Hoe werken leven en dood voordeel ruiters?

De woon- en overlijdensuitkeringen die beschikbaar zijn in de meeste variabele lijfrentecontracten kunnen vele soorten bescherming bieden voor contracteigenaren en begunstigden.

Leven- en overlijdensuitkering-rijders zijn optionele add-ons voor een lijfrentecontract en de garanties die ze bieden komen met kosten die zorgvuldig moeten worden afgewogen om gerechtvaardigd te zijn. Niet alle rijders zijn hetzelfde, dus het is cruciaal om te begrijpen hoe ze werken, welk type geschikt is voor jou, of als je er helemaal een nodig hebt.

Belangrijkste leerpunten

• Renners voor leven en overlijden zijn optionele add-ons voor een lijfrentecontract dat kan worden gekocht.
• Een rijder met een uitkering bij leven garandeert een uitbetaling terwijl de annuitant nog in leven is, terwijl een rijder met een uitkering bij overlijden bescherming biedt aan begunstigden tegen een waardevermindering van de lijfrente.
• Niet alle rijders zijn hetzelfde en het is belangrijk om te begrijpen hoe ze werken en of de kosten hen de moeite waard maken.

Living and Death Benefit Riders: Some Background

De lijfrentecontracten die meer dan een eeuw geleden door verzekeringsmaatschappijen werden aangeboden, waren relatief eenvoudige instrumenten. Ze zijn ontworpen om te verzekeren tegen het risico van superannuation, of het overleven van iemands inkomen, en boden een gegarandeerde inkomstenstroom aan annuitanten in ruil voor een eenmalige of periodieke investering. Maar lijfrentecontracten zijn in de loop der jaren steeds complexer geworden.

In de jaren tachtig werden variabele annuïteiten geïntroduceerd en spoedig volgde een variabele levensverzekering. Omdat deze voertuigen nu miljarden dollars aan pensioenactiva huisvesten voor zowel particulieren als bedrijven, is het belang van het behoud van activa binnen hen een kritieke kwestie geworden. Dit heeft geleid tot de oprichting van een aantal speciale verzekeringsruiters die verschillende soorten levens- en overlijdensbescherming bieden aan contracthouders.

Inzicht in leven en dood Benefit Riders

Alle verzekeringsruiters aangeboden binnen variabele contracten en polissen vallen in een van twee categorieën. Levende uitkeringsrijders garanderen over het algemeen een soort van gedefinieerde uitbetaling terwijl de verzekerde of annuitant nog in leven is, terwijl uitkeringen voor overlijdensuitkering beschermen tegen dalingen van contractwaarden als gevolg van marktomstandigheden voor begunstigden.

Leven en overlijden voordeel rijders zijn alleen voordelig wanneer de waarde van het contract lager is dan de contractwaarde gegarandeerd door de ruiter.

Er zijn veel specifieke vormen van elk type rijder en deze zijn natuurlijk niet gratis. Elk gekocht door de verzekeringnemer brengt een jaarlijkse vergoeding in rekening op maandelijkse, driemaandelijkse, tweejaarlijkse of jaarlijkse basis. Sommige leefuitkeringen zullen de hoofdsom van de contracthouder garanderen, terwijl andere een zekere mate van hypothetische groei garanderen zolang aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan. De rijder kan bijvoorbeeld de annulering van het contract vereisen in plaats van een systematische opname te nemen.

Sommige rijders op het gebied van overlijden bieden ook meer bescherming dan anderen. De ene kan alleen het initiële bedrag van de geïnvesteerde hoofdsom garanderen, minus eventuele opnames, terwijl de andere een uitkering bij overlijden kan bieden gelijk aan de hoogste geregistreerde waarde van het contract.

Soorten renners en hoe ze werken

Dit zijn enkele van de meest voorkomende ruiters en voorbeelden van hoe ze werken.

Basic Living Benefit Rider

Frank koopt een variabel lijfrentecontract van $ 100.000 met een basisruiter. Hij belegt de activa binnen het contract in een portefeuille van subrekeningen die slecht presteren. Het account is pas enkele jaren later $ 75.000 waard wanneer hij het contract vereffent. Hij ontvangt nog steeds $ 100.000, omdat hij de rijder heeft gekocht.

Enhanced Living Benefit Rider

Nancy investeert $ 150.000 in een variabele annuïteit op de leeftijd van 35. Ze verdeelt de opbrengst over verschillende subrekeningen binnen het contract en koopt een verbeterde rijder voor een woonuitkering die een hypothetische groei van 6% per jaar garandeert.

Op 60-jarige leeftijd is haar werkelijke contractwaarde $ 400.000. Maar als ze besluit haar contract te annoteren en zich te committeren aan een gegarandeerde inkomstenstroom (en deze optie is vaak onomkeerbaar), dan zal haar verbeterde rijder haar een inkomstenstroom betalen die is gebaseerd op een hypothetische waarde van ongeveer $ 643.000 (gelijk aan $ 150.000) groeit met 6% per jaar gedurende 25 jaar).

Basic Death Benefit Rider

Tom koopt een contract van $ 200.000 op 50-jarige leeftijd. Het contract groeit 15 jaar mooi en wordt vervolgens gedecimeerd door een sterke berenmarkt. Tom sterft op 70-jarige leeftijd wanneer zijn contract slechts $ 185.000 waard is. De ruiter dicteert dat zijn begunstigde de oorspronkelijke $ 200.000 zal ontvangen die in het contract is geïnvesteerd.

Enhanced Death Benefit Rider

Elizabeth investeert $ 100.000 in een contract op 45-jarige leeftijd en verdeelt de opbrengst over verschillende agressieve sub-accounts die investeren in small-cap en buitenlandse instrumenten. Op 55-jarige leeftijd is het contract $ 175.000 waard, maar daalt tot $ 125.000 in de komende vijf jaar. Elizabeth sterft op 60-jarige leeftijd, maar haar begunstigde ontvangt $ 175.000 - de hoogste geregistreerde waarde in de geschiedenis van het contract.

Deze voorbeelden tonen slechts enkele van de soorten rijders die beschikbaar zijn. Hoewel de meeste luchtvaartmaatschappijen alle hierboven beschreven rijders bieden, bieden veel ook andere soorten gespecialiseerde rijders die specifieke soorten bescherming bieden tegen verschillende omstandigheden waardoor annuïteiten en begunstigden minder kunnen krijgen dan het bedrag van de oorspronkelijke investering of de groei van het contract.

De kosten van ruiters

Rijders komen met een kostprijs die de waarde van het contract elk jaar vermindert. De rijder in het basisscenario voor een woonbijslag kan bijvoorbeeld een jaarlijkse vergoeding van 1% van de contractwaarde in rekening brengen. Deze vergoeding wordt op jaarbasis beoordeeld, ongeacht de uitvoering van het contract. Als de contractwaarde daalt tot $ 88.000 in het tweede jaar van het contract, zou de rijder een extra $ 880 van de contractwaarde aftrekken.

Uiteraard zou de contracteigenaar dan kunnen rekenen op de teruggave van de hoofdsom in het contract, ongeacht de uitvoering van het contract. Leven- en overlijdensvoordelen renners verminderen de contractwaarde als de prestaties van de sub-accounts groter blijken te zijn dan wat de renners beloven.

De kosten van rijdervergoedingen wegen

De volgende voorbeelden illustreren de impact van rijderkosten en of het zinvol is om er een aan een lijfrentecontract toe te voegen.

Gemiddelde groei van de subrekening

Alan koopt een contract van $ 200.000 en kiest voor zowel de verbeterde renners voor wonen en overlijden. De totale kosten van beide bedragen 2, 5% per jaar. Zijn contract groeit met een gemiddeld percentage van 7% per jaar, maar de kosten van de renners verminderen zijn effectieve groeipercentage tot 4, 5% per jaar. Hij kan in aanmerking komen voor de garanties van de renners eenvoudig omdat de kosten van die renners zijn groeisnelheid voldoende hebben verlaagd om die garanties te activeren.

Dit voorbeeld illustreert de impact die de kosten van rijders hebben op de prestaties van een subaccount. Om de kosten van de renners te overtreffen, zijn de meeste contracthouders waarschijnlijk verstandig om hun geld in de meer agressieve sub-accounts te investeren, omdat ze het potentieel hebben om in de loop van de tijd voldoende te groeien zodat de contracthouder in plaats daarvan de huidige contractwaarde kan opnemen .

Agressieve groei van subaccounts

Alan investeert de $ 200.000 in het in het vorige voorbeeld beschreven contract in agressieve subrekeningen die historisch gezien een gemiddeld jaarlijks rendement van 10% tot 12% per jaar hebben geboekt, zij het met aanzienlijke volatiliteit. Als dit patroon doorgaat, zou hij een gemiddelde winst van 7, 5% tot 9, 5% per jaar realiseren nadat de kosten van de renners zijn afgetrokken.

Als hij 25 jaar later opnames begint te maken, kan zijn contract dus gemakkelijk $ 2 miljoen tot $ 3 miljoen waard zijn, afhankelijk van verschillende factoren. Als de renners alleen uitbetalingen gegarandeerd op basis van 6% groei per jaar, dan heeft hij in wezen zijn geld verspild door ze te kopen, ongeveer op dezelfde manier als degenen die een autoverzekering betalen en geen claim indienen, geen echt rendement op hun geld zien. Hij zou in dit geval beter af zijn geweest zonder de renners.

Het komt neer op

Niet alle rijders in leven en overlijden zijn hetzelfde. Voordat u er een aan een lijfrentecontract toevoegt, is het van cruciaal belang om te begrijpen hoe ze werken, of de kosten opwegen tegen de voordelen en of u er een nodig hebt.