Koolstofbelasting
Een CO2-belasting wordt betaald door bedrijven en industrieën die via hun activiteiten koolstofdioxide produceren. De belasting is bedoeld om de uitstoot van broeikasgassen en kooldioxide, een kleurloos en reukloos onbrandbaar gas, in de atmosfeer te verminderen. De belasting wordt opgelegd met het oog op milieubescherming.
Inzicht in de CO2-belasting
Een belasting die is ontworpen om de negatieve externe effecten van CO2-uitstoot te verminderen of te verwijderen, een CO2-belasting is een soort Pigovian Tax. Koolstof komt voor in alle soorten koolwaterstofbrandstof (inclusief steenkool, aardolie en aardgas) en komt vrij als het schadelijke toxine kooldioxide (CO 2 ) wanneer dit soort brandstof wordt verbrand. CO 2 is de verbinding die primair verantwoordelijk is voor het "broeikaseffect" van het vasthouden van warmte in de atmosfeer van de aarde, en is daarom een van de belangrijkste oorzaken van de opwarming van de aarde.
Regering van de overheid
Een CO2-belasting wordt ook wel een vorm van CO2-prijsstelling voor broeikasgasemissies genoemd, waarbij de overheid een vaste prijs bepaalt voor koolstofemissies in bepaalde sectoren. De prijs wordt doorberekend van bedrijven naar consumenten. Door de kosten van broeikasgassen te verhogen, hopen overheden het verbruik te beperken, de vraag naar fossiele brandstoffen te verminderen en meer bedrijven ertoe aan te zetten milieuvriendelijke vervangers te creëren. Een koolstofbelasting is een manier voor een staat om enige controle over koolstofemissies uit te oefenen zonder zijn toevlucht te nemen tot de hefbomen van een commando-economie, waardoor de staat de productiemiddelen zou kunnen beheersen en koolstofemissies handmatig zou kunnen stoppen.
Een CO2-belasting invoeren
Alle koolstof die wordt gevonden in gefabriceerde producten zoals kunststoffen die niet wordt verbrand, wordt niet belast. Hetzelfde geldt voor CO 2 die permanent geïsoleerd is van de productie en niet in de atmosfeer terechtkomt. Maar de belasting wordt betaald tijdens het stroomopwaartse proces, of wanneer de brandstof of het gas uit de aarde wordt gewonnen. Producenten kunnen de belasting vervolgens zoveel mogelijk aan de markt doorberekenen. Dit geeft consumenten op hun beurt de kans om hun eigen koolstofvoetafdruk te verminderen.
Voorbeelden van koolstofbelastingen
Koolstofbelastingen zijn in een aantal landen over de hele wereld ingevoerd. Ze nemen verschillende vormen aan, maar de meeste komen neer op een eenvoudig belastingtarief per gebruikte ton koolwaterstofbrandstof. Het eerste land dat een CO2-belasting invoerde, was Finland, in 1990. Die heffing bedraagt momenteel $ 24, 39 dollar per ton koolstof. De Finnen werden snel gevolgd door andere Noordse landen - Zweden en Noorwegen voerden beide hun eigen koolstofbelastingen in 1991 in. Vanaf een tarief van $ 51 per ton CO 2 gebruikt in benzine (de belasting zou later aanzienlijk dalen), behoort de Noorse belasting tot de de strengste ter wereld.
De Verenigde Staten voeren momenteel geen federale CO2-belasting uit.
Ontbroken Koolstofbelastingen
De meeste vormen van CO2-belasting zijn met succes toegepast, maar de mislukte poging van Australië van 2012-2014 staat in schril contrast. De groene minderheidspartij was in staat om de koolstofbelasting te bemiddelen tijdens een periode van politieke stagnatie in 2011, maar de belasting heeft nooit de steun gekregen van een van de belangrijkste partijen in Australië, de linkse Labour Party (die met tegenzin instemde met de belasting om een regering vormen met de Groenen) en de centrumrechtse liberalen, waarvan leider Tony Abbott de intrekking van 2014 leidde. Zoals de meeste economische initiatieven om klimaatverandering te bestrijden, blijven de CO2-belastingen zeer controversieel.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.