Star Wars: The Economics Of The Galactic Empire

De laatste aflevering in de Star Wars-saga, The Last Jedi, uitgebracht in theaters over de hele wereld in december 2017. Voortzetting van de verhalen van Rey, Finn, Poe en Kylo Ren, fans zijn dolblij om hun favoriete personages terug te zien in Rian Johnson's film. (Zie ook: Waarom is de Star Wars-franchise zo waardevol?)

Met zijn thema's van intergalactisch reizen, kleurrijke sets en eigenzinnige wezens, lijkt de fantasiereeks misschien vergezocht voor mensen die het verschil tussen Tatooine en Jakku niet kunnen vertellen, maar in feite wordt de Star Wars-saga ondersteund door een economische en politiek systeem geïnspireerd door en afgeleid van gebeurtenissen uit de echte wereld. Op het eerste gezicht is Star Wars misschien een actiefilm; maar het zijn economische conflicten en imperatieven die voorafgaan aan en de fysieke oorlogshandelingen ondersteunen. Die grote handelsfederatie!

De overeenkomsten tussen het Galactische rijk en de moderne mondiale economie

De reikwijdte van de Star Wars-economie is galactisch en wordt beheerst door de voorschriften van moderne handel. In dit systeem wisselen planeten producten en diensten met elkaar uit. Handelsroutes doorkruisen meerdere sterrenstelsels en planetaire systemen. Het is niet verrassend dat planeten die zich op het kruispunt van belangrijke handelsroutes bevinden, profiteren van hun locatie.

Bijvoorbeeld, Bothawui, een planeet in de middenrand van de melkweg en waarnaar wordt verwezen in de animatieserie van Clone Wars, bevindt zich op het kruispunt van vier belangrijke handelsroutes. Het staat bekend om zijn technologiehandel en is vanwege zijn locatie een populaire locatie voor handelsbesprekingen.

Er worden duizenden valuta's gebruikt op individuele planeten tussen verschillende rassen en de maatschappij, maar zowel de Republiek als het Rijk ondersteunden galactische credits. Deze credits waren nuttig op de meeste binnenrandplaneten, die dichter bij economische en handelsknooppunten lagen. Zodra een schip verder in de ruimte en in de buitenste rand van planeten kwam, zouden credits hun waarde verliezen, omdat regeringen deze meer wilde planeten niet hebben overgenomen. Dit is het meest duidelijk toen Qui-Gon Jinn probeerde onderdelen voor Padme's schip van Watto te kopen, maar Watto weigerde republiekstegoeden te nemen omdat ze nergens goed waren. In Jakku, waar Rey opgroeide nadat ze door haar ouders in de steek was gelaten, werkte ze als junker en verkocht onderdelen aan Unkarr Plutt voor porties voedsel, omdat het enige dat telt op een planeet met zo weinig ontwikkeling genoeg eten is om in leven te blijven.

Net als multinationale ondernemingen, wiens activiteiten meerdere economieën en regio's omvatten, zijn intergalactische bedrijven actief in verschillende planetaire systemen en sectoren. Maar hun productieactiviteiten zijn voornamelijk gevestigd in de bedrijfssector, die functioneert als een soort vrijhandelszone. Gelegen in de buitenste rand, werd de zakelijke sector opgericht om de industrie te bevrijden van de politieke ruzies en machinaties van de Senaat. De belastingcode van de bedrijfssector is een vereenvoudigde versie van individuele planeetbelastingcodes. Bedrijven met activiteiten in de sector betaalden één belasting aan de Republiek en vervolgens aan het rijk. Onder The Emperor zijn de activiteiten van de bedrijfssector zelfs uitgebreid met 30.000 planetaire systemen en is er een autoriteit voor de bedrijfssector opgericht om de sector te beheren.

Om de handel gemakkelijk te maken, hebben verschillende organisaties handelsovereenkomsten en consortia gesloten om de winst te maximaliseren en belangrijke politieke en economische invloed uit te oefenen binnen de Senaat. Het Commerce Guild, dat handelaars- en zakelijke belangen nastreeft, is het krachtigste dergelijke gilde. Twee van zijn machtigste leden zijn de Handelsfederatie en de Intergalactic Banking Clan. Zoals de naam al aangeeft, is de Handelsfederatie een consortium van bedrijven en handelaren en de Intergalactic Banking Clan is een banksysteem dat de financiën in grote delen van de Republiek controleert. De laatste speelde een prominente rol in de Confederacy of Independent Systems (ook bekend als de Separatistische Alliantie) die zich tijdens de Clone Wars van de Republiek losmaakte. Beide organisaties waren samen verantwoordelijk voor het naar boven brengen van Darth Sidious.

Hoe de economische blokkade van Naboo de Republiek transformeerde in het rijk

Als reactie op de verhoogde belasting op handelsroutes blokkeerde de Handelsfederatie de planeet Naboo met een vloot slagschepen. De exacte reden voor de blokkade is twijfelachtig, maar er zijn verschillende theorieën hierover.

In zijn roman Darth Plageuis schetste James Luceno een mogelijke reden voor de invasie in Naboo: plasma-energie. Volgens Luceno was Naboo rijk aan plasma en beschikte het over een belangrijke mijn- en raffinage-faciliteit die werd gefinancierd met een lening van de Intergalactic Banking Clan. De planeet verkocht plasma-energie aan de Handelsfederatie tegen vaste prijzen, die op hun beurt de prijzen markeerden voor een aanzienlijke winst. Luceno's roman maakt geen deel meer uit van de Star Wars-canon na Disney's herstructurering van het uitgebreide universum, maar het is logisch. Vergeet niet dat Naboo zich in de buitenrand van de Melkweg bevond en waarschijnlijk weinig tot geen belasting had. Belasting op handelsroutes zou de transportkosten voor leden van de Handelsfederatie hebben verhoogd en hun winst doen dalen.

Dat gezegd hebbende, het economische voorwendsel voor de blokkade was gewoon een excuus voor de handelsfederatie, die onder invloed was van Darth Sidious (die zich voordeed als senator Palpatine van Naboo), om Naboo binnen te vallen. De invasie veroorzaakte een reeks gebeurtenissen die ertoe leidden dat Palpatine tot hoogste kanselier werd gekroond en zichzelf vervolgens tot keizer verklaarde.

Dit is hoe het ging: Palpatine stemde voor belastingheffing op de handelsroutes, wat de Federatie een reden gaf om Naboo binnen te vallen, waardoor de huidige Supreme Chancellor (Valorum) er zwak uitzag. Valorum werd uit zijn ambt ontheven met een stem van geen vertrouwen (in feite hebben ze hem beschuldigd) en Palpatine werd gekozen uit sympathie voor de hel die zijn thuisplaneet Naboo had doorgemaakt. Uiteindelijk zou Palpatine de senaat overtuigen (in een beweging onder leiding van Jar Jar Binks) om hem noodmacht te geven om de aanhoudende separatistische crisis aan te pakken, die Palpatine natuurlijk zelf had bedacht. Met deze nieuwe krachten en met de Jedi die na Order 66 werd uitgezonden, had Palpatine weinig moeite om zich als keizer te profileren en naar zijn sterrenbeeld opnieuw vorm te geven.

De Star Wars-economie en nazi-Duitsland

Star Wars-maker George Lucas zei ooit dat hij esthetische en thematische elementen uit nazi-Duitsland in zijn visie op het Galactische rijk had opgenomen. Die vergelijking is interessant omdat zowel het Galactische Rijk als nazi-Duitsland zijn ontstaan ​​na een economische crisis.

In feite zijn er verschillende economische en politieke overeenkomsten tussen nazi-Duitsland en het Galactische rijk. Nazi-Duitsland werd bijvoorbeeld gekenmerkt door de bereidheid tot oorlog en zijn militaire macht. De Nationale Arbeidsdienst verplichtte dat elke Duitse man minimaal 6 maanden verplichte training bij de organisatie zou moeten volgen. Typische taken tijdens de ambtstermijn waren het planten van bossen, het graven van sloten op boerderijen en het bouwen van een netwerk van snelwegen (de Autobahn werd in deze tijd gebouwd). Gedurende deze tijd nam de omvang van het Duitse leger toe van 100.000 tot 300.000. Zelfs toen dat aantal toenam, hadden de andere industrieën van het land, zoals energie en landbouw, te lijden. Vakbonden waren in deze periode ook verboden en iedereen moest een centrale arbeidsorganisatie inschrijven onder leiding van nazi-opperhoofden. Bovendien stond de nazi-partij natuurlijk bekend om zijn toewijding aan "zuiverheid" van ras, wat betekent dat iedereen zonder blanke huid, blond haar en blauwe ogen niet welkom was in hun wereld.

Het Galactische rijk had een vergelijkbare economie die klaar was voor een staat van oorlog. De Death Star, een ruimtestation dat tegelijk dienst deed als oorlogsmachine, is hier het perfecte voorbeeld van. Het bestond uit state-of-the-art wapensystemen en artillerie. Daarnaast zijn hele planetaire systemen in de midden- en buitenranden gewijd aan de constructie van klonen en oorlogsmachines. Hoewel de Star Wars-prequels talloze vakbonden in de Republiek vermelden, ontbreken dergelijke verwijzingen in de oorspronkelijke trilogie. Als zodanig is het waarschijnlijk dat ze werden verbannen door het Galactische Rijk (of George Lucas had er nog niet aan gedacht). Het productieproces voor machines was zelfs niet arbeidsintensief. In plaats daarvan wordt het gedomineerd door droids zelf. Bijvoorbeeld, Star Wars Episode II: Attack Of The Clones geeft een glimp van de door de machine gedomineerde toekomst van de mensheid in een scène waarin Padme, Anakin Skywalker, C3PO en R2D2 bijna worden gedood terwijl ze proberen weg te komen uit een droid-fabriek op Geonosis. Evenals de nazi's inzet voor 'raciale zuiverheid' was het rijk openlijk xenofoob tegenover niet-menselijke rassen, en hoewel sommige buitenaardse wezens binnen het rijk opereerden, zoals Grand Admiral Thrawn (een Chiss-mannetje), moesten ze veel harder werken om door een systeem te navigeren dat is ontworpen om tegen hen te werken.

Interessant is dat wanneer men zich van de binnenrand af beweegt, de economieën minder op machines zijn gericht. In de buitenrandplaneten domineren andere industrieën, zoals energie en landbouw. Dit wordt weerspiegeld in de verschillen tussen hun architectuur. Coruscant bijvoorbeeld, dat zich in de binnenrand bevindt, is een redelijk moderne samenleving met wolkenkrabbers en vliegende auto's. Tatooine aan de buitenrand is een redelijk primitieve samenleving in vergelijking met structuren gemaakt van grof, ruw zand en een economie gedomineerd door de landbouw. Het verschil in hun fortuin getuigt van de economische kracht van een militair industrieel complex, dat afhankelijk is van constante productie van machines en systemen om te voorkomen.