TINA: Er is geen alternatief
'Er is geen alternatief', vaak afgekort tot 'TINA', is een uitdrukking die is ontstaan bij de Victoriaanse filosoof Herbert Spencer en in de jaren tachtig een slogan werd van de Britse premier Margaret Thatcher. Tegenwoordig wordt het vaak gebruikt door beleggers om een minder dan ideale portefeuilleverdeling te verklaren, meestal van aandelen, omdat andere activaklassen nog slechtere rendementen bieden. Deze situatie en de daaropvolgende beslissingen van beleggers kunnen leiden tot het 'Tina-effect' waarbij aandelen alleen stijgen omdat beleggers geen levensvatbaar alternatief hebben.
Oorsprong van TINA
Herbert Spencer, die van 1820 tot 1903 leefde, was een Britse intellectueel die het klassieke liberalisme sterk verdedigde. Hij geloofde in laissez-faire regering en positivisme - het vermogen van technologische en sociale vooruitgang om maatschappelijke problemen op te lossen - en vond dat Darwins theorie van "survival of the fittest" van toepassing zou moeten zijn op menselijke interacties. Op critici van kapitalisme, vrije markten en democratie antwoordde hij vaak: "Er is geen alternatief."
Het Tina-effect in de politiek
Margaret Thatcher, een conservatief, diende als premier van Groot-Brittannië van 1979 tot 1990. Ze gebruikte de uitdrukking op een vergelijkbare manier als Spencer bij het reageren op critici van haar marktgerichte beleid van deregulering, politieke centralisatie, bezuinigingen en een terugdraaiing van het welzijn staat. Alternatieven voor deze aanpak waren er in overvloed, van het beleid dat door Labour werd bepleit tot het beleid in de Sovjetunie. Voor Thatcher had het neoliberalisme van de vrije markt echter geen alternatief.
Na de val van de Sovjetunie betoogde de Amerikaanse politicoloog Francis Fukuyama dat deze opvatting permanent was bevestigd. Terwijl het communisme in diskrediet kwam, schreef hij dat geen enkele ideologie ooit weer serieus zou kunnen concurreren met het kapitalisme en de democratie: het "einde van de geschiedenis" dat Marx beloofde was aangekomen, zij het in een andere vorm.
Het Tina-effect op investeringen
De afgelopen jaren is bij beleggers een ander gebruik van het Tina-effect waargenomen en de uitdrukking verwijst nu naar een gebrek aan bevredigende alternatieven voor een investering die als twijfelachtig wordt beschouwd. Beleggers die bijvoorbeeld laat in een bullmarkt zijn, kunnen zich zorgen maken over de mogelijkheid van een omkering en niet bereid zijn veel van hun portefeuilles aan aandelen toe te wijzen.
Aan de andere kant, als obligaties lage rendementen bieden. en illiquide activa zoals private equity of onroerend goed zijn ook onaantrekkelijk, beleggers kunnen ondanks hun zorgen aandelen aanhouden in plaats van terug te keren naar contanten. Als voldoende deelnemers dezelfde mening hebben, kan de markt een "Tina-effect" ervaren, dat geleidelijk toeneemt ondanks een duidelijk gebrek aan stuurprogramma's, aangezien er geen andere opties zijn voor kapitaalverhoging.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.