Analyse van de financiële overzichten van een bank

De gerapporteerde financiële overzichten voor banken verschillen enigszins van de meeste bedrijven die beleggers analyseren. Er zijn bijvoorbeeld geen debiteuren of voorraad om te meten of de omzet stijgt of daalt. Bovendien zijn er verschillende unieke kenmerken van bankrekeningen, waaronder de opstelling van de balans en de resultatenrekening. Zodra beleggers echter een goed inzicht hebben in hoe banken inkomsten genereren en hoe ze kunnen analyseren wat die inkomsten drijft, zijn de financiële overzichten van banken relatief eenvoudig te begrijpen.

Hoe banken geld verdienen

Banken ontvangen deposito's van consumenten en bedrijven en betalen rente op sommige rekeningen. Op hun beurt nemen banken de deposito's aan en beleggen die fondsen in effecten of lenen ze aan bedrijven en consumenten. Aangezien banken rente ontvangen over hun leningen, worden hun winsten afgeleid van de spreiding tussen de rente die zij betalen voor de deposito's en de rente die zij verdienen of ontvangen van kredietnemers. Banken verdienen ook rente-inkomsten door hun geld te beleggen in kortlopende effecten zoals US Treasuries.

Banken verdienen echter ook inkomsten uit vergoedingsinkomsten die zij in rekening brengen voor hun producten en diensten, waaronder advies over vermogensbeheer, het controleren van rekeningkosten, rekening-courantkosten, geldautomaatkosten, rente en vergoedingen op creditcards.

Het hoofdbedrijf van een bank is het beheer van de spreiding tussen deposito's die consumenten worden betaald en de rente die zij op hun leningen ontvangt. Met andere woorden, wanneer de rente die een bank verdient met leningen groter is dan de rente die zij op deposito's betaalt, genereert het inkomsten uit de renteverschuiving. De omvang van deze spread is een belangrijke bepalende factor voor de winst van een bank. Hoewel we ons niet zullen verdiepen in de manier waarop tarieven in de markt worden bepaald, zijn er verschillende factoren die de koers bepalen, waaronder het monetaire beleid van de Federal Reserve Bank en de rente op Amerikaanse staatsobligaties. Hieronder zullen we een voorbeeld bekijken van hoe de renteverschil eruitziet voor een grote bank.

Analyse van de financiële staat van een bank

Een kijkje in Bank of America Corporation (BAC)

De onderstaande tabel koppelt informatie uit de balans en winst-en-verliesrekening van de Bank of America om het rendement weer te geven dat is gegenereerd met het verdienen van activa en rentebetalingen aan klanten op rentedragende deposito's. De meeste banken bieden dit type tabel in hun jaarlijkse 10K-overzicht.

• Hieronder zien we (in groen) de rente of opbrengst die BofA verdiende met hun investeringen en leningen in 2017.
• De onderkant van de tabel (in rood) toont de rentelasten en de rentetarieven die worden betaald aan deposanten op hun rentedragende rekeningen.

Het kan contra-intuïtief lijken dat de deposito's rood zijn en leningen groen. Voor een bank is een deposito echter een verplichting op haar balans, terwijl leningen activa zijn omdat de bank deposanten rente betaalt, maar rente-inkomsten uit leningen verdient . Met andere woorden, wanneer uw lokale bank u een hypotheek verstrekt, betaalt u de bankrente en hoofdsom voor de looptijd van de lening. Uw betalingen zijn een inkomstenstroom voor de bank, vergelijkbaar met een dividend dat u zou kunnen verdienen door te beleggen in een aandeel.

U zult merken dat de balansposten gemiddelde saldi zijn voor elk regelitem, in plaats van het saldo aan het einde van de periode. Gemiddelde saldi bieden een beter analytisch kader om de financiële prestaties van de bank te helpen begrijpen. Er is ook een overeenkomstige rentegerelateerde inkomsten of uitgavenpost en het rendement voor de periode.

In de bovenstaande tabel verdiende BofA $ 58, 5 miljard aan rente-inkomsten uit leningen en investeringen (gemarkeerd in paars), terwijl tegelijkertijd $ 12, 9 miljard aan rente werd betaald voor deposito's (gemarkeerd in lite blue). De bovenstaande cijfers vertellen slechts een deel van het verhaal. De totale inkomsten van de bank zijn te vinden in de resultatenrekening.

