Hoofd- » brokers » Primaire versus secundaire kapitaalmarkten: wat is het verschil?

Primaire versus secundaire kapitaalmarkten: wat is het verschil?

brokers : Primaire versus secundaire kapitaalmarkten: wat is het verschil?
Primaire versus secundaire kapitaalmarkten: een overzicht

De term kapitaalmarkt verwijst naar elk deel van het financiële systeem dat kapitaal bijeenbrengt uit obligaties, aandelen en andere beleggingen. Nieuwe aandelen en obligaties worden gecreëerd en verkocht aan beleggers op de primaire kapitaalmarkt, terwijl effecten worden verhandeld door beleggers op de secundaire kapitaalmarkt.

Primaire kapitaalmarkten

Wanneer een bedrijf voor het eerst nieuwe aandelen en obligaties verkoopt, doet dit dit op de primaire kapitaalmarkt. Deze markt wordt ook wel de markt voor nieuwe emissies genoemd. In veel gevallen neemt de nieuwe uitgave de vorm aan van een beursintroductie (IPO). Wanneer beleggers effecten op de primaire kapitaalmarkt kopen, schakelt het bedrijf dat de effecten aanbiedt een verzekeringsbedrijf in om het te herzien en een prospectus op te stellen met de prijs en andere details van de uit te geven effecten.

Alle kwesties op de primaire markt zijn onderworpen aan strikte regelgeving. Bedrijven moeten verklaringen indienen bij de Securities and Exchange Commission (SEC) en andere effectenbureaus en moeten wachten tot hun deponeringen zijn goedgekeurd voordat ze openbaar kunnen worden gemaakt.

Bedrijven die effecten uitgeven via de primaire kapitaalmarkt kunnen investeringsbankiers inhuren om toezeggingen van grote institutionele beleggers te verkrijgen om de effecten te kopen wanneer ze voor het eerst worden aangeboden. Kleine beleggers kunnen op dit moment vaak geen effecten kopen omdat het bedrijf en haar investeringsbankiers alle beschikbare effecten in een korte periode willen verkopen om aan het vereiste volume te voldoen, en ze moeten zich richten op de marketing van de verkoop aan grote beleggers die kan meer effecten tegelijk kopen. Marketing van de verkoop aan investeerders kan vaak een roadshow of honden- en ponyshow zijn, waarin investeringsbankiers en de leiding van het bedrijf reizen om potentiële investeerders te ontmoeten en hen te overtuigen van de waarde van het uitgegeven effect.

Prijzen zijn vaak volatiel op de primaire markt omdat de vraag vaak moeilijk te voorspellen is wanneer een effect voor het eerst wordt uitgegeven. Daarom worden veel IPO's ingesteld tegen lage prijzen.

Een bedrijf kan meer eigen vermogen op de primaire markt aantrekken na het betreden van de secundaire markt via een aanbod van rechten. Het bedrijf zal pro rata rechten aanbieden op basis van aandelen die beleggers al bezitten. Een andere optie is een private plaatsing, waarbij een bedrijf rechtstreeks kan verkopen aan een grote belegger, zoals een hedgefonds of een bank. In dit geval worden de aandelen niet openbaar gemaakt.

Secundaire kapitaalmarkten

De secundaire markt is waar effecten worden verhandeld nadat het bedrijf zijn aanbod op de primaire markt heeft verkocht. Het wordt ook wel de aandelenmarkt genoemd. De New York Stock Exchange (NYSE), London Stock Exchange en Nasdaq zijn secundaire markten.

Kleine beleggers hebben een veel betere kans om effecten op de secundaire markt te verhandelen, omdat ze van IPO's zijn uitgesloten. Iedereen kan effecten op de secundaire markt kopen zolang ze bereid zijn de vraagprijs per aandeel te betalen.

Een makelaar koopt doorgaans de effecten namens een belegger op de secundaire markt. In tegenstelling tot de primaire markt, waar prijzen worden vastgesteld voordat een IPO plaatsvindt, fluctueren de prijzen op de secundaire markt met de vraag. Beleggers moeten ook een commissie betalen aan de makelaar voor het uitvoeren van de transactie.

Het volume verhandelde effecten varieert van dag tot dag, omdat vraag en aanbod voor het effect fluctueert. Dit heeft ook een groot effect op de prijs van het effect.

Omdat het oorspronkelijke aanbod compleet is, is de uitgevende onderneming geen partij meer bij een verkoop tussen twee beleggers, behalve in het geval van een inkoop van eigen aandelen door bedrijven. Na de beursgang van Apple op 12 december 1980 op de primaire markt hebben individuele beleggers bijvoorbeeld Apple-aandelen op de secundaire markt kunnen kopen. Omdat Apple niet langer betrokken is bij de uitgifte van zijn aandelen, zullen beleggers in wezen met elkaar omgaan wanneer zij aandelen in het bedrijf verhandelen.

De secundaire markt kent twee verschillende categorieën: de veiling en de dealermarkten. De veilingmarkt is de thuisbasis van het open protestsysteem waar kopers en verkopers op één locatie samenkomen en de prijzen aankondigen waartegen zij hun effecten willen kopen en verkopen. De NYSE is zo'n voorbeeld. In dealermarkten handelen mensen echter via elektronische netwerken. De meeste kleine beleggers handelen via dealermarkten.

Er zijn evenveel secundaire markten als er financiële producten zijn, dus aandelen zullen beschikbaar zijn op aandelenmarkten en hypotheken worden opnieuw verpakt en verkocht aan beleggers.

Belangrijkste leerpunten

  • De nieuwe uitgifte van aandelen en obligaties zoals IPO's wordt uitgegeven op de primaire kapitaalmarkt.
  • Bedrijven die aandelen willen aantrekken, zullen tegen een vaste prijs effecten aanbieden aan grote beleggers op de primaire markt.
  • Nadat een effect op de primaire markt is verhandeld, wordt het vervolgens voor kleinere beleggers op de secundaire markt verhandeld.
  • Beurzen zoals de NYSE, LSE en Nasdaq zijn secundaire markten.

01:11

Primaire en secundaire kapitaalmarkten vergelijken

Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.
Aanbevolen
Laat Een Reactie Achter