Wat zijn de grootste risico's van vastrentende beleggingen?

De grootste risico's van obligaties en andere vastrentende beleggingen zijn renterisico, kredietrisico en inflatierisico. Er zijn andere risico's waarmee rekening moet worden gehouden, zoals het belrisico, maar deze zijn alleen van toepassing in een beperkt aantal situaties.

In de regel bewegen obligatiekoersen en rentetarieven omgekeerd van elkaar. Obligatieprijzen dalen meestal wanneer de rentetarieven stijgen, omdat nieuwe obligaties met hogere couponrentes doorgaans worden uitgegeven als de rentetarieven hoger zijn. Als een belegger bijvoorbeeld een obligatie koopt met een couponrente van 3% wanneer de marktrente 3% is en deze probeert te verkopen wanneer de marktrente tot 4% stijgt, krijgt hij een lagere prijs dan hij zou hebben gekregen als de rentetarieven niet gestegen.

Aangezien obligaties een vorm van schuld zijn, loopt de obligatiehouder het risico dat de schuldenaar in gebreke blijft. Moody's, Standard & Poor en andere ratingbureaus publiceren ratings die de waarschijnlijkheid van wanbetaling voor individuele obligaties op de markt beoordelen. Er zijn twee hoofddivisies: investment grade en non-investment grade. Niet-investment grade obligaties dragen een veel hoger kredietrisico, maar ze hebben meestal een hoger rendement om te compenseren.

Inflatie kan met name schadelijk zijn voor beleggers in vastrentende waarden, omdat hun rendement een vast bedrag is. In geval van inflatie daalt de reële waarde van dit bedrag en kunnen beleggers zelfs geld verliezen op een vastrentende belegging. De eenvoudigste manier om met het inflatierisico om te gaan, is te beleggen in US Treasury Inflation-Protected bonds (TIPS). De hoofdsom van deze obligaties wordt aangepast voor inflatie wanneer deze aan de obligatiehouder wordt uitbetaald.