Consumentenschuld
Consumentenschuld bestaat uit schulden die verschuldigd zijn als gevolg van de aankoop van goederen die consumeerbaar zijn en / of niet op prijs worden gesteld. Consumentenschuld wordt vaak gebruikt naast de schulden van huishoudens, aangezien beide vaak verband houden met creditcards, hypotheken, autoleningen en betaaldagleningen. Er moet echter worden opgemerkt dat woninghypotheken persoonlijke beleggingen zijn.
Een belangrijk verschil tussen consumentenschuld en andere vormen van schuld (bijvoorbeeld bedrijfsobligaties) is dat consumentenschuld meestal wordt gebruikt voor consumptie en niet voor investeringen of zaken doen. Het is het bedrag dat individuele consumenten verschuldigd zijn, in tegenstelling tot dat van bedrijven of overheden.
01:06Prioriteit geven aan schuld
BREKEN NAAR Consumentenschuld
De meest voorkomende gevallen van consumentenschuld zijn creditcardschuld, betaaldagleningen en andere consumentenfinanciering. Deze vormen bestaan vaak tegen hogere rentetarieven, vergeleken met langlopende beveiligde leningen, zoals hypotheken.
Consumentenleningen kunnen worden geleend van een bank, kredietunie en / of de federale overheid in de vorm van creditcards (doorlopend, maandelijks af te lossen) of leningen met vaste betaling (niet-doorlopend, meestal gedurende de levensduur van de onderliggende waarde).
De consumenten hefboomratio
De consumentenhefboomratio (CLR) meet de hoeveelheid schuld die de gemiddelde Amerikaanse consument heeft, vergeleken met zijn of haar besteedbaar inkomen. De formule is als volgt:
Consumentenhefboomratio = totale huishoudschuld / beschikbaar persoonlijk inkomen
De totale schuldenlast van het huishouden is afgeleid van het rapport van de Federal Reserve, terwijl het beschikbaar persoonlijk inkomen wordt gerapporteerd door het Amerikaanse ministerie van Handel, Bureau of Economic Analysis. De CLR is gebruikt als lakmoes voor de gezondheid van de Amerikaanse economie, samen met indicatoren, zoals de aandelenmarkt, voorraadniveaus en het werkloosheidspercentage.
Op individueel niveau wordt de leverage ratio van de consument geadviseerd niet meer te zijn dan 20 procent van iemands take-home loon. Consumentenschuld op lange termijn wordt meestal als fiscaal suboptimaal beschouwd, vooral omdat de meeste consumentengoederen (bijvoorbeeld een nieuwe flatscreen-tv) geen hoog nutsniveau hebben dat het aangaan van schulden op korte termijn rechtvaardigt.
Consumentenschuld en roofzuchtige leningen
Consumentenschuld wordt vaak geassocieerd met roofkredieten, ruim gedefinieerd door de FDIC als “oneerlijke en misbruikmakende leningsvoorwaarden opleggen aan leners.” Roofzuchtige leningen zijn vaak gericht op groepen met minder toegang tot en begrip van meer traditionele vormen van financiering. rentevoeten en vereisen aanzienlijk onderpand in het waarschijnlijke geval dat een kredietnemer in gebreke blijft.
In augustus 2017 had de consumentenschuld een nieuw hoogtepunt bereikt van $ 12, 8 biljoen, een stijging ten opzichte van $ 12, 7 biljoen in 2008. Dit is toegeschreven aan de hoge leningen voor studenten en auto's, samen met de totale creditcardschuld die het hoogste niveau sinds Q4 2009 bereikte. kaartachterstanden hebben een opwaartse trend gekend.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.