Recessie
Een recessie is een macro-economische term die verwijst naar een significante daling van de algemene economische activiteit in een aangewezen regio. Het wordt meestal erkend na twee opeenvolgende kwartalen van economische achteruitgang, zoals weerspiegeld door het BBP in combinatie met maandelijkse indicatoren zoals werkgelegenheid. Recessies worden officieel in de VS verklaard door een commissie van experts van het National Bureau of Economic Research (NBER), die de piek en het daaropvolgende dal van de conjunctuurcyclus bepaalt die de recessie aantoont.
Recessies zijn zichtbaar in industriële productie, werkgelegenheid, reëel inkomen en groothandel en detailhandel. De werkdefinitie van een recessie is twee opeenvolgende kwartalen van negatieve economische groei, gemeten aan de hand van het bruto binnenlands product (BBP) van een land, hoewel het National Bureau of Economic Research (NBER) dit niet noodzakelijkerwijs hoeft te zien gebeuren om een recessie te noemen, en gebruikt vaker gerapporteerde maandelijkse gegevens om zijn beslissing te nemen, dus driemaandelijkse dalingen van het bbp stemmen niet altijd overeen met de beslissing om een recessie te verklaren.
Belangrijkste leerpunten
- Een recessie is een periode van dalende economische prestaties in een hele economie, vaak gemeten als twee opeenvolgende kwartalen.
- Bedrijven, investeerders en overheidsfunctionarissen volgen verschillende economische indicatoren die kunnen helpen bij het voorspellen of bevestigen van het ontstaan van recessies, maar ze worden officieel verklaard door de NBER.
- Er zijn verschillende economische theorieën ontwikkeld om uit te leggen hoe en waarom recessies plaatsvinden.
Recessies begrijpen
Sinds de industriële revolutie is de macro-economische trend op de lange termijn in de meeste landen economische groei geweest. Naast deze langetermijngroei waren er echter schommelingen op de korte termijn wanneer belangrijke macro-economische indicatoren vertragingen of zelfs regelrechte afnemende prestaties vertoonden over een tijdsbestek van zes maanden, tot meerdere jaren, voordat ze terugkeerden naar hun langetermijngroei. Deze kortetermijndalingen worden recessies genoemd.
Recessie is een normaal, zij het onaangenaam, onderdeel van de conjunctuurcyclus. Recessies worden gekenmerkt door een uitbarsting van bedrijfsfaillissementen en vaak bankfaillissementen, langzame of negatieve productiegroei en verhoogde werkloosheid. De economische pijn veroorzaakt door recessies, hoewel tijdelijk, kan grote effecten hebben die een economie veranderen. Dit kan gebeuren als gevolg van structurele verschuivingen in de economie, omdat kwetsbare of verouderde bedrijven, industrieën of technologieën falen en worden weggevaagd; dramatische beleidsreacties van de overheid en monetaire autoriteiten, die letterlijk de regels voor bedrijven kunnen herschrijven; of sociale en politieke onrust als gevolg van wijdverbreide werkloosheid en economische moeilijkheden.
Recessievoorspellers en indicatoren
Er is geen enkele manier om te voorspellen hoe en wanneer een recessie zal optreden. Afgezien van twee opeenvolgende kwartalen van de daling van het BBP, beoordelen economen verschillende statistieken om te bepalen of een recessie op handen is of al plaatsvindt. Volgens veel economen zijn er enkele algemeen aanvaarde voorspellers die kunnen wijzen op een mogelijke recessie wanneer ze samen voorkomen.
Ten eerste zijn er leidende indicatoren die historisch gezien veranderingen in hun trends en groeipercentages laten zien voordat overeenkomstige verschuivingen in macro-economische trends plaatsvonden. Deze omvatten de ISM Purchasing Managers Index, de Conference Board Leading Economic Index en de OESO Composite Leading Indicator. Deze zijn van cruciaal belang voor investeerders en zakelijke beslissers, omdat ze van tevoren een recessie kunnen waarschuwen. Ten tweede zijn officieel gepubliceerde gegevensreeksen van verschillende overheidsinstanties die sleutelsectoren van de economie vertegenwoordigen, zoals woningstart en nieuwe ordergegevens voor kapitaalgoederen die zijn gepubliceerd door de US Census. Veranderingen in deze gegevens kunnen enigszins leiden of gelijktijdig bewegen met het begin van een recessie, deels omdat ze worden gebruikt om de componenten van het bbp te berekenen, die uiteindelijk zullen worden gebruikt om te bepalen wanneer een recessie begint. De laatste zijn achterblijvende indicatoren die kunnen worden gebruikt om de verschuiving van een economie naar een recessie te bevestigen nadat deze is begonnen, zoals een stijging van de werkloosheidspercentages.