Winst-en verliesrekening

De winst-en-verliesrekening van Bank of America is lager dan hun jaarlijkse 10K voor 2017. Dit zijn de belangrijkste aandachtsgebieden:

• De totale verdiende rente was $ 57, 5 ​​miljard (in groen) voor de bank van hun leningen en alle beleggingen en kasposities.
• De netto rentebaten (in blauw) bedroegen in 2017 $ 44, 6 miljard en zijn de inkomsten die worden verdiend zodra de kosten uit de rentebaten zijn gehaald. Nogmaals, de netto rentebaten bestaan ​​meestal uit de spreiding tussen de rente op leningen en de rente die aan deposanten wordt betaald.
• De niet-rentebaten bedroegen in 2017 $ 42, 6 miljard, en deze inkomsten omvatten vergoedingsinkomsten voor producten en diensten. Het is van vitaal belang dat banken hun inkomstenstromen diversifiëren door inkomsten te genereren uit niet-rentegerelateerde producten om hen te beschermen tegen eventuele negatieve rendementsbewegingen. Inkomsten onder deze categorie omvatten bankrekening- en servicekosten, trustinkomsten, lening- en hypotheekkosten, makelaarskosten en inkomsten uit vermogensbeheerdiensten en inkomsten uit handelsactiviteiten. We kunnen zien dat de omzet van BofA goed in balans is, waarbij ongeveer de helft van de omzet van de bank uit inkomsten uit vergoedingen en diensten komt.
• Het nettoresultaat van $ 18, 2 miljard is de winst die de bank in 2017 heeft verdiend.

De omzet voor een bank is anders dan voor een bedrijf als Apple Inc. (AAPL). De resultatenrekening van Apple heeft een omzetregel bovenaan de netto-omzet of omzet. Een bank werkt echter anders. Voor een bank is de omzet het totaal van de netto rentebaten en niet-rentebaten. Om de zaken verwarrend te maken, vermelden analisten soms de totale rente-inkomsten in plaats van de netto-rente-inkomsten bij de berekening van de inkomsten voor banken.

Veranderingen in rentetarieven kunnen van invloed zijn op het volume van bepaalde soorten bankactiviteiten die kostengerelateerde inkomsten genereren. Bijvoorbeeld, het volume van de oorsprong van hypothecaire leningen voor woningen daalt doorgaans naarmate de rentetarieven stijgen, wat resulteert in lagere oorsprongskosten. Daarentegen worden pools voor het onderhoud van hypotheken vaak geconfronteerd met langzamere vooruitbetalingen wanneer de rente stijgt, aangezien kredietnemers minder geneigd zijn te herfinancieren. Dientengevolge kunnen vergoedingsinkomsten en bijbehorende economische waarde die voortvloeien uit hypotheekgerelateerde bedrijven toenemen of stabiel blijven in periodes van gematigd stijgende rentetarieven.

Naarmate de rentetarieven stijgen, hebben banken de neiging om meer rente-inkomsten te genereren op leningen met variabele rente, omdat ze de rente die ze aan leners in rekening brengen kunnen verhogen, zoals in het geval van creditcards. Een extreem hoge rente kan echter de economie schaden en leiden tot een lagere vraag naar krediet, waardoor het netto-inkomen van een bank afneemt.

Balans

De balans van Bank of America is lager dan hun jaarlijkse 10K voor 2017.

Er zijn drie belangrijke aandachtsgebieden:

• Contant geld is contant geld dat wordt gestort en soms houden banken contant geld aan voor andere banken. BofA heeft ongeveer $ 157 miljard in contanten, wat een belangrijk aandachtspunt is voor beleggers die hopen dat de bank haar dividend verhoogt of aandelen terugkoopt.
• Effecten zijn doorgaans kortetermijnbeleggingen waarmee de bank een opbrengst verdient, waaronder Amerikaanse staatsobligaties en overheidsinstellingen.
• Leningen zijn brood en boter voor de meeste banken en zijn meestal de grootste troef op de balans. BofA heeft $ 926 miljard aan leningen. Beleggers volgen de groei van leningen om te bepalen of een bank hun leningen verhoogt en de deposito's van de bank gebruikt om een ​​gunstig rendement te behalen.
• Deposito's vormen de grootste verplichting voor de bank en omvatten geldmarktrekeningen, spaarrekeningen en betaalrekeningen. Zowel rentedragende als niet-rentedragende rekeningen zijn inbegrepen. Hoewel deposito's onder passiva vallen, zijn ze cruciaal voor het vermogen van de bank om te lenen. Als een bank niet genoeg deposito's heeft, kan dit leiden tot een langzamere leninggroei of moet de bank schulden aangaan om aan de vraag naar leningen te voldoen, die veel duurder zou zijn dan de rente op deposito's.

