Beleggingsfondsen zijn niet FDIC verzekerd: hier is waarom

Beleggingsfondsen, zoals beleggingen in de aandelenmarkt, zijn niet verzekerd door de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) omdat ze niet in aanmerking komen als financiële deposito's.

Wat is de FDIC?

De FDIC is een onafhankelijk, door de overheid opgericht agentschap, opgericht in 1933 als reactie op het wijdverspreide faillissement van de Amerikaanse banken in de jaren 1920 en 1930, die hebben bijgedragen aan de Grote Depressie. De slopende impact van de financiële crisis bracht de overheid ertoe strategieën te ontwikkelen om toekomstige economische ineenstorting te voorkomen.

Een manier om het soort domino-effect van de Grote Depressie te voorkomen, is door de economische onrust in één bedrijfstak te isoleren en te voorkomen dat deze overvloeit in de rest van de economische structuur. Door potentiële bedreigingen voor bank- en spaarinstellingen te monitoren, tracht de FDIC de impact van economische neergang op deposantenfondsen en de rest van de economie te minimaliseren.

De primaire manier waarop de FDIC deposanten beschermt tegen het verliezen van zuurverdiende dollars in het geval van een financiële ineenstorting is door deposito's te verzekeren die bekend staan ​​als FDIC-verzekerde rekeningen. Vanaf 2018 verzekert de FDIC deposito's tot $ 250.000 per deposant, per instelling op basis van het accounttype. Als een verzekerde bank failliet gaat en failliet gaat, worden depositofondsen tot dit maximum door de FDIC verzekerd. Hoewel banken misschien failliet gaan, beschermt de FDIC individuele Amerikanen tegen onnodig hetzelfde lot.

Hoewel gecreëerd door het Congres, ontvangt de FDIC geen overheidsfinanciering. In plaats daarvan betalen financiële instellingen een premie voor depositoverzekeringen, net zoals een individu een premie betaalt voor huiseigenaren of autoverzekeringen. Bovendien belegt de FDIC in door de overheid uitgegeven staatsobligaties (T-obligaties) die regelmatig rente-inkomsten genereren.

Welke soorten activa zijn FDIC verzekerd?

De FDIC verzekert alleen deposito's, geen beleggingen. Dit betekent dat uw bankrekening, spaarrekening en geldmarktrekeningen waarschijnlijk zijn verzekerd, tenzij uw financiële instelling FDIC-dekking heeft geweigerd, wat onwaarschijnlijk is. De FDIC verzekert ook depositocertificaten (CD's), postwissels en cheques van kassiers. Zakelijke accounts krijgen dezelfde dekking als individuele accounts.

Wat is niet verzekerd?

Beleggingsvehikels zijn doorgaans niet verzekerd door de FDIC. Naast beleggingsfondsen omvat dit ook beleggingen in aandelen- en obligatiemarkten, annuïteiten, levensverzekeringen en schatkistpapier. Zelfs de aandelen, obligaties of andere voertuigen die u mogelijk via de beleggingsafdeling van uw bank hebt gekocht, zijn niet verzekerd.

Er is vaak enige verwarring als het gaat om geldmarktfondsen omdat gelddeposito's FDIC-verzekerden zijn. Het verschil tussen deze twee soorten rekeningen ligt in hun respectieve risiconiveaus. Hoewel het technisch mogelijk is, hoewel onwaarschijnlijk, om uw oorspronkelijke investering in een beleggingsfonds voor geldmarkten te verliezen, genereren geldrekeningen deposito's rente, maar dragen ze geen risico voor uw gestorte fondsen.

Individuele pensioenrekeningen (IRA's) zijn een andere veel voorkomende bron van verwarring. IRA-besparingen kunnen op verschillende manieren worden belegd, sommige door de FDIC verzekerd en andere niet. Als een bepaald type account FDIC-verzekerd is wanneer het reguliere fondsen bevat, is het ook verzekerd wanneer die fondsen deel uitmaken van een IRA. IRA-fondsen die bijvoorbeeld op een standaardspaarrekening of geldmarktdeposito zijn gestort, zijn verzekerd. IRA-besparingen die zijn belegd in beleggingsfondsen of aandelen zijn dat niet.

Waarom zijn beleggingsfondsen niet verzekerd?

Het doel van de FDIC is ervoor te zorgen dat een nieuwe financiële crisis de burgers niet failliet laat gaan. Toen banken faalden tijdens de Grote Depressie, konden individuele spaarders hun geld niet opnemen omdat de banken niet het geld hadden om al hun deposito's te ondersteunen. Slechte zakelijke praktijken van de kant van de banksector hebben uiteindelijk miljoenen onschuldige Amerikanen hun levensbesparingen gekost. Vóór 1933 bestond er geen federale bescherming om het onrecht te voorkomen. Het doel van de Amerikaanse regering bij de oprichting van de FDIC was dan ook niet om Amerikanen te beschermen tegen geldverlies, maar om hen te beschermen tegen geldverlies buiten hun schuld.

In tegenstelling tot betaal- of spaarrekeningen, houden beleggingsfondsen en andere effecten een bepaald risico in. Hoewel een bepaald risico nodig kan zijn om grote winsten te maken, weten beleggers dat er kans is dat ze alles verliezen. Daarom verzekert de FDIC geen investeringen.

Investeren is hightech gokken. Hoewel u van een verzekeringsmaatschappij verwacht dat zij u vergoedt als uw verzekerde woning uit uw huis wordt gestolen, verwacht u niet dat een casino u vergoedt als u geld verliest aan de pokertafel. Alle gokkers kennen het risico van verlies zodra ze de casinovloer betreden; hetzelfde zou moeten gelden voor beleggers.

Securities Investor Protection Corporation

Hoewel geen enkele entiteit u verzekert tegen beleggingsverlies als gevolg van marktschommelingen, beschermt de Securities Investor Protection Corporation (SIPC) beleggers tegen verlies als hun beursvennootschappen falen. Klanten van SIPC-aangesloten instellingen die geld verliezen als gevolg van bedrijfsliquidatie zijn verzekerd tot $ 500.000, met een sublimiet van $ 250.000 in contanten. Naast beleggingen in beleggingsfondsen beschermt de SIPC beleggingen in aandelen, obligaties, opties, schatkisteffecten en cd's.

Hoe het beleggingsfondsrisico te beperken

Natuurlijk is het niet altijd beter om uw kapitaal te verliezen dan welke verzekering dan ook. Gelukkig zijn er manieren om te beleggen in beleggingsfondsen zonder al te veel risico te lopen, behalve door de noodzaak van federale bescherming weg te nemen.

Een van de belangrijkste voordelen van beleggingsfondsen is hun aanpasbaarheid. De meeste fondsbeheerders bieden portefeuilleopties die geschikt zijn voor een breed scala aan beleggingsstijlen. Hoewel aandelenfondsen doorgaans een hoger risico hebben, hebben ze ook een grotere kans op grote winsten. Als u echter het risico wilt minimaliseren, zijn aandelenfondsen niet uw beste keuze.

Aan de andere kant van het spectrum bevinden zich geldmarktfondsen, die alleen beleggen in kortlopende schuldbewijzen, zoals staatsobligaties en gemeentelijke obligaties. Dit soort investeringen genereren geen enorm rendement, maar worden ondersteund door de reputatie en geloofwaardigheid van de Amerikaanse overheid, waardoor ze zeer stabiel zijn. Vaak aangeduid als contante equivalenten, zijn geldmarktfondsen een geweldig alternatief voor standaardspaarrekeningen.

Als u iets risicotoleranter bent maar nog niet klaar bent om de volatiliteit van een aandelenfonds over te nemen, kunt u waarschijnlijk een obligatie of een uitgebalanceerd fonds vinden dat aan uw risicovereisten voldoet. Obligatiefondsen omvatten een verscheidenheid aan bedrijfs- en staatsobligaties. Hoewel ze iets risicovoller zijn dan geldmarktfondsen, worden de meeste obligatiefondsen over het algemeen als veilige, stabiele beleggingen beschouwd. Evenwichtige fondsen zijn het meest aanpasbaar omdat ze zowel beleggingen in aandelen als obligaties in een breed scala van ratio's omvatten. Dit betekent dat u gemakkelijk een uitgebalanceerd fonds kunt vinden dat precies de juiste hoeveelheid risico heeft voor uw beleggingsstijl.

Het komt neer op

Hoewel het niet hetzelfde is als een FDIC-vangnet, kan een beetje onderzoek en een zorgvuldige planning u in staat stellen om met vertrouwen in beleggingsfondsen te beleggen, wetende dat u het risico tot een minimum beperkt en toch uw geld aan het werk zet.