Referentie-entiteit
Een referentie-entiteit is de emittent van de schuld die ten grondslag ligt aan een kredietderivaat. De referentie-entiteit is de organisatie die het referentieactief (obligatie of ander door schulden gedekt effect) heeft uitgegeven dat op zijn beurt het voorwerp is van een kredietderivaat. De referentie-entiteit kan een onderneming, overheid of andere juridische entiteit zijn die elke soort schuld uitgeeft. In veel gevallen is de kredietderivaat die een referentie-entiteit benoemt, een credit default swap (CDS). Als zich een kredietgebeurtenis zoals een wanbetaling voordoet en de referentie-entiteit niet aan de voorwaarden van de lening kan voldoen, ontvangt de koper van de kredietverzuimswap betaling van de verkoper van de CDS.
UITBREIDING Referentie-entiteit
De referentie-entiteit is in wezen de partij waarop de twee tegenpartijen in een transactie met kredietderivaten speculeren. De verkoper van een credit default swap gokt dat de onderliggende schuldemissie (referentieactiva) en het bedrijf of de overheid (referentie-entiteit) zijn verplichtingen zonder problemen kunnen nakomen. De koper van een kredietverzuimswap verzekert zijn belegging in de schuld van de referentie-entiteit of speculeert op de toestand van de referentie-entiteit zonder het onderliggende actief daadwerkelijk te bezitten.
Referentie-entiteiten en verzekeringen
In theorie is een credit default swap-contract een verzekering tegen het standaardrisico van de referentie-entiteit. In ruil voor een vergoeding verkoopt de verkoper van de transactie bescherming tegen het in gebreke blijven van de referentie-entiteit. De koper van de kredietderivaat gelooft dat er een kans bestaat dat de referentie-entiteit in gebreke blijft met hun uitgegeven schuld en daarom de juiste positie betreedt. Dit is een eenvoudige afdekking, of verzekering, waarbij de eigenaar van de schuld van de referentie-entiteit betaalt zodat, in geval van wanbetaling, de verkoper van de CDS deze geheel maakt volgens de oorspronkelijke voorwaarden van de investering. Als er niets gebeurt, heeft de eigenaar van de schuld een prijs betaald voor de gemoedsrust die de CDS met zich meebrengt. Als zich een kredietgebeurtenis voordoet, wordt de verkoper van de CDS getroffen door het verschil uit te betalen aan de koper van de CDS.
Referentie-entiteiten en speculatie
In de praktijk is de CDS-markt veel groter dan de referentieactiva waarvoor hij bescherming verkoopt. Dit betekent dat speculanten credit default swaps afsluiten zonder daadwerkelijk de onderliggende schulden of door schulden gedekte effecten te bezitten. In dit geval wordt de CDS een speculatief instrument waarbij de verkoper en de koper tegen elkaar wedden op de kansen dat een kredietgebeurtenis gebeurt met een bepaalde referentie-entiteit. Dit bespaart de speculant de moeite van het shorten van aandelen, of de verkoper de kapitaalinvestering van het kopen van obligaties voor de lange termijn. Ze kunnen eenvoudigweg een contract afsluiten dat de speculant een periodieke vergoeding kost als de referentie-entiteit niet in de problemen komt, en zullen flink uitbetalen als de referentie-entiteit een kredietgebeurtenis ondervindt. Bovendien is de CDS zelf een verhandelbaar instrument, dat het element van timing introduceert in plaats van simpelweg een contract te houden tot de vervaldatum.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.