Hefboomwerking en risico

Bankieren is een bedrijf met een grote hefboomwerking en vereist dat regelgevers minimale kapitaalniveaus dicteren om de solvabiliteit van elke bank en het banksysteem te helpen waarborgen. In de VS worden banken gereguleerd door meerdere agentschappen en sommige omvatten het Federal Reserve System (FRS), het Office of the Comptroller of the Currency, het Office of Thrift Supervision en de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC). Deze toezichthouders richten zich op het waarborgen van de naleving om de soliditeit en integriteit van het banksysteem te handhaven.

Renterisico

Banken nemen financieel risico wanneer zij leningen verstrekken tegen rentetarieven die verschillen van de tarieven die aan deposanten worden betaald. Renterisico is het beheer van de spreiding tussen rente betaald op deposito's en ontvangen op leningen in de loop van de tijd.

Deposito's zijn doorgaans kortetermijnbeleggingen en passen zich sneller aan de huidige rentetarieven aan dan de tarieven voor leningen met een vaste rente. Als de rentetarieven stijgen, kunnen banken een hogere rente vragen op hun leningen met variabele rente en een hogere rente op hun nieuwe leningen met vaste rente. De depositotarieven passen doorgaans echter niet zoveel aan als de lange-termijnrentes die worden gebruikt om de rentetarieven te bepalen. Het gevolg is dat banken naarmate rentevoeten stijgen, meer rente-inkomsten verdienen, maar wanneer de rente daalt, lopen banken risico omdat hun rente-inkomsten dalen.

Een manier waarop banken het renterisico proberen te overwinnen, is via inkomsten uit vergoedingen voor producten en diensten. Naarmate een bank haar kosteninkomsten verhoogt, wordt ze minder afhankelijk van de rente-inkomsten uit leningen, waardoor het renterisico (enigszins) wordt beperkt.

KREDIETRISICO

Kredietrisico is de kans dat een kredietnemer in gebreke blijft met een lening of lease, waardoor de bank alle verdiende potentiële rente verliest, evenals de hoofdsom die aan de kredietnemer is geleend. Als beleggers zijn dit de belangrijkste risico-elementen die moeten worden begrepen bij het analyseren van de financiële staat van een bank. Om deze verliezen op te vangen, houden banken een voorziening aan voor verliezen op leningen en leases.

In wezen kan deze voorziening worden beschouwd als een kapitaalpool die specifiek is gereserveerd om geschatte kredietverliezen op te vangen. Deze voorziening moet op een niveau worden gehandhaafd dat toereikend is om het geschatte bedrag van waarschijnlijke verliezen in de kredietportefeuille van de instelling op te vangen.

• De voorziening voor verliezen op leningen bevindt zich in de winst- en verliesrekening, zoals blijkt uit de 10K-verklaring van BofA.
• Bank of America reserveerde ongeveer $ 3, 4 miljard voor hun leningenportefeuille van $ 926 miljard.

Om tot de voorziening voor verliezen op leningen te komen, is een hoge mate van inschatting vereist, hetgeen de beste beoordeling van het management is van het te reserveren verlies. Omdat het een managementoordeel is, kan de voorziening voor verliezen op leningen worden gebruikt om de inkomsten van een bank te beheren. Kijkend naar de winst-en-verliesrekening hierboven, zien we dat de kredietvoorziening uiteindelijk het netto-inkomen of de winst van de bank heeft verlaagd.

Beleggers moeten controleren of er een stijgende trend is in de voorzieningen voor verliezen op leningen, omdat dit erop zou kunnen duiden dat het management steeds meer probleemleningen verwacht. Aanzienlijk hogere krediet- en leaseverliezen kunnen ertoe leiden dat een bank een verlies aan inkomsten rapporteert. Ook kunnen toezichthouders een bank op een volglijst plaatsen en mogelijk eisen dat deze verdere corrigerende maatregelen neemt, zoals het uitgeven van extra kapitaal. Geen van deze situaties komt ten goede aan beleggers.

Over het algemeen kan een zorgvuldige beoordeling van de jaarrekening van een bank de belangrijkste factoren benadrukken die moeten worden overwogen voordat een investeringsbeslissing wordt genomen. Beleggers moeten een goed begrip hebben van de conjunctuurcyclus en de rentetarieven, aangezien beide een aanzienlijk effect kunnen hebben op de financiële prestaties van banken.