Hoe wordt het economische bestelhoeveelheidsmodel gebruikt in voorraadbeheer?

Het economische bestelhoeveelheid (EOQ) -model wordt gebruikt in voorraadbeheer door het aantal eenheden te berekenen dat een bedrijf bij elke batchorder aan zijn voorraad moet toevoegen om de totale kosten van zijn voorraad te verlagen. De kosten van de inventaris omvatten bewaar- en instellingskosten.

Het EOQ-model wil ervoor zorgen dat de juiste hoeveelheid voorraad per batch wordt besteld, zodat een bedrijf niet te vaak hoeft te bestellen en er geen overtollige voorraad aanwezig is. Er wordt van uitgegaan dat er een afweging is tussen de voorraadkosten en de voorraadinstellingskosten en dat de totale voorraadkosten worden geminimaliseerd wanneer zowel de instellingskosten als de beheerkosten worden geminimaliseerd.

De formule voor economische bestelhoeveelheid

EOQ = 2 × S × DHwhere: S = Installatiekosten (per bestelling, meestal inclusief verzending en verwerking) D = Vraagprijs (verkochte hoeveelheid per jaar) \ begin {uitgelijnd} & EOQ = \ sqrt {\ frac {2 \ keer S \ keer D} {H}} \\ & \ textbf {waarbij:} \\ & S = \ text {Installatiekosten (per bestelling, meestal inclusief} \\ & \ text {verzend- en administratiekosten)} \\ & D = \ text { Vraagpercentage (verkochte hoeveelheid per jaar)} \\ & H = \ text {Holdingkosten (per jaar, per eenheid)} \ end {afgestemd} EOQ = H2 × S × D waarbij: S = Setupkosten (per bestelling), meestal inclusief verzending en verwerking) D = Vraagsnelheid (verkochte hoeveelheid per jaar)

Hoe de economische bestelhoeveelheid te berekenen

Om de economische bestelhoeveelheid voor voorraad te berekenen, moet u de instelkosten, het vraagpercentage en de holdingkosten kennen.

Installatiekosten verwijzen naar alle kosten die gepaard gaan met het daadwerkelijk bestellen van de inventaris, zoals de kosten van verpakking, levering, verzending en verwerking.

De vraag is de hoeveelheid voorraad die een bedrijf elk jaar verkoopt.

Holdingkosten verwijzen naar alle kosten die gepaard gaan met het bij de hand houden van extra voorraad. Die kosten omvatten opslag- en logistieke kosten, verzekeringskosten, materiaalbehandelingskosten, afschrijvingen van voorraden en afschrijvingen.

Bestellen van een grote hoeveelheid voorraad verhoogt de bedrijfskosten van een bedrijf, terwijl het vaker bestellen van kleinere hoeveelheden voorraad de installatiekosten van een bedrijf verhoogt. Het economische bestelhoeveelheidsmodel vindt de hoeveelheid die beide soorten kosten minimaliseert.

Voorbeeld van hoe EOQ werkt

EOQ houdt rekening met het tijdstip van opnieuw bestellen, de kosten voor het plaatsen van een bestelling en de kosten voor het opslaan van goederen. Als een bedrijf voortdurend kleine bestellingen plaatst om een ​​specifiek voorraadniveau te handhaven, zijn de bestelkosten hoger, samen met de behoefte aan extra opslagruimte.

Overweeg bijvoorbeeld een kledingwinkel die een reeks herenoverhemden draagt. De winkel verkoopt elk jaar 1000 shirts. Het kost het bedrijf $ 5 per jaar om een ​​enkel shirt in voorraad te houden, en de vaste kosten om een ​​bestelling te plaatsen zijn $ 2.

De EOQ-formule is de vierkantswortel van (2 x 1.000 shirts x $ 2 bestelkosten) / ($ 5 vasthoudkosten) of 28, 3 met afronding. De ideale ordergrootte om kosten te minimaliseren en aan de vraag van de klant te voldoen, is iets meer dan 28 shirts. Een complexer deel van de EOQ-formule biedt het bestelpunt.

Nadelen van het gebruik van EOQ

De input van de EOQ-formule gaat ervan uit dat de vraag van de consument constant is. De berekening veronderstelt ook dat zowel de bestel- als de vasthoudkosten constant blijven. Deze veronderstellingen maken het moeilijk of onmogelijk om rekening te houden met onvoorspelbare bedrijfsgebeurtenissen, zoals veranderende consumentenvraag, seizoensgebonden veranderingen in voorraadkosten, verloren verkoopinkomsten door voorraadtekorten of inkoopkortingen die een bedrijf zou kunnen krijgen voor het kopen van voorraad in grotere hoeveelheden.