Indicatie van interesse (IOI)
Een indicatie van interesse (IOI) is een verzekeringstechnische uitdrukking die een voorwaardelijk, niet-bindend belang toont bij het kopen van een effect dat momenteel is geregistreerd - in afwachting van goedkeuring door de Securities and Exchange Commission (SEC). De belegger is verplicht de belegger een voorlopig prospectus te verstrekken. IOI's in de wereld van fusies en overnames hebben echter dezelfde intentie, maar worden anders gedaan.
Belangrijkste leerpunten
- Aandachtspunten (IOI's) zijn niet-bindende overeenkomsten om een beschikbaar effect te kopen.
- Deze effecten worden uitgedrukt tijdens IPO-registratie.
- Effectenmakelaars zijn degenen die de IOI op zijn plaats zetten.
- Ook al zijn deze niet bindend, het zijn alleen serieuze vragen.
- Het uiten van interesse in een IOI biedt geen garantie voor de veiligheid zodra deze de IPO bereikt.
Hoe een Indication of Interest (IOI) werkt
In de wereld van effecten en beleggen wordt een indicatie van interesse (IOI) meestal uitgedrukt voorafgaand aan een IPO (beursintroductie). Het toont een voorwaardelijk, niet-bindend belang aan bij het kopen van een effect dat momenteel in afwachting is van goedkeuring door de regelgever (effecten in de VS moeten worden goedgekeurd door de SEC). De IOI is niet-bindend omdat het illegaal is om een effect te verkopen terwijl het zich nog in het registratieproces bevindt. De effectenmakelaar van de belegger is verplicht de belegger een voorlopig prospectus te verstrekken. De IOI blijft open en is geen verplichting om te kopen.
Een IOI omvat uitingen van handelsbelangen die een of meer van de volgende elementen bevatten: de beveiligingsnaam, of de deelnemer koopt of verkoopt, het aantal aandelen, capaciteit en / of prijs van de aankoop of verkoop. Bedrijven en broker-dealers hebben de mogelijkheid om via hun eigen systemen of via speciale handelsplatforms elektronisch interesse of handelsbelangen in de vorm van IOI's elektronisch te communiceren of te adverteren.
Aandachtspunten voor IPO's worden meestal geaccepteerd op basis van wie het eerst komt, het eerst maalt. Omdat de vraag naar effecten groter kan zijn dan het aanbod om te distribueren, kan het plaatsen van een indicatie van interesse niet garanderen dat u kunt kopen in een IPO.
Een IOI is geen wettelijke verplichting om te kopen, maar het geeft de belegger een algemeen idee van hoe het bedrijf het financieel doet. Dit helpt het besluitvormingsproces om al dan niet in te kopen.
Speciale overwegingen
In de wereld van fusies en overnames is een indicatie van interesse vergelijkbaar met een IOI voor een eerste openbaar aanbod, maar met verschillende componenten. Nogmaals, het is een niet-bindende overeenkomst, maar dit soort IOI komt meestal in de vorm van een voorbereide brief geschreven door een koper en gericht aan de verkoper. Het doel is om een oprechte interesse in de aankoop van een bedrijf kenbaar te maken. Een IOI moet onder meer richtlijnen bieden voor een doelwaardering voor het acquisitiebedrijf en moet ook de algemene voorwaarden bevatten voor het voltooien van een deal. Elementen van een typische IOI voor fusies en overnames omvatten vaak, maar zijn niet beperkt tot:
- Geschatte prijsklasse; kan worden uitgedrukt in een dollarwaardebereik (bijvoorbeeld $ 10 miljoen tot 15 miljoen) of worden vermeld als een veelvoud van EBITDA (bijvoorbeeld 3 tot 5x EBITDA). Algemene beschikbaarheid van middelen en financieringsbronnen van de koper.
- Managementretentieplan en de rol van de aandeleneigenaar (s) na de transactie.
- Noodzakelijke due diligence-items en een ruwe schatting van de due diligence-tijdlijn.
- Potentieel voorgestelde elementen van de transactiestructuur (actief versus eigen vermogen, hefboomtransactie, contant geld versus eigen vermogen, enz.).
- Tijdschema om de transactie te sluiten.