Investeren in crisis: een risicovolle strategie met een hoog rendement

De financiële crisis van 2008 en de grote recessie die daarop volgde, is nog vers in het geheugen van veel beleggers. Mensen zagen hun portefeuilles 30% of meer van hun waarden verliezen, en oudere werknemers zagen hun 401 (k) -plannen en IRA's dalen naar niveaus die hun plannen voor pensionering bedreigden. In plaats van rationeel te handelen tijdens ernstige bearmarkten, hebben veel mensen de neiging om te reageren en de zaken erger te maken. Hoewel veel mensen in paniek raakten of werden gedwongen activa tegen lage prijzen te verkopen, zag een kleine groep geduldige, methodische beleggers de beurs instorten als een kans.

Investeren in een crisis is ongetwijfeld riskant, want de tijdlijn en reikwijdte van een herstel is op zijn best onzeker. Dubbel dip recessies zijn een reële mogelijkheid, en proberen een bodem te kiezen is grotendeels een kwestie van geluk. Toch kunnen beleggers die in een crisis kunnen beleggen zonder te bezwijken aan irrationele angst en onrust, buitenmatig rendement behalen tijdens een herstel.

Hoe crises van invloed zijn op beleggers

Beleggers gedragen zich over het algemeen niet zoals voorspeld door de traditionele financiële theorie, waarin elk individu zich rationeel gedraagt ​​om het nut te maximaliseren. Integendeel, mensen gedragen zich vaak irrationeel en laten emoties in de weg staan, vooral wanneer de economie enige chaos ervaart. Het opkomende gebied van gedragsfinanciering probeert te beschrijven hoe mensen zich daadwerkelijk gedragen versus hoe de financiële theorie voorspelt dat ze zouden moeten.

Gedragsfinanciering laat zien dat mensen, in plaats van alleen maar risico-avers te zijn, eigenlijk meer verliesavers zijn. Dit betekent dat mensen de emotionele pijn van een verlies veel meer voelen dan het plezier van een even grote winst. Niet alleen dat, maar verliesaversie beschrijft de neiging van mensen om winnaars te vroeg te verkopen en te lang verliezen vast te houden; wanneer mensen in het zwart staan, handelen ze risicomijdend, maar wanneer ze in het rood staan, worden ze risicovol.

Neem bijvoorbeeld een blackjack-speler in een casino. Wanneer hij wint, kan hij conservatiever spelen en kleinere bedragen inzetten om zijn winst te behouden. Als diezelfde speler geld neerlegt, kan hij echter veel meer risico nemen door te verdubbelen of inzetten op riskantere handen te verhogen om break-even te spelen. Beleggers gedragen zich op dezelfde manier. Helaas neemt het nemen van overtollig risico bij het ervaren van verliezen de neiging om alleen de omvang van die verliezen te vergroten.

Deze emotionele vooroordelen kunnen aanhouden, zelfs nadat een herstel is begonnen. In een onderzoek door online broker Capital One Sharebuilder gaf 93% van de millennials aan dat ze de markten wantrouwen en daardoor minder vertrouwen hebben in beleggen. Zelfs met historisch lage rentetarieven bestaat meer dan 40% van de rijkdom van deze generatie uit contanten. Door de crisis verwerven jonge Amerikanen niet de aandelen- en obligatiemarkt die oudere generaties heeft geholpen om rijkdom te vergaren.

Profiteren van een crisis

Terwijl de meeste beleggers in paniek raken omdat de activaprijzen dalen, kunnen degenen met een koel hoofd de resulterende lage prijzen zien als een koopmogelijkheid. Activa kopen van die rusteloze individuen gedreven door angst is als kopen in de uitverkoop. Angst drijft vaak activaprijzen ver onder hun fundamentele of intrinsieke waarden, waardoor geduldige beleggers worden beloond die toestaan ​​dat de prijzen terugkeren naar hun verwachte niveaus. Om te profiteren van investeren in een crisis is discipline, geduld en natuurlijk voldoende rijkdom aan liquide middelen nodig om opportunistische aankopen te doen.

Wanneer de ramp toeslaat, vrezen markten het ergste en worden aandelen dienovereenkomstig gestraft. Maar historisch gezien, wanneer het stof is verdwenen, keert het optimisme terug en keren de prijzen terug naar waar ze waren, waarbij markten opnieuw op fundamentele signalen reageerden in plaats van op waargenomen onrust. Een studie door Ned Davis Research groep keek naar 28 wereldwijde crises in de afgelopen honderd jaar, van de Duitse invasie van Frankrijk in de Tweede Wereldoorlog tot terroristische aanslagen zoals die op 9/11. Telkens reageerden de markten te sterk en vielen te ver om slechts kort daarna te herstellen. De beleggers die de angst verkochten, merkten dat ze hun portefeuilles tegen hogere prijzen moesten terugkopen, terwijl geduldige beleggers werden beloond.

