Hoe gebruik ik de CAPM om de equity-kosten te bepalen?

Bij kapitaalbudgettering gebruiken bedrijfsaccountants en financiële analisten vaak het kapitaalactiva-prijsmodel (CAPM) om de kosten van het eigen vermogen te schatten. CAPM beschrijft de relatie tussen systematisch risico en verwacht rendement voor activa. Het wordt veel gebruikt voor de prijsstelling van risicovolle effecten, het genereren van verwachte rendementen voor activa gezien het bijbehorende risico en het berekenen van de kapitaalkosten.

Bepaling van de kosten van eigen vermogen met CAPM

De CAPM-formule vereist slechts drie soorten informatie: het rendement voor de algemene markt, de bètawaarde van het betreffende aandeel en de risicovrije rente.

Ra = Rrf + [Ba ∗ (Rm − Rrf)] waar: Ra = Cost of EquityRrf = Risicovrije renteBa = BetaRm = Marktrendement van rendement \ begin {uitgelijnd} & Ra = Rrf + \ links [Ba * \ left (Rm- Rrf \ right) \ right] \\ & \ textbf {where:} \\ & Ra = \ text {Cost of Equity} \\ & Rrf = \ text {Risk-Free Rate} \\ & Ba = \ text {Beta} \\ & Rm = \ text {Marktrendement} \\ \ end {uitgelijnd} Ra = Rrf + [Ba ∗ (Rm − Rrf)] waar: Ra = Equity CostRrf = Risicovrij tariefBa = BetaRm = Marktrendement

Het rendement verwijst naar het rendement gegenereerd door de markt waarin de aandelen van het bedrijf worden verhandeld. Als bedrijf CBW handelt op de Nasdaq en de Nasdaq een rendement van 12 procent heeft, is dit het tarief dat in de CAPM-formule wordt gebruikt om de kosten van CBW's financiering met eigen vermogen te bepalen.

De bèta van het aandeel verwijst naar het risiconiveau van het individuele effect ten opzichte van de bredere markt. Een bèta-waarde van 1 geeft aan dat het aandeel mee beweegt met de markt. Als de Nasdaq 5 procent wint, doet de individuele beveiliging dat ook. Een hogere bèta geeft een volatielere voorraad aan en een lagere bèta weerspiegelt een grotere stabiliteit.

Het risicovrije tarief wordt in het algemeen gedefinieerd als het (min of meer gegarandeerde) rendement op kortlopende Amerikaanse schatkistcertificaten omdat de waarde van dit soort effecten uiterst stabiel is en het rendement wordt ondersteund door de Amerikaanse overheid. Het risico om geïnvesteerd kapitaal te verliezen is dus vrijwel nul en een bepaalde hoeveelheid winst is gegarandeerd.

Talloze online rekenmachines kunnen de CAPM-kosten van het eigen vermogen bepalen, maar het berekenen van de formule met de hand of in Microsoft Excel is eenvoudig.

Stel dat CBW handelt op de Nasdaq met een rendement van 9 procent. De aandelen van het bedrijf zijn iets volatieler dan de markt met een bèta van 1, 2. Het risicovrije tarief op basis van de driemaands T-factuur is 4, 5 procent.

Op basis van deze informatie zijn de kosten van de kapitaalfinanciering van het bedrijf:

4.5 + 1.2 ∗ (9−4.5) = 9.9% 4.5 + 1.2 * \ left (9-4.5 \ right) \ text {= 9.9 \%} 4.5 + 1.2 ∗ (9−4.5) = 9.9%

De kostprijs van het eigen vermogen is een integraal onderdeel van de gewogen gemiddelde vermogenskostenvoet (WACC), die op grote schaal wordt gebruikt om de totale verwachte kosten van alle kapitaal onder verschillende financieringsplannen te bepalen in een poging om de meest gemengde mix van vreemd vermogen en eigen vermogen te vinden. kostenefficiënt.

Het komt neer op

Voor accountants en analisten is CAPM een beproefde methode voor het schatten van de kosten van het eigen vermogen. Het model kwantificeert de relatie tussen systematisch risico en verwacht rendement voor activa en is toepasbaar in verschillende boekhoudkundige en financiële contexten.