Micro-economie versus macro-economie Investeringen

Beleggers moeten stoppen met proberen beslissingen te nemen op basis van macro-economische voorspellingen.

Dit advies kan in strijd zijn met de investeringscultuur die wordt gecreëerd door grote nieuwszenders, maar overweeg het alternatief: een belegger moet de juiste macro-economische voorspelling identificeren, waarvan er veel zijn, en vervolgens de juiste investeringsselecties maken, waarvan er ook veel zijn. Zelfs de best opgeleide economen interpreteren macro-economische gegevens vaak verkeerd.

De kans is klein dat beleggers het beter zullen doen. In plaats daarvan moeten beleggers de fundamentele realiteiten begrijpen die worden gepresenteerd in de micro-economische theorie. Het is een subtielere en meer gevestigde wetenschap met veel minder nadelen dan macro-economie. Als gevolg hiervan is er veel minder potentieel voor significante investeringsfouten.

Micro versus macro: twee soorten economie

De meeste economen, hoewel zeker niet allemaal, geloven dat er verschillende methoden nodig zijn voor het bestuderen van individuele markten versus de hele economie. Het moderne onderscheid tussen micro-economie en macro-economie is nog geen 100 jaar oud, en de termen zijn waarschijnlijk oorspronkelijk ontleend aan de natuurkunde. Natuurkundigen scheiden microscopische, of atomaire, fysica van molaire fysica, of wat door menselijke zintuigen kan worden waargenomen. Het idee is dat microscopische fysica beschrijft hoe de wereld werkelijk is, maar molaire fysica is een nuttig steno en heuristisch apparaat.

Economie behandelt het onderscheid echter bijna op de tegenovergestelde manier. Hoewel de meeste economen het eens zijn over de basisprincipes van micro-economische analyse, groeide het veld van macro-economie uit onvrede met waargenomen beperkingen in de voorspelde resultaten van micro-economie. Over de conclusies uit macro-economische studies bestaat geen brede overeenstemming. Daarom is het geen afkorting voor micro-economische waarheden.

Hoe elk veld werkt

Micro-economie houdt zich bezig met alleenstaande huishoudens, bedrijven of industrieën. Het meet de kruising van vraag en aanbod in deze nauwe gebieden en negeert in wezen andere factoren om echte relaties beter te begrijpen. Vaak grafisch gepresenteerd, is een micro-economische analyse grotendeels gebaseerd op logica en laat zien hoe prijzen helpen de menselijke activiteit te coördineren naar een evenwichtspunt.

Macro-economie verloopt op een heel andere manier. Het probeert economiebrede fenomenen te meten, voornamelijk door geaggregeerde statistieken en econometrische correlaties. In de micro-economie worden complicerende variabelen bijvoorbeeld vaak constant gehouden om te isoleren hoe actoren op specifieke veranderingen reageren. Dit verandert in de macro-economie, waarbij historische gegevens eerst worden verzameld en vervolgens worden onderzocht op thema's met onverwachte resultaten. Dit vereist een enorme hoeveelheid echte kennis om correct te worden uitgevoerd, en in sommige gevallen beschikken macro-economen niet eens over de nodige meetinstrumenten.

Beleggers hebben micro nodig, geen macro

Micro-economie omvat specifieke wijzigingen in de regelgeving en concurrentiedruk.

Het is daarentegen niet eens duidelijk of beleggers macro-economie nodig hebben om goede beslissingen te nemen. Warren Buffett noemde macro-economische literatuur ooit 'de grappige kranten' en zei: 'Ik kan geen moment bedenken waarop ze een beslissing over een aandeel of een bedrijf hebben beïnvloed.' Niet elke belegger of fondsbeheerder zou het met dit sentiment eens zijn, maar het is veelzeggend wanneer zo'n prominente figuur vol vertrouwen de hele wetenschap negeert.

Een economie is een uiterst complex en dynamisch systeem. Om termen van elektrotechniek te lenen, is het moeilijk om echte signalen in macro-economie te identificeren, omdat de gegevens luidruchtig zijn. Macro-economen zijn het vaak oneens over hoe de effectiviteit te meten of hoe voorspellingen te doen. Een nieuwe econoom duikt altijd op met een andere interpretatie of spin. Dit maakt het gemakkelijk voor beleggers om onjuiste conclusies te trekken of zelfs tegenstrijdige indicatoren aan te nemen.

Beleggers moeten voorzichtig zijn

Beleggers moeten basiseconomie bestuderen, hoewel de beperkingen van het veld voldoende mogelijkheden bieden om op een dwaalspoor te worden gebracht. Economen presenteren informatie vaak op een definitieve manier om gezaghebbend of wetenschappelijk te klinken, maar de meeste economen doen slechte voorspellingen. Dit belet echter niet dat ze meer gewaagde verklaringen afleggen, elk over onderwerpen met veel onzekerheid.

Beleggers moeten meer nederigheid tonen, en dit is waar micro-economie echt kan helpen. Het is niet nuttig om te proberen te voorspellen waar de S&P 500 over 12 maanden zal staan ​​of wat de inflatie in China op dat moment zal zijn. Maar beleggers kunnen proberen bedrijven te vinden met producten die een lage prijselasticiteit van de vraag vertonen, of identificeren welke industrieën het meest afhankelijk zijn van lage olieprijzen of hoge investeringen nodig hebben om te overleven.

De meeste beleggers kopen eigen vermogen of schuld, hetzij rechtstreeks, hetzij via een fonds. Micro-economie kan helpen identificeren welke bedrijven het meest waarschijnlijk hun middelen efficiënt gebruiken en hogere opbrengsten genereren, en de analysetools zijn gemakkelijk te begrijpen. Macro-economie is misschien ambitieuzer, maar tot nu toe heeft het een veel slechter track record.