Na de Japanse aanval op Pearl Harbor daalde de S&P 500-index met meer dan 4% en bleef de komende maanden nog eens 14% dalen. Daarna, en tot het einde van de oorlog in 1945, keerde de beurs gemiddeld echter meer dan 25% per jaar terug. Hetzelfde patroon kan worden waargenomen na andere geopolitieke gebeurtenissen. Door het feit te erkennen dat markten de neiging hebben om te sterk te reageren, kan een slimme belegger aandelen en andere activa kopen tegen spotprijzen.

Op dit moment bevinden de aandelen zich midden in een zesjarige bullmarkt na de grote recessie. Degenen die niet in paniek raakten, zagen hun portefeuillewaarden niet alleen herstellen, maar hun winsten uitbreiden, terwijl degenen die ervoor kozen of werden gedwongen te verkopen en wachtten totdat de bull-markt in volle gang was om opnieuw binnen te komen, nog steeds hun wonden likken .

Beurzen zijn niet de enige manier om in een crisis te beleggen. De grote recessie zag ook een instorting van de huizenprijzen toen de zeepbel op de huizenmarkt barstte. Mensen die hun hypotheek niet langer konden betalen en veel huizen waren onder water, het hypotheekbedrag dat aan de bank verschuldigd was, overschreed de eigenwaarde van het onroerend goed. De huizenkopers en degenen die in onroerend goed beleggen, konden waardevolle onroerende activa tegen lagere prijzen oppikken en konden daardoor een mooi rendement behalen, aangezien de huizenmarkt zich heeft gestabiliseerd en hersteld. Evenzo hebben zogenaamde gierbeleggers ook kunnen profiteren van de overname van goede bedrijven die zijn getroffen door een recessie, maar die verder goede fundamentals hebben.

Wedden op een te gebeuren crisis

Een andere manier om geld te verdienen aan een crisis is om te wedden dat er een zal gebeuren. Short selling aandelen of short equity index futures is een manier om te profiteren van een berenmarkt. Een korte verkoper leent aandelen die ze nog niet bezitten om ze te verkopen en, hopelijk, tegen een lagere prijs terug te kopen. Een andere manier om geld te verdienen met een downmarkt is om optiestrategieën te gebruiken, zoals het kopen van putten die in waarde toenemen als de markt daalt, of door callopties te verkopen die vervallen tot een prijs van nul als ze niet meer geldig zijn. Soortgelijke strategieën kunnen worden toegepast op obligatie- en grondstoffenmarkten.

Veel beleggers zijn echter beperkt van short selling of hebben geen toegang tot derivatenmarkten. Zelfs als ze dat doen, kunnen ze een emotionele of cognitieve neiging hebben om short te verkopen. Bovendien kunnen short-sellers worden gedwongen hun posities voor verlies te dekken als de markten stijgen in plaats van dalen en er margestortingen worden uitgegeven. Tegenwoordig zijn er ETF's die longs (houders van de ETF-aandelen) een korte blootstelling aan de markt geven. Zogenaamde inverse ETF's kunnen streven naar een rendement van + 1% voor elk negatief rendement van 1% van de onderliggende indexrendementen. Sommige omgekeerde ETF's kunnen ook gebruikmaken van gearing of leverage, waarbij + 2% of zelfs + 3% wordt geretourneerd voor elk verlies van 1% in de onderliggende waarde.

Voor diegenen die gewoon zichzelf willen beschermen tegen een crisis en niet noodzakelijk op een dergelijke gebeurtenis wedden, kan een goed gediversifieerde portefeuille, inclusief posities in activaklassen met lage correlaties, helpen de klap op te vangen. Degenen met toegang tot derivatenmarkten kunnen ook hedgingstrategieën gebruiken, zoals een beschermende put of een gedekte call om de ernst van potentiële verliezen te verminderen.

Het komt neer op

Economische crises vinden van tijd tot tijd plaats. Recessies en depressies komen voor. Alleen al in de 20e eeuw waren er ongeveer twintig herkenbare crises - exclusief geopolitieke gebeurtenissen zoals oorlogen of terroristische aanslagen, waardoor ook markten plotseling daalden. Gedragsfinanciering leert ons dat mensen bij dergelijke gebeurtenissen in paniek raken en niet rationeel handelen zoals de traditionele financiële theorie voorspelt. Dientengevolge kunnen mensen met koele hoofden, discipline en een begrip dat markten altijd al zijn hersteld van dergelijke gebeurtenissen, activa kopen tegen spotprijzen en overtollige opbrengsten verdienen. Degenen met de vooruitziende blik dat een crisis dreigt, kunnen korte strategieën implementeren om te profiteren van een dalende markt. Natuurlijk is timing alles, en te vroeg of laat kopen, of te lang een shortpositie behouden, kan leiden tot samengestelde verliezen en mogelijke winsten wegnemen.