De vele manieren om diversificatie van de beleggingsportefeuille te bereiken

Diversificatie is bij de meeste beleggers een bekend begrip. In de meest algemene zin kan het worden samengevat met deze zin: "Leg niet al uw eieren in één mand." Hoewel dat sentiment zeker de essentie van het probleem weergeeft, biedt het weinig aanwijzingen over de praktische implicaties van de rol die diversificatie speelt in de portefeuille van een belegger en biedt het geen inzicht in hoe een gediversifieerde portefeuille daadwerkelijk wordt gecreëerd. In dit artikel geven we een overzicht van diversificatie en geven we u inzicht in hoe u het in uw voordeel kunt laten werken.

Wat is diversificatie?

Het concept van diversificatie onder de loep genomen, is het idee om een ​​portefeuille te creëren die meerdere investeringen omvat om het risico te verminderen. Overweeg bijvoorbeeld een investering die bestaat uit alleen aandelen uitgegeven door één bedrijf. Als de aandelen van dat bedrijf een ernstige neergang ondergaan, zal uw portefeuille de volledige daling ondergaan. Door uw investering te verdelen over de aandelen van twee verschillende bedrijven, kunt u het potentiële risico voor uw portefeuille verminderen.

Een andere manier om het risico in uw portefeuille te verminderen, is door obligaties en contanten op te nemen. Omdat contant geld over het algemeen wordt gebruikt als een reserve op korte termijn, ontwikkelen de meeste beleggers een activatoewijzingstrategie voor hun portefeuilles, voornamelijk gebaseerd op het gebruik van aandelen en obligaties. Het is nooit een slecht idee om een ​​deel van uw belegde activa te houden in contanten of kortlopende geldmarkteffecten. Contant geld kan worden gebruikt in geval van nood, en kortlopende geldmarkteffecten kunnen onmiddellijk worden geliquideerd in het geval van een investeringsmogelijkheid, of in het geval dat uw gebruikelijke contante behoefte stijgt en u investeringen moet verkopen om betalingen te verrichten. Houd er ook rekening mee dat activaspreiding en diversificatie nauw met elkaar verbonden concepten zijn; een gediversifieerde portefeuille wordt gecreëerd door het proces van activaspreiding. Bij het creëren van een portefeuille die zowel aandelen als obligaties bevat, kunnen agressieve beleggers neigen naar een mix van 80 procent aandelen en 20 procent obligaties, terwijl conservatieve beleggers de voorkeur geven aan een 20 procent aandelen boven 80 procent obligatiesmix.

Ongeacht of u agressief of conservatief bent, het gebruik van activaspreiding om het risico te verminderen door de selectie van een balans van aandelen en obligaties voor uw portefeuille is een betrouwbare manier om een ​​gediversifieerde portefeuille te creëren. Sommige beleggingsfondsen streven naar een mix van effecten die zowel aandelen als obligaties omvat om kant-en-klare "evenwichtige" portefeuilles te creëren. Het specifieke saldo van aandelen en obligaties in een bepaalde portefeuille is ontworpen om een ​​specifieke risico-opbrengstverhouding te creëren die de mogelijkheid biedt om een ​​bepaald rendement op uw belegging te behalen in ruil voor uw bereidheid om een ​​bepaald risico te accepteren. Over het algemeen geldt dat hoe meer risico u bereid bent te nemen, hoe groter het potentiële rendement op uw investering.

Wat zijn mijn opties?

Als u een persoon met beperkte middelen bent, of als u gewoon de voorkeur geeft aan ongecompliceerde beleggingsscenario's, kunt u kiezen voor een uitgebalanceerd beleggingsfonds en al uw activa in het fonds beleggen. Voor de meeste beleggers is deze strategie veel te simplistisch. Hoewel een bepaalde mix van investeringen geschikt kan zijn voor het universitaire onderwijsfonds van een kind, is die mix mogelijk geen goede match voor langetermijndoelen, zoals pensioen of landgoedplanning. Evenzo hebben beleggers met grote sommen geld vaak strategieën nodig om meer complexe behoeften aan te pakken, zoals het minimaliseren van vermogenswinstbelastingen of het genereren van betrouwbare inkomstenstromen. Hoewel beleggen in één beleggingsfonds diversificatie biedt tussen de basisactivaklassen aandelen, obligaties en contanten (fondsen houden vaak een kleine hoeveelheid contanten aan waaruit de vergoedingen worden onttrokken), de mogelijkheden voor diversificatie gaan veel verder dan deze basiscategorieën.

Met aandelen kunnen beleggers een specifieke stijl kiezen, zoals de focus op large, mid of small caps. In elk van deze gebieden worden aandelen bovendien gecategoriseerd als groei of waarde. Aanvullende selectiecriteria zijn onder meer het kiezen tussen binnenlandse en buitenlandse aandelen. Buitenlandse aandelen bieden ook subcategorieën die zowel ontwikkelde als opkomende markten omvatten. Zowel buitenlandse als binnenlandse aandelen zijn ook beschikbaar in specifieke sectoren, zoals biotechnologie en gezondheidszorg.

Naast de verscheidenheid aan beleggingskeuzes in aandelen, bieden obligaties ook mogelijkheden voor diversificatie. Beleggers kunnen kiezen voor langetermijn- of kortetermijnkwesties. Ze kunnen ook hoogrentende of gemeentelijke obligaties selecteren. Wederom zullen risicotolerantie en persoonlijke beleggingsvereisten grotendeels de selectie van investeringen bepalen.

Terwijl aandelen en obligaties de traditionele instrumenten voor portefeuilleopbouw vertegenwoordigen, bieden tal van alternatieve beleggingen de mogelijkheid voor verdere diversificatie. Vastgoedbeleggingstrusts, hedgefondsen, kunst, edele metalen en andere beleggingen bieden de mogelijkheid om te investeren in voertuigen die niet noodzakelijkerwijs samengaan met traditionele financiële markten. Toch bieden deze investeringen een andere methode voor diversificatie van de portefeuille.

Bedenkingen

Met zoveel investeringen om uit te kiezen lijkt het misschien dat diversificatie gemakkelijk te realiseren zou zijn, maar dat is slechts gedeeltelijk waar. Beleggers moeten nog steeds verstandige keuzes maken. Bovendien is het mogelijk om uw portefeuille te diversifiëren, wat een negatieve invloed heeft op uw rendement. Veel financiële experts zijn het erover eens dat 20 aandelen het optimale aantal is voor een gediversifieerde aandelenportefeuille. Met dat in gedachten kan het kopen van 50 individuele aandelen of vier large-cap beleggingsfondsen meer kwaad dan goed doen.

Als u te veel beleggingen in uw portefeuille heeft, kan geen enkele belegging een grote impact hebben, en een overgediversifieerde portefeuille (soms "diworsificatie" genoemd) begint zich vaak als een indexfonds te gedragen. In het geval van het houden van een paar large-cap beleggingsfondsen, brengen meerdere fondsen het extra risico van overlappende bedrijven met zich mee, evenals een verscheidenheid aan kosten, zoals lage saldokosten en variërende kostenratio's, die met een zorgvuldiger fonds hadden kunnen worden vermeden selectie.

Het komt neer op

Ongeacht uw middelen of methode, houd er rekening mee dat er geen enkel diversificatiemodel is dat voldoet aan de behoeften van elke belegger. Uw persoonlijke tijdshorizon, risicotolerantie, beleggingsdoelstellingen, financiële middelen en niveau van beleggingservaring spelen allemaal een grote rol bij het dicteren van uw beleggingsmix. Als u te overweldigd bent door de keuzes of gewoon liever delegeert, zijn er tal van professionals in de financiële dienstverlening beschikbaar om u te helpen. (Voor gerelateerde literatuur, zie "Het belang van diversificatie")