Liberalisering van de handel
Handelsliberalisatie is het wegnemen of verminderen van beperkingen of belemmeringen voor de vrije uitwisseling van goederen tussen naties. Deze belemmeringen omvatten tarieven, zoals rechten en toeslagen, en niet-belemmeringsbelemmeringen, zoals licentieregels en quota. Economen zien het versoepelen of uitroeien van deze beperkingen vaak als stappen om vrijhandel te bevorderen.
01:28Liberalisering van de handel
Inzicht in handelsliberalisatie
Liberalisering van de handel is een controversieel onderwerp. Critici van handelsliberalisatie beweren dat het beleid banen kan kosten omdat goedkopere goederen de binnenlandse markt van het land zullen overstromen. Critici suggereren ook dat de goederen van inferieure kwaliteit en minder veilig kunnen zijn dan concurrerende binnenlandse producten die mogelijk strengere veiligheids- en kwaliteitscontroles hebben ondergaan.
Voorstanders van liberalisering van de handel beweren echter dat dit uiteindelijk de consumentenkosten verlaagt, de efficiëntie verhoogt en de economische groei bevordert. Protectionisme, het tegenovergestelde van handelsliberalisering, wordt gekenmerkt door strikte barrières en marktregulering. Het resultaat van handelsliberalisering en de daaruit voortvloeiende integratie tussen landen staat bekend als globalisering.
Belangrijkste leerpunten
- Handelsliberalisatie verwijdert of vermindert handelsbelemmeringen tussen landen, zoals tarieven en quota.
- Het hebben van minder handelsbelemmeringen vermindert de kosten van goederen die worden verkocht in importerende landen.
- Liberalisering van de handel kan sterkere economieën ten goede komen, maar zwakkere landen in een groter nadeel plaatsen.
Voor- en nadelen van handelsliberalisering
Handelsliberalisering bevordert de vrije handel, waardoor landen goederen kunnen verhandelen zonder wettelijke belemmeringen of de bijbehorende kosten. Deze verminderde regelgeving verlaagt de kosten voor landen die met andere landen handelen en kan uiteindelijk resulteren in lagere consumentenprijzen omdat de invoer onderhevig is aan lagere vergoedingen en de concurrentie waarschijnlijk zal toenemen.
Toenemende concurrentie vanuit het buitenland als gevolg van handelsliberalisatie creëert een stimulans voor grotere efficiëntie en goedkopere productie door binnenlandse bedrijven. Deze concurrentie kan een land ook aansporen om middelen te verschuiven naar industrieën waarin het een concurrentievoordeel kan hebben. De recente liberalisering van de handel heeft het Verenigd Koninkrijk bijvoorbeeld aangemoedigd zich te concentreren op zijn dienstensector in plaats van op de productie.
Liberalisering van de handel kan echter bepaalde bedrijven in een land negatief beïnvloeden vanwege de grotere concurrentie van buitenlandse producenten en kan leiden tot minder lokale steun voor die industrieën. Er kan ook een financieel en sociaal risico zijn als producten of grondstoffen afkomstig zijn uit landen met lagere milieunormen.
Handelsliberalisering kan een bedreiging vormen voor ontwikkelingslanden of economieën, omdat zij gedwongen worden om op dezelfde markt te concurreren als sterkere economieën of naties. Deze uitdaging kan gevestigde lokale industrieën onderdrukken of leiden tot het falen van nieuw ontwikkelde industrieën daar.
Landen met geavanceerde onderwijssystemen hebben de neiging zich snel aan te passen aan een vrijhandelseconomie omdat ze een arbeidsmarkt hebben die zich kan aanpassen aan veranderende eisen en productiefaciliteiten die hun focus kunnen verleggen naar meer gevraagde goederen. Landen met lagere opleidingsnormen kunnen moeite hebben zich aan te passen aan een veranderende economische omgeving.
Critici zijn van mening dat liberalisering van de handel banen kost en de lonen onder druk zet. Voorstanders geloven dat het concurrentie en groei stimuleert.
Voorbeeld van liberalisering van de handel
De Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) werd in januari 1994 ondertekend door Canada, Mexico en de Verenigde Staten. De overeenkomst elimineerde de tarieven voor producten die werden verhandeld tussen de drie landen. Een van de doelstellingen van NAFTA was om Mexico te integreren met de sterk ontwikkelde economieën van de Verenigde Staten en Canada, deels omdat Mexico werd beschouwd als een lucratieve nieuwe markt voor Canada en de Verenigde Staten. De drie regeringen hoopten ook dat de handelsovereenkomst de economie van Mexico zou verbeteren.
In de loop van de tijd is de regionale handel verdrievoudigd en zijn de grensoverschrijdende investeringen tussen de landen toegenomen. President Donald J. Trump achtte de overeenkomst echter nadelig voor banen en productie in de VS. In oktober 2018 heeft de regering Trump onderhandeld over een bijgewerkt pact, de VS-Mexico-Canada-overeenkomst (USMCA).
De meeste economen zijn het erover eens dat NAFTA gunstig was voor de Canadese en Amerikaanse economie. Volgens een rapport van de Council on Foreign Relations is de regionale handel gestegen van $ 290 miljard in 1993 tot meer dan $ 1, 1 biljoen in 2016 en is de Amerikaanse directe buitenlandse investeringen (FDI) gestegen van $ 15 miljard naar meer dan $ 100 miljard. Economen zeggen echter ook dat andere factoren mogelijk ook hebben bijgedragen aan deze resultaten, zoals technologische verandering en uitgebreide handel met China.
Critici van NAFTA beweren dat de overeenkomst banenverlies en loonstagnatie veroorzaakte in de Verenigde Staten omdat bedrijven hun productie naar Mexico verhuisden om te profiteren van lagere arbeidskosten. Het valt nog te bezien hoe de USMCA deze factoren zal beïnvloeden.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.