens naar sectoren die goed presteren en investeren in de beste kansen binnen die sector. Omgekeerd betekent het nemen van goede beslissingen op basis van een bottom-up beleggingsstrategie het kiezen van een bedrijf en een grondige beoordeling voorafgaand aan het beleggen. Dit omvat het leren kennen van de openbare onderzoeksrapporten van het bedrijf.
Meestal stopt het bottom-up beleggen niet op individueel bedrijfsniveau, hoewel dat de dimensie is waar de analyse begint en waar het meeste gewicht wordt toegekend. Industriegroep, economische sector, markt- en macro-economische factoren worden op hun beurt in de algehele analyse opgenomen, maar beginnen bij de bodem en op weg naar schaal.
Bottom-upbeleggers zijn meestal diegenen die lange termijn buy-and-hold-strategieën hanteren die sterk afhankelijk zijn van fundamentele analyses. Dit is te wijten aan het feit dat een bottom-up benadering van beleggen een belegger een diep inzicht in een enkel bedrijf en zijn aandelen geeft, waardoor inzicht wordt verkregen in het groeipotentieel van een belegging op lange termijn. Top-downbeleggers daarentegen kunnen opportunistischer zijn in hun beleggingsstrategie en kunnen proberen snel posities in en uit te gaan om winst te maken uit marktbewegingen op korte termijn.
Bottom-upbeleggers kunnen het meest succesvol zijn wanneer ze investeren in een bedrijf dat ze actief gebruiken en vanaf de grond kennen. Bedrijven zoals Facebook, Google en Tesla zijn allemaal goede voorbeelden van dit idee, omdat elk een bekend consumentenproduct heeft dat elke dag kan worden gebruikt. Wanneer een belegger een bedrijf vanuit een bottom-up perspectief bekijkt, begrijpt hij eerst inherent de waarde ervan vanuit het perspectief van relevantie voor consumenten in de echte wereld.
Belangrijkste leerpunten
- Bottom-up beleggen is een beleggingsbenadering die zich richt op de analyse van individuele aandelen en de nadruk legt op het belang van macro-economische cycli en marktcycli.
- Bij bottom-up beleggen richt de belegger zijn aandacht op een specifiek bedrijf en de fundamenten ervan, in plaats van top-down beleggen dat sectorgroepen of de grotere economie als eerste ziet.
- De bottom-upbenadering veronderstelt dat individuele bedrijven het goed kunnen doen, zelfs in een bedrijfstak die niet presteert, althans op relatieve basis.
Voorbeeld van een bottom-upbenadering
Facebook (NYSE: FB) is een goede potentiële kandidaat voor een bottom-upbenadering omdat beleggers zijn producten en diensten intuïtief goed begrijpen. Zodra een kandidaat zoals Facebook wordt geïdentificeerd als een "goed" bedrijf, duikt een belegger diep in zijn management- en organisatiestructuur, financiële overzichten, marketinginspanningen en prijs per aandeel. Dit omvat het berekenen van de financiële ratio's voor het bedrijf, het analyseren van hoe die cijfers in de loop van de tijd zijn veranderd en toekomstige groei voorspellen.
Vervolgens gaat de analist een stapje verder dan de individuele onderneming en zou hij de financiële gegevens van Facebook vergelijken met die van zijn concurrenten en branchegenoten in de sociale media en internetindustrie. Dit kan aantonen of Facebook zich onderscheidt van zijn collega's of dat het afwijkingen vertoont die anderen niet hebben. De volgende stap is om Facebook relatief te vergelijken met het grotere bereik van technologiebedrijven. Daarna wordt rekening gehouden met algemene marktomstandigheden, zoals of de P / E-ratio van Facebook in overeenstemming is met de S&P 500, of dat de aandelenmarkt zich in een algemene bull-markt bevindt. Ten slotte worden macro-economische gegevens meegenomen in de besluitvorming, waarbij wordt gekeken naar trends in werkloosheid, inflatie, rentetarieven, bbp-groei, enzovoort.
Als al deze factoren eenmaal in de beslissing van een belegger zijn ingebouwd, kan een beslissing worden genomen om te handelen.
01:09Wie profiteert van bottom-up beleggen?
Bottom-up versus top-down beleggen
Zoals we hebben gezien, begint bottom-up beleggen bij de financiële gegevens van een individueel bedrijf en voegt het vervolgens steeds meer macro-analyselagen toe. Daarentegen zal een top-down belegger eerst verschillende macro-economische factoren onderzoeken om te zien hoe deze factoren de totale markt kunnen beïnvloeden, en dus de aandelen waarin ze willen beleggen. Ze analyseren het bruto binnenlands product (bbp), de verlaging of het verhogen van de rente, inflatie en de prijs van grondstoffen om te kijken waar de aandelenmarkt naartoe gaat. Ze zullen ook kijken naar de prestaties van de totale sector of sector waarin een aandeel verkeert. Deze beleggers zijn van mening dat als de sector het goed doet, de kansen groot zijn dat de aandelen die ze onderzoeken ook goed zullen presteren en rendement opleveren. Deze investeerders kunnen kijken hoe externe factoren zoals stijgende olie- of grondstoffenprijzen of veranderingen in rentetarieven bepaalde sectoren ten opzichte van andere zullen beïnvloeden, en dus de bedrijven in deze sectoren. (Zie ook: Een top-downbenadering van beleggen.)
Als bijvoorbeeld de prijs van een grondstof zoals olie omhoog gaat en het bedrijf waarin ze overwegen te investeren grote hoeveelheden olie gebruikt om hun product te maken, zal de belegger overwegen hoe groot de invloed van de stijging van de olieprijzen op de bedrijfswinsten. Hun aanpak begint dus heel breed, kijkend naar de macro-economie, vervolgens naar de sector en vervolgens naar de aandelen zelf. Top-downbeleggers kunnen er ook voor kiezen om in één land of regio te beleggen, als de economie het goed doet. Dus als Europese aandelen wankelen, blijft de belegger uit Europa en kan hij in plaats daarvan geld in Aziatische aandelen gieten regio vertoont een snelle groei.
Bottom-up investeerders zullen de fundamenten van een bedrijf onderzoeken om te beslissen of ze erin willen investeren. Aan de andere kant houden top-downbeleggers rekening met de bredere markt- en economische omstandigheden bij het kiezen van aandelen voor hun portefeuille.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.