Systeemrisico
Systeemrisico is de mogelijkheid dat een gebeurtenis op bedrijfsniveau ernstige instabiliteit kan veroorzaken of een hele industrie of economie kan doen instorten. Systeemrisico was een belangrijke oorzaak van de financiële crisis van 2008. Bedrijven die als systeemrisico worden beschouwd, worden "te groot om te falen" genoemd.
Deze instellingen zijn groot ten opzichte van hun respectieve industrieën of maken een aanzienlijk deel uit van de totale economie. Een bedrijf dat sterk verbonden is met anderen is ook een bron van systeemrisico's. Systeemrisico moet niet worden verward met systematisch risico; systeemrisico heeft betrekking op het gehele financiële systeem.
Systeemrisico begrijpen
De federale overheid gebruikt systeemrisico's als een rechtvaardiging - een vaak juiste - om in de economie in te grijpen. De basis voor deze interventie is de overtuiging dat de overheid het rimpeleffect van een evenement op bedrijfsniveau kan verminderen of minimaliseren door middel van gerichte regelgeving en acties.
Hoewel sommige bedrijven worden beschouwd als "te groot om te falen", zullen ze dat doen als de overheid niet tussenbeide komt in turbulente economische tijden.
Soms zal de overheid er echter voor kiezen om niet in te grijpen omdat de economie op dat moment een grote stijging had doorgemaakt en de algemene markt een adempauze nodig had. Dit is vaker de uitzondering dan de regel, omdat het een economie meer kan destabiliseren dan verwacht vanwege het sentiment van de consument.
Voorbeelden van systeemrisico
De Dodd-Frank Act van 2010, volledig bekend als Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, introduceerde een enorme reeks nieuwe wetten die verondersteld worden een nieuwe grote recessie te voorkomen door de belangrijkste financiële instellingen strak te reguleren om het systeemrisico te beperken. Er is veel discussie geweest over de vraag of er wijzigingen moeten worden aangebracht in de hervormingen om de groei van kleine ondernemingen te vergemakkelijken.
De omvang en integratie van Lehman Brothers in de Amerikaanse economie zorgden voor een bron van systeemrisico. Toen het bedrijf instortte, veroorzaakte het problemen in het hele financiële systeem en de economie. Kapitaalmarkten bevroor terwijl bedrijven en consumenten geen leningen konden krijgen, of alleen leningen konden krijgen als ze extreem kredietwaardig waren, met een minimaal risico voor de kredietgever.
Tegelijkertijd leed AIG ook aan ernstige financiële problemen. Net als Lehman zorgde AIG's verbondenheid met andere financiële instellingen voor een systeemrisico tijdens de financiële crisis. AIG's activaportefeuille gebonden aan subprime-hypotheken en haar deelname aan de markt voor woninghypotheken (RMBS) via haar effectenleningenprogramma leidden tot onderpandgesprekken, een verlies aan liquiditeit en een verlaging van de kredietwaardigheid van AIG wanneer de waarde daarvan effecten gedaald.
Hoewel de Amerikaanse overheid Lehman niet redde, besloot ze AIG te redden met leningen van meer dan $ 180 miljard, waardoor het bedrijf niet failliet kon gaan. Analisten en toezichthouders geloofden dat een AIG faillissement ook zou hebben geleid tot de instorting van tal van andere financiële instellingen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.