Medicare versus Medicaid: wat is het verschil?

Medicare en Medicaid zijn door de Amerikaanse overheid gesponsorde programma's die zijn ontworpen om de zorgkosten voor Amerikaanse burgers te dekken. Deze twee programma's, opgericht in 1965 en gefinancierd door belastingbetalers, hebben vergelijkbaar klinkende namen, wat verwarring kan veroorzaken over hoe ze werken en de dekking die ze bieden.

Belangrijkste leerpunten

• Medicare is de primaire aanbieder van medische dekking voor veel personen van 65 jaar en ouder en voor mensen met een handicap; in aanmerking komen voor Medicare heeft niets te maken met inkomensniveau.
• Medicaid is ontworpen voor mensen met een beperkt inkomen en is vaak een laatste redmiddel voor mensen zonder toegang tot andere middelen.
• Medicare deel A biedt gratis hospitalisatiedekking voor personen die 65 jaar of ouder zijn, ongeacht hun inkomen.
• Medicare deel B omvat medisch noodzakelijke diensten en apparatuur, waaronder doktersbezoeken, laboratoriumwerk, röntgenfoto's, rolstoelen, rollators en poliklinische operaties.

Medicare Vs. Medicaid

Medicare

Medicare helpt gezondheidszorg te bieden aan Amerikaanse burgers die 65 jaar of ouder zijn, evenals mensen met bepaalde handicaps. Het vierdelige programma omvat:

Deel A: Dekking ziekenhuisopname

Medicare Deel A biedt gratis hospitalisatiedekking voor personen die 65 jaar of ouder zijn, ongeacht hun inkomen, zolang zij of hun echtgenoten hebben gewerkt en Medicare-belastingen hebben betaald gedurende ten minste 10 jaar. Maar let op: hoewel de ziekenhuisdekking gratis is, zonder maandelijkse premies, zijn copays en eigen risico van toepassing.

Deel B: Medische verzekering

Degenen die in aanmerking komen voor Medicare deel A komen ook in aanmerking voor deel B, dat medisch noodzakelijke diensten en apparatuur omvat, waaronder doktersbezoeken, laboratoriumwerk, röntgenfoto's, rolstoelen, wandelaars en ambulante operaties, evenals preventieve diensten zoals screening op ziekten en griep shots.

Deel B vereist maandelijkse premiebetalingen (meestal in mindering gebracht op betalingen van de sociale zekerheid of spoorweguitkeringen), evenals jaarlijkse aftrekbare bedragen. Personen die meer dan $ 85.000 per jaar verdienen ($ 170.000 voor een paar) zijn verplicht meer te betalen voor dit programma.

Individuen hebben niet het mandaat om zich aan te melden voor deel B zodra ze in aanmerking komen als ze nog worden gedekt door de verzekering van hun werkgever. Het kan echter meer kosten om later in het leven toe te treden, vanwege een boete voor late inschrijving.

Deel C: Aanvullende verzekering

Personen die in aanmerking komen voor Medicare deel A en deel B komen ook in aanmerking voor deel C, ook bekend als Medicare Advantage, dat verwijst naar particuliere verzekeringsplannen in plaats van federale overheidsprogramma's. Deel C biedt niet alleen dekking door deel A en B, maar biedt ook zicht- en tandheelkundige dekking. Op die manier werkt het net als de organisaties voor gezondheidsonderhoud (HMO's) en voorkeursorganisaties (PPO's), waardoor veel mensen medische diensten ontvangen tijdens hun werkjaren.

Door deel te nemen aan Deel C kunnen de kosten van het afzonderlijk aanschaffen van services dalen. Individuen moeten hun medische behoeften zorgvuldig evalueren omdat Deel C-deelnemers over het algemeen out-of-pocket betalen voor de bijbehorende diensten.

Het is vermeldenswaard dat een Medicare Supplement-verzekering, bekend als Medigap, kan worden gekocht om kosten te dekken, zoals copayments, muntenverzekering en eigen risico die niet worden gedekt door Deel A en Deel B. Artsen die Medicare niet gebruiken, doen dit echter ook niet. accepteer Medigap.

Deel D: Geneesmiddelenrecept

Medicare deel D biedt dekking met voorgeschreven medicijnen. Deelnemers betalen out-of-pocket voor deel D-plannen en moeten voor bepaalde recepten maandelijkse premies, jaarlijks aftrekbaar en copayments betalen. Degenen die zijn ingeschreven voor Medicare deel C komen meestal in aanmerking voor deel D.

Het is belangrijk om te weten in welke tijd van het jaar mensen van plan kunnen wisselen, dat is van 15 oktober tot 7 december in 2019. Het uitstellen van de aanvraag zal resulteren in een boeterente zodra Deel D eindelijk is verworven.

2019 Kosten in één oogopslag

Medicaid

Medicaid is een gezamenlijk federaal en staatsprogramma dat Amerikanen van alle leeftijden met lage inkomens helpt bij het betalen van de kosten in verband met medische en langdurige zorg. Kinderen die goedkope zorg nodig hebben, wier gezin te veel verdient om in aanmerking te komen voor Medicaid, worden gedekt door het Children's Health Insurance Program (CHIP), dat zijn eigen regels en vereisten heeft.

Subsidiabiliteit en kosten

Het federale / nationale partnerschap resulteert in 50 verschillende Medicaid-programma's, één voor elke staat. Via de Affordable Care Act probeerde president Barack Obama de dekking van de gezondheidszorg uit te breiden naar meer Amerikanen door de federale overheid de meeste kosten van Medicaid op staatsniveau te laten dekken voor personen met een inkomensniveau van minder dan 133 procent van het federale armoedeniveau. Een Healthcare.gov rapporteert verklaard: “Vanwege de manier waarop dit wordt berekend, blijkt dit 138 procent van het federale armoedeniveau te zijn. Een paar staten hanteren een andere inkomensgrens. ”Terwijl 33 staten hebben gekozen voor het programma, blijven de politieke inspanningen om de dekking terug te draaien worden voortgezet.

Degenen die onder Medicaid vallen, betalen niets voor gedekte diensten. In tegenstelling tot Medicare, die beschikbaar is voor bijna elke Amerikaan van 65 jaar en ouder, heeft Medicaid strikte geschiktheidseisen die per staat verschillen. Omdat het programma echter is ontworpen om de armen te helpen, vereisen veel staten dat Medicaid-ontvangers niet meer dan een paar duizend dollar aan liquide middelen hebben om deel te nemen. Er zijn ook inkomensbeperkingen. Ga naar Medicaid.gov en BenefitsCheckUp.org voor een overzicht per staat van de deelnamevereisten.

Wanneer Medicaid-ontvangers de leeftijd van 65 jaar bereiken, blijven ze in aanmerking komen voor Medicaid en komen ze ook in aanmerking voor Medicare. Op dat moment kan de dekking van Medicaid veranderen op basis van het inkomen van de ontvanger. Personen met een hoger inkomen kunnen merken dat Medicaid hun Medicare deel B premies betaalt. Personen met lagere inkomens kunnen volledige voordelen blijven ontvangen. (Voor gerelateerde literatuur, zie "Hoeveel Medicaid en Medicare Amerikanen kosten")

Voordelen

De voordelen van Medicaid verschillen per staat, maar de federale overheid verplicht dekking voor verschillende diensten, waaronder:

• ziekenhuisopname
• Laboratoriumdiensten
• röntgenstralen
• Arts diensten
• Gezinsplanning
• Verpleegkundige diensten
• Verpleegkundige diensten
• Thuiszorg voor mensen die in aanmerking komen voor verpleegfaciliteiten
• Klinische behandeling
• Diensten voor pediatrische en gezinsverpleegkundigen
• Verloskundige diensten

Elke staat heeft ook de mogelijkheid om extra voordelen op te nemen, zoals dekking met medicijnen, optometristdiensten, brillen, medisch vervoer, fysiotherapie, prothetische hulpmiddelen en tandheelkundige diensten.

Medicaid wordt ook vaak gebruikt om langdurige zorg te financieren, wat niet wordt gedekt door Medicare of door de meeste particuliere ziektekostenverzekeringen. Medicaid is in feite de grootste bron van langetermijnfinanciering voor langdurige zorg, die vaak de kosten van verpleegfaciliteiten dekt voor diegenen die hun spaargeld opgebruiken om voor gezondheidszorg te betalen en geen andere middelen hebben om verpleegkundige zorg te betalen.