Strategie afsluiten
Een exitstrategie is een rampenplan dat wordt uitgevoerd door een investeerder, handelaar, risicokapitalist of bedrijfseigenaar om een positie in een financieel actief te liquideren of over materiële bedrijfsmiddelen te beschikken zodra aan vooraf bepaalde criteria is voldaan of is overschreden.
Een exitstrategie kan worden uitgevoerd om een niet-renderende investering te verlaten of een niet-winstgevende onderneming te sluiten. In dit geval is het doel van de exitstrategie om verliezen te beperken.
Een exit-strategie kan ook worden uitgevoerd wanneer een investering of onderneming haar winstdoelstelling heeft bereikt. Een engelbelegger in een startend bedrijf kan bijvoorbeeld een exitstrategie plannen via een initiële openbare aanbieding (IPO).
Andere redenen voor het uitvoeren van een exitstrategie kunnen een significante verandering in marktomstandigheden omvatten als gevolg van een catastrofale gebeurtenis; juridische redenen, zoals estate planning, aansprakelijkheidsprocedures of een scheiding; of om de eenvoudige reden dat een bedrijfseigenaar / investeerder met pensioen gaat en geld wil innen.
Business exit-strategieën moeten niet worden verward met trading exit-strategieën die worden gebruikt op effectenmarkten.
Belangrijkste leerpunten
- Een exitstrategie is in grote lijnen een bewust plan om te beschikken over een investering in een zakelijke onderneming of een financieel actief.
- Zakelijke exitstrategieën omvatten IPO's, overnames of buy-outs, maar kunnen ook strategische wanbetaling of faillissement omvatten om een failliet bedrijf te verlaten.
- Trading exit-strategieën zijn gericht op stop-loss-inspanningen om neerwaartse verliezen en take-profit-orders te voorkomen om uit winnende transacties te verzilveren.
Inzicht in exitstrategieën
Voor elke positieve en negatieve onvoorziene gebeurtenis moet een effectieve exitstrategie worden gepland, ongeacht het type investering, handel of zakelijke onderneming. Deze planning moet een integraal onderdeel vormen van het bepalen van het risico dat verbonden is aan de investering, handel of zakelijke onderneming.
Een exitstrategie is een strategisch plan van een ondernemer om hun eigendom in een bedrijf te verkopen aan investeerders of een ander bedrijf. Een exitstrategie biedt een bedrijfseigenaar een manier om zijn belang in een bedrijf te verminderen of te liquideren en, als het bedrijf succesvol is, een aanzienlijke winst te maken.
Als het bedrijf niet succesvol is, stelt een exitstrategie (of "exitplan") de ondernemer in staat om verliezen te beperken. Een exit-strategie kan ook worden gebruikt door een investeerder zoals een venture capitalist om zich voor te bereiden op een uitbetaling van een investering.
Voor handelaren en beleggers kunnen exitstrategieën en andere technieken voor geldbeheer hun handel aanzienlijk verbeteren door emotie te elimineren en risico's te verminderen. Alvorens een transactie aan te gaan, wordt een belegger geadviseerd een punt vast te stellen waarop hij met verlies zal verkopen en een punt waarop hij met winst zal verkopen.
Geldbeheer is een van de belangrijkste (en minst begrepen) aspecten van handelen. Veel handelaren gaan bijvoorbeeld in een transactie zonder exit-strategie en hebben vaak meer kans om voortijdige winst te nemen of, erger nog, verliezen te lopen. Handelaren moeten de beschikbare uitgangen begrijpen en een exitstrategie opstellen die verliezen minimaliseert en winst vasthoudt.
Exitstrategieën voor een onderneming
In het geval van een startend bedrijf plannen succesvolle ondernemers een uitgebreide exitstrategie voor het geval de bedrijfsactiviteiten niet voldoen aan vooraf bepaalde mijlpalen.
Als de kasstroom daalt tot een punt waarop bedrijfsactiviteiten niet langer duurzaam zijn en een externe kapitaalinfusie niet langer haalbaar is om activiteiten te handhaven, zijn een geplande beëindiging van activiteiten en een liquidatie van alle activa soms de beste opties om verdere verliezen te beperken.
De meeste durfkapitalisten staan erop dat een zorgvuldig geplande exitstrategie in een businessplan wordt opgenomen voordat kapitaal wordt vastgelegd. Ondernemers of investeerders kunnen er ook voor kiezen om af te sluiten als een lucratief aanbod voor het bedrijf wordt aangeboden door een andere partij.
In het ideale geval zal een ondernemer een exitstrategie ontwikkelen in zijn oorspronkelijke bedrijfsplan voordat hij het bedrijf start. De keuze van het exitplan zal beslissingen over bedrijfsontwikkeling beïnvloeden. Veel voorkomende soorten exitstrategieën zijn initial public offerings (IPO), strategische acquisities en management buy-outs (MBO).
De exitstrategie die een ondernemer kiest, is afhankelijk van vele factoren, zoals hoeveel controle of betrokkenheid de ondernemer in het bedrijf wil behouden, of hij wil dat het bedrijf op dezelfde manier blijft opereren, of dat hij bereid is om het te zien ga vooruit. De ondernemer zal een eerlijke prijs willen ontvangen voor zijn aandeel in de eigendom.
Een strategische acquisitie zal bijvoorbeeld de oprichter ontlasten van hun verantwoordelijkheden op het gebied van eigendom, maar zal ook betekenen dat men de controle moet opgeven. IPO's worden vaak beschouwd als de ultieme exit-strategie, omdat ze worden geassocieerd met prestige en hoge uitbetalingen. Het faillissement wordt daarentegen gezien als de minst wenselijke manier om een onderneming te verlaten.
Een belangrijk aspect van een exitstrategie is bedrijfswaardering, en er zijn specialisten die ondernemers (en kopers) kunnen helpen de financiële gegevens van een bedrijf te onderzoeken om een reële waarde te bepalen. Er zijn ook transitiemanagers wiens rol het is verkopers te helpen bij hun exitstrategieën.
Exitstrategieën voor een transactie
Bij het verhandelen van effecten, hetzij voor langetermijninvesteringen of intraday-transacties, is het noodzakelijk dat exitstrategieën worden gepland en zowel zorgvuldig worden uitgevoerd als de winstzijde. Alle exit-transacties moeten onmiddellijk worden geplaatst nadat een positie is ingenomen. Voor een transactie die zijn winstdoelstelling haalt, kan deze onmiddellijk worden geliquideerd of kan een trailing-stop worden gebruikt in een poging meer winst te behalen.
In geen geval mag een winnende ruil een verliezende ruil worden. Voor het verliezen van transacties moet een belegger vooraf een aanvaardbaar verlies vaststellen en zich houden aan een beschermend stop-loss.
In de context van handelen zijn exitstrategieën uiterst belangrijk omdat ze handelaren helpen bij het overwinnen van emoties tijdens het handelen. Wanneer een transactie zijn richtprijs bereikt, worden veel handelaren hebzuchtig en aarzelen om af te sluiten om meer winst te maken, wat uiteindelijk winnende transacties omzet in verliezen. Wanneer verliezende transacties hun stop-loss bereiken, kruipt angst binnen en traders aarzelen om verliezende transacties te verlaten en nog grotere verliezen te veroorzaken.
Er zijn twee manieren om een transactie te beëindigen: door verlies te maken of door winst te maken. Handelaren gebruiken de termen take-profit en stop-loss orders om te verwijzen naar het type exit dat wordt gedaan. Soms worden deze termen door handelaren afgekort als "T / P" en "S / L".
Stop-verliezen of stops zijn orders die bij een makelaar worden geplaatst om automatisch aandelen te verkopen op een bepaald punt of een bepaalde prijs. Wanneer dit punt is bereikt, wordt het stop-loss onmiddellijk omgezet in een marktorder om te verkopen. Deze kunnen helpen verliezen te minimaliseren als de markt snel tegen een belegger beweegt.
Take-profit orders zijn vergelijkbaar met stop-loss in die zin dat ze worden omgezet in marktorders om te verkopen wanneer het limietpunt naar boven is bereikt. Take-profit-punten houden zich aan dezelfde regels als stop-loss-punten wat betreft uitvoering op de beurzen NYSE, Nasdaq en AMEX.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.