Roubini: Dit zal de volgende crisis veroorzaken

Nouriel Roubini werd meer dan tien jaar geleden een begrip in de financiële en economische arena vanwege zijn waarschuwingen voor de komende wereldwijde financiële crisis. Veel van zijn zorgen manifesteerden zich als een perfecte storm van overtollige leningen, exorbitante hefboomwerking en de onderlinge verbondenheid van het financiële systeem - allemaal samenkomend als een historische financiële crisis die leidde tot een pijnlijke recessie in 2008 en 2009. De NYU Professor of Economics die heette 'Dr. Doom 'door de media ( hoewel hij zichzelf nooit zo noemt ) ziet de gevolgen van de volgende crisis die zich tegen 2020 zal voordoen. In een september 11, 2018 op-ed in de Financial Times, Roubini en onderzoekspartner Brunello Rosa, een LSE-econoom met wie Roubini een onderzoeksbureau runt, schetste die factoren. Ze omvatten: vertragende economische groei, slecht getimede fiscale stimuleringsmaatregelen, handelsfricties die kunnen veranderen in totale handelsoorlogen, binnenlandse politiek en schuimende activaprijzen.

Economische groei vertragen

Terwijl de VS en andere landen momenteel een economische groei doormaken, schrijven Roubini en Rosa dat de Amerikaanse economische stimulans die deze groei heeft bevorderd zal vervagen en een bescheiden budgettaire belemmering de groei onder de 2 procent zal duwen. De twee economen beweren dat de Fed het begrotingsbeleid zal moeten aanscherpen en de tarieven begin 2020 tot ongeveer 3, 5 procent moet verhogen, de tegenwind van de economische groei zal volledig zijn verdwenen. Dit, gecombineerd met de normalisatie van beleidskoersen in andere belangrijke mondiale economieën, zal leiden tot zwakkere expansie en hogere inflatie.

Trade 'fricties'

De huidige handelsfricties tussen de VS, China, Europa en onze NAFTA-partners zijn wat Roubini noemt "... symptomen van de veel diepere rivaliteit om wereldwijd leiderschap te bepalen op het gebied van technologