Waarom veranderen rentetarieven?

Rente is gewoon de kost van het lenen van geld. Zoals bij elk goed of dienst in een vrije markteconomie, komt de prijs uiteindelijk neer op vraag en aanbod. Wanneer de vraag zwak is, brengen geldschieters minder in rekening om hun contanten te betalen; wanneer de vraag groot is, kunnen ze de vergoeding verhogen, ook wel de rente genoemd. De vraag naar financiering eb en vloed met de conjunctuurcyclus. Tijdens een recessie kopen minder mensen auto's of huizen (en zijn daarom op zoek naar nieuwe hypotheken of autoleningen) of zoeken ze financiering om bedrijven op te starten of te laten groeien. De banken wilden hun kredietverlening verhogen en stelden hun geld 'te koop' door de rente te verlagen.

Het aanbod verandert ook als de economische omstandigheden fluctueren. In dit verband speelt de overheid een belangrijke rol. Centrale banken zoals de Federal Reserve van de Verenigde Staten hebben de neiging om overheidsschuld te kopen tijdens een recessie en pompen de stagnerende economie met contant geld dat kan worden gebruikt voor nieuwe leningen. De toename van het aanbod, gecombineerd met een verminderde vraag, dwingt de tarieven naar beneden. Het tegenovergestelde gebeurt precies tijdens een economische bloei.

Het is belangrijk op te merken dat kortlopende leningen en langlopende leningen kunnen worden beïnvloed door zeer verschillende factoren. Het kopen en verkopen van effecten door een centrale bank heeft bijvoorbeeld een veel grotere impact op leningen op korte termijn, zoals creditcardtarieven en autoleningen. Voor langere obligaties, zoals een 30-jarige staatsobligatie, kunnen de vooruitzichten voor inflatie een belangrijke factor zijn. Als consumenten vrezen dat de waarde van hun geld snel zal dalen, zullen ze een hogere rente op hun 'lening' aan de overheid eisen.