6 Investeren Fouten die de Ultra Rijk niet maken

De ultrarijken, bekend als ultrahoog vermogende particulieren (UHNWI's), vormen een groep mensen met een nettowaarde van ten minste $ 30 miljoen. Het vermogen van deze personen bestaat uit aandelen in private en publieke bedrijven, investeringen in onroerend goed en persoonlijke investeringen, zoals kunst, vliegtuigen en auto's.

Wanneer mensen met een lager nettoresultaat naar deze UHNWI's kijken, denken velen van hen dat de sleutel tot ultrarijkdom ligt in een geheime investeringsstrategie. Meestal is dit echter niet het geval. In plaats daarvan begrijpen UHNW's de basis van hun geld voor hen laten werken en weten ze hoe ze berekende risico's moeten nemen.

In de woorden van Warren Buffett is de nr. 1 investeringsregel niet om geld te verliezen. UHNWI's zijn geen mystici en ze bevatten geen diepe investeringsgeheimen. In plaats daarvan weten ze welke eenvoudige investeringsfouten ze moeten vermijden. Veel van deze fouten zijn algemeen bekend, zelfs bij beleggers die niet bijzonder rijk zijn. Hier is een lijst met de grootste investeringsfouten die UHNWI's vermijden te maken.

1. Besluit om alleen in de VS en de EU te investeren

Terwijl wordt gedacht dat ontwikkelde landen zoals de Verenigde Staten en die binnen de Europese Unie de meeste investeringszekerheid bieden, kijken UHNWI's verder dan hun grenzen naar grens- en opkomende markten. Enkele van de toplanden waarin de ultrarijken beleggen, zijn Indonesië, Chili en Singapore. Natuurlijk moeten individuele beleggers hun onderzoek op opkomende markten doen en beslissen of ze passen in hun beleggingsportefeuilles en hun algemene beleggingsstrategieën.

2. Kiezen om alleen in immateriële activa te beleggen

Als mensen denken aan beleggen en beleggen, denken ze meestal aan aandelen en obligaties. Of dit nu te wijten is aan een hogere liquiditeit of een lagere toegangsprijs, het betekent niet dat dit soort investeringen altijd de beste zijn.

In plaats daarvan begrijpen UHNW's de waarde van fysieke activa en zij wijzen hun geld dienovereenkomstig toe. Ultrarijke particulieren investeren in activa zoals particulier en commercieel onroerend goed, land, goud en zelfs kunstwerken. Onroerend goed blijft een populaire beleggingscategorie in hun portefeuilles om de volatiliteit van aandelen te compenseren. Hoewel het belangrijk is om in deze fysieke activa te beleggen, verjagen ze vaak kleinere beleggers vanwege het gebrek aan liquiditeit en het hogere investeringsprijspunt.

Volgens de ultrarijken is het bezit van illiquide activa, met name die welke niet gecorreleerd zijn met de markt, gunstig voor elke beleggingsportefeuille. Deze activa zijn niet zo gevoelig voor marktschommelingen en ze werpen hun vruchten af ​​op de lange termijn. Het schenkingsfonds van Yale heeft bijvoorbeeld een strategie geïmplementeerd die niet-gecorreleerde fysieke activa omvat en heeft tussen juni 2006 en juni 2016 gemiddeld 8, 1% per jaar geretourneerd.

Jack Schwager: Investopedia Profile

3. Toewijzing van 100% van de beleggingen aan de openbare markten

UHNWI's begrijpen dat echte rijkdom wordt gegenereerd op de particuliere markten in plaats van op de openbare of gemeenschappelijke markten. De ultrarijken kunnen veel van hun initiële rijkdom verkrijgen van particuliere bedrijven, vaak door direct zakelijk eigendom of als een engelinvesteerder in private equity. Bovendien gebruiken topschenkingen, zoals die bij Yale en Stanford, private equity-investeringen om hoge rendementen te genereren en de diversificatie van het fonds te vergroten.

4. Bijblijven met de Joneses

Veel kleinere beleggers kijken voortdurend naar wat hun collega's doen en ze proberen hun beleggingsstrategieën te matchen of te verslaan. Niet verstrikt raken in dit soort concurrentie is echter cruciaal voor het opbouwen van persoonlijke rijkdom.

De ultrarijken weten dit, en ze stellen persoonlijke beleggingsdoelen en langetermijnbeleggingsstrategieën vast voordat ze investeringsbeslissingen nemen. UHNWI's stellen zich voor waar ze over vijf, 10 of 20 jaar en daarna willen zijn. En ze houden zich aan een investeringsstrategie die hen daar zal brengen. In plaats van te proberen de concurrentie te verjagen of bang te worden voor de onvermijdelijke economische neergang, blijven ze op koers.

Verder zijn de ultra-rijken erg goed in het niet vergelijken van hun rijkdom met andere individuen. Dit is een val waar veel niet-rijke mensen in vallen. UHNWI's voorkomen de wens om een ​​Lexus te kopen alleen omdat hun buren er een kopen. In plaats daarvan investeren ze het geld dat ze hebben om hun beleggingsrendement te vergroten. Als ze dan hun gewenste rijkdom hebben bereikt, kunnen ze geld uitbetalen en het speelgoed kopen dat ze willen.

5. Het niet in evenwicht brengen van een persoonlijke portefeuille

Financiële geletterdheid is een groot probleem in Amerika, maar iedereen moet begrijpen hoe zijn portefeuilles opnieuw in evenwicht moeten worden gebracht. Door consequent opnieuw in evenwicht te brengen, kunnen beleggers ervoor zorgen dat hun portefeuilles voldoende gediversifieerd en proportioneel toegewezen blijven. Hoewel sommige beleggers echter specifieke toewijzingsdoelen hebben, houden ze vaak niet bij aan het opnieuw in evenwicht brengen, waardoor hun portefeuilles de ene of de andere kant op kunnen.

Voor de ultrarijken is een nieuwe balans nodig. Ze kunnen dit maandelijks, wekelijks of zelfs dagelijks opnieuw in evenwicht brengen, maar alle UHNWI's brengen hun portefeuilles regelmatig opnieuw in evenwicht. Voor de mensen die geen tijd hebben om opnieuw in evenwicht te komen of het geld om iemand te betalen om dit te doen, is het mogelijk om parameters voor het opnieuw in evenwicht brengen met beleggingsondernemingen in te stellen op basis van activaprijzen.

6. Een besparingsstrategie weglaten uit een financieel plan

Beleggen is de beste manier om ultrarijk te worden, maar veel mensen vergeten het belang van een spaarstrategie. UHNWI's begrijpen daarentegen dat een financieel plan een dubbele strategie is: ze investeren verstandig en sparen verstandig.

Op deze manier kunnen de ultrarijken zich concentreren op het vergroten van hun instroom van geld en het verminderen van hun uitstroom van geld, waardoor hun algehele rijkdom wordt verhoogd. Hoewel het misschien niet gebruikelijk is om de ultrarijken te beschouwen als spaarders, weten UHNW's dat als ze onder hun middelen leven, ze hun gewenste rijkdom in een kortere tijd kunnen bereiken.