Wat is het verschil tussen helikoptergeld en QE?

Centrale banken over de hele wereld hadden moeite om de economische groei in 2016 te stimuleren. Ze hadden bijna al hun instrumenten gebruikt om te proberen de economische groei te stimuleren, inclusief negatieve rentetarieven en stimuleringsprogramma's die elke maand obligaties kopen. De Bank of Japan en de Europese Centrale Bank verlaagden hun rentetarieven naar een negatief territorium en probeerden te voorkomen dat banken geld oppotten en leningen aan consumenten aanmoedigen om de groei te ondersteunen. Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) waarschuwde voor een fragiele wereldwijde macro-economische groei, die zou kunnen leiden tot turbulentie op de wereldwijde financiële markten. Bijgevolg zochten centrale banken naar nieuwe manieren om economische groei te stimuleren, zoals 'helikoptergeld', dat een alternatief bood voor kwantitatieve versoepeling (QE).

Verschillen tussen helikoptergeld en QE

Helikoptergeld is een theoretisch en onorthodox monetair beleidsinstrument dat centrale banken gebruiken om economieën te stimuleren. Econoom Milton Friedman introduceerde het kader voor helikoptergeld in 1969, maar voormalig Federal Reserve-voorzitter Ben Bernanke maakte het populair in 2002. Dit beleid zou theoretisch moeten worden gebruikt in een omgeving met lage rente wanneer de groei van een economie zwak blijft. Helikoptergeld houdt in dat de centrale bank of de centrale overheid grote hoeveelheden geld aan het publiek levert, alsof het geld vanuit een helikopter wordt verspreid of verspreid.

In tegenstelling tot het concept van het gebruik van helikoptergeld, gebruiken centrale banken kwantitatieve versoepeling om de geldhoeveelheid en de rentetarieven te verlagen door overheids- of andere financiële effecten van de markt te kopen om economische groei te stimuleren. In tegenstelling tot helikoptergeld, dat betrekking heeft op de distributie van gedrukt geld aan het publiek, gebruiken centrale banken kwantitatieve versoepeling om geld te creëren en vervolgens activa te kopen met behulp van het gedrukte geld. QE heeft geen directe impact op het publiek, terwijl helikoptergeld direct beschikbaar wordt gesteld aan consumenten om de consumentenuitgaven te verhogen.

Verschillen in economische gevolgen

Een van de belangrijkste voordelen van helikoptergeld is dat het beleid theoretisch vraag genereert, die voortkomt uit de mogelijkheid om uitgaven te verhogen zonder de zorgen over hoe het geld zou worden gefinancierd of gebruikt. Hoewel huishoudens het geld op hun spaarrekening zouden kunnen plaatsen in plaats van het geld uit te geven als het beleid slechts voor een korte periode zou worden geïmplementeerd, neemt de consumptie van consumenten in theorie toe naarmate het beleid gedurende een lange periode van kracht blijft. Het effect van helikoptergeld is theoretisch permanent en onomkeerbaar omdat geld aan consumenten wordt uitgegeven en centrale banken het geld niet kunnen intrekken als consumenten besluiten het geld op een spaarrekening te plaatsen.

Een van de belangrijkste risico's van helikoptergeld is dat het beleid kan leiden tot een aanzienlijke valutadevaluatie op de internationale valutamarkten. De valutadevaluatie zou voornamelijk worden toegeschreven aan het creëren van meer geld.

Omgekeerd verstrekt QE kapitaal aan financiële instellingen, wat theoretisch de verhoogde liquiditeit en kredietverlening aan het publiek bevordert, omdat de kosten van leningen worden verlaagd omdat er meer geld beschikbaar is. Het gebruik van het nieuw geprinte geld om effecten te kopen, verhoogt theoretisch de omvang van de bankreserves met de hoeveelheid gekochte activa. QE is bedoeld om banken aan te moedigen om meer leningen aan consumenten te verstrekken tegen een lager tarief, wat de economie zou moeten stimuleren en de consumentenuitgaven zou verhogen. In tegenstelling tot helikoptergeld kunnen de effecten van QE worden teruggedraaid door de verkoop van effecten.

Helikoptergeld in de praktijk

Hoewel helikoptergeld een onorthodox instrument is om economische groei te stimuleren, zijn er minder extreme vormen van beleid als andere economische instrumenten niet hebben gewerkt. De overheid of centrale bank zou een versie van helikoptergeld kunnen implementeren door geld uit te geven aan belastingverlagingen en daarna zou de centrale bank geld op een schatkistrekening storten. Bovendien zou de overheid nieuwe obligaties kunnen uitgeven die de centrale bank zou kopen en aanhouden, maar de centrale bank zou de rente teruggeven aan de overheid om aan het publiek uit te keren. Daarom zouden deze vormen van helikoptergeld consumenten van geld voorzien en in theorie consumentenuitgaven aanwakkeren.