Onwettige lening
Een onwettige lening is een lening die niet voldoet aan - of in strijd is met - enige bepaling van de geldende leningswetten. Voorbeelden van onwettige leningen zijn leningen of kredietrekeningen met te hoge rentetarieven of die de wettelijke limieten overschrijden die een geldschieter mag verlengen.
Een onwettige lening kan ook een vorm van krediet of lening zijn die de werkelijke kosten ervan verhult of nalaat relevante voorwaarden met betrekking tot de schuld of informatie over de kredietgever te onthullen. Dit soort lening is in strijd met de Truth in Lending Act (TILA).
Hoe een onwettige lening werkt
De term "onwettige lening" is breed, aangezien een aantal verschillende wetten en wetgeving van toepassing kan zijn op leningen en leners. In principe is een onwettige lening echter in strijd met de wetten van een geografische jurisdictie, een industrie of een overheidsinstantie of -instantie.
Het Federal Direct Loan Program, beheerd door het ministerie van Onderwijs, biedt bijvoorbeeld door de overheid gefinancierde leningen aan postsecundaire studenten. Het stelt grenzen aan hoeveel er elk jaar kan worden geleend, op basis van wat de hogeschool of universiteit identificeert als onderwijsuitgaven. Als een instelling probeert dat cijfer te vervalsen om de student meer geld te geven, zou de lening onwettig zijn. De overheid stelt ook de rentetarieven van de leningen en een respijtperiode vast voordat de terugbetaling begint. Mocht een geldschieter of leningbeheerder proberen deze voorwaarden te wijzigen - of de student kosten in rekening brengen voor het invullen van de gratis aanvraag voor Federal Student Aid (FAFSA) - dan zou dat ook een onwettige lening zijn.
Een onwettige lening is niet hetzelfde als een rooflening die, hoewel uitbuitend, mogelijk niet onwettig is.
Onwettige leningen en de waarheidswetgeving
De Truth in Lending Act is van toepassing op de meeste soorten kredieten, of het nu om een gesloten krediet (zoals een autolening of een hypotheek) of een krediet met een open einde (zoals een creditcard) gaat. De wet regelt wat bedrijven kunnen adverteren en zeggen over de voordelen van hun leningen of diensten.
De wet vereist dat kredietverstrekkers de kosten van de lening bekendmaken om consumenten in staat te stellen vergelijkend te winkelen. De wet voorziet ook in een periode van drie dagen waarin de consument de leningsovereenkomst kan ontbinden zonder financieel verlies. Deze bepaling is bedoeld om consumenten te beschermen tegen gewetenloze leentactieken.
De wet dicteert niet wie krediet kan krijgen of geweigerd kan worden (anders dan algemene discriminatienormen van ras, geslacht, geloof, enz.). Evenmin regelt het de rentetarieven die een geldschieter in rekening kan brengen.
Onwettige leningen en woekerwetten
Rentetarieven vallen onder de bepaling en definitie van lokale woekerwetten. Woekerwetten regelen het bedrag aan rente dat kan worden geheven op een lening door een geldschieter in een bepaald gebied. In de VS stelt elke staat zijn eigen woekerwetten en woekerrente vast. Een lening of kredietlijn wordt dus als onwettig beschouwd als de rente daarop hoger is dan het wettelijk verplichte bedrag.
Gebruikswetten zijn ontworpen om consumenten te beschermen. De wetten die van toepassing zijn, zijn echter die van de staat waarin de kredietgever is opgenomen, niet de staat waar de kredietnemer woont.
Onwettige leningen versus roofzuchtige leningen
Onwettige leningen worden vaak gezien als de provincie van roofkredieten, een praktijk die oneerlijke of onrechtmatige leningsvoorwaarden oplegt aan een kredietnemer, of een kredietnemer overtuigt om oneerlijke voorwaarden of ongegronde schulden te accepteren via misleidende, dwingende of andere gewetenloze methoden. Interessant is echter dat een rooflening technisch gezien geen onwettige lening is.
Een voorbeeld: betaaldagleningen, een soort persoonlijke lening op korte termijn die een bedrag in rekening kan brengen dat gelijk kan zijn aan 300% tot 500% van de geleende som. Vaak gebruikt door mensen met slecht krediet en weinig spaargeld, kunnen betaaldagleningen zeker als roofzuchtig worden beschouwd, gebruikmakend van degenen die op geen enkele andere manier urgente rekeningen kunnen betalen. Maar tenzij de staat of de gemeente van de geldschieter expliciet een limiet stelt onder dergelijke bedragen op rente of leengeld, is de betaaldaglening eigenlijk niet illegaal.
Voorbeeld uit het echte leven van een onwettige lening
In mei 2016 verbood een hooggerechtshof van North Carolina een online autotitelaanbieder om in de staat te opereren. De procureur-generaal van North Carolina had een rechtszaak aangespannen tegen de geldschieter, die onder verschillende namen zaken deed, voor onwettige leningen. Zijn leningen kwalificeerden op verschillende punten als onwettig: rentevoeten van 161% tot 575% (versus de cap van North Carolina van 30% op dergelijke schulden); laatste ballonbetalingen groter dan de hoofdsom van de lening; beslag op de onderpandauto's na een late of gemiste betaling; en het feit dat deze voorwaarden of details vaak werden achtergehouden of niet duidelijk werden gemaakt aan kredietnemers. Bovendien hebben leners nooit schriftelijke leningsovereenkomsten ontvangen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.