Wat veroorzaakt recessies?
Talloze economische theorieën proberen uit te leggen waarom en hoe de economie van haar langetermijngroeistrend en in een periode van tijdelijke recessie zou kunnen vallen. Deze theorieën kunnen grofweg worden gecategoriseerd als gebaseerd op reële economische factoren, financiële factoren of psychologische factoren, met enkele theorieën die de kloof daartussen overbruggen.
Sommige economen geloven dat echte veranderingen en structurele verschuivingen in industrieën het beste verklaren wanneer en hoe economische recessies optreden. Een plotselinge, aanhoudende stijging van de olieprijzen als gevolg van een geopolitieke crisis kan bijvoorbeeld tegelijkertijd de kosten in veel bedrijfstakken verhogen of een revolutionaire nieuwe technologie kan snel hele bedrijfstakken overbodig maken, in beide gevallen met een wijdverspreide recessie. Real Business Cycle Theory is het beste moderne voorbeeld van deze theorieën en verklaart recessies als de natuurlijke reactie van rationele marktdeelnemers op een of meer reële, onverwachte negatieve schokken voor de economie.
Sommige theorieën verklaren recessies als afhankelijk van financiële factoren. Deze richten zich meestal op de overexpansie van krediet- en financieel risico tijdens de goede economische tijden voorafgaand aan de recessie, of de samentrekking van geld en krediet bij het begin van recessies, of beide. Monetarisme, dat recessies de schuld geeft van onvoldoende groei van de geldhoeveelheid, is een goed voorbeeld van dit soort theorie. De Oostenrijkse conjunctuurtheorie, overbrugt de kloof tussen reële en monetaire factoren door het verband te onderzoeken tussen kredietwaardigheid, rentetarieven, de tijdshorizon van productie- en consumptieplannen van marktdeelnemers en de structuur van relaties tussen specifieke soorten productieve kapitaalgoederen.
Op psychologie gebaseerde recessietheorieën hebben de neiging om te kijken naar de buitensporige uitbundigheid van de voorgaande boomtijd of het diepe pessimisme van de recessieomgeving om uit te leggen waarom recessies kunnen optreden en zelfs aanhouden. Keynesiaanse economie valt volledig in deze categorie, omdat het erop wijst dat zodra een recessie begint, om welke reden dan ook, de sombere 'dierengeesten' van beleggers een zichzelf vervullende voorspelling kunnen worden van ingekorte investeringsuitgaven op basis van marktpessimisme, wat vervolgens leidt tot verminderde inkomens die consumptie-uitgaven verminderen. Minskyitische theorieën zoeken naar de oorzaak van recessies in de speculatieve euforie van financiële markten en de vorming van financiële bubbels die onvermijdelijk barsten, waarbij psychologische en financiële factoren worden gecombineerd.
Recessies en depressies
Economen zeggen dat er sinds 1854 tot en met 2018 in totaal 33 recessies zijn geweest in de Verenigde Staten. Sinds 1980 zijn er vier van dergelijke perioden van negatieve economische groei geweest die als recessies werden beschouwd. Bekende voorbeelden van recessies zijn de wereldwijde recessie na de financiële crisis van 2008 en de Grote Depressie van de jaren dertig.
Een depressie is een diepe en langdurige recessie. Hoewel er geen specifieke criteria bestaan om een depressie te verklaren, omvatten unieke kenmerken van de Grote Depressie een BBP-daling van meer dan 10% en een werkloosheidspercentage dat kort 25% raakte. Simpel gezegd, een depressie is een ernstige achteruitgang die vele jaren duurt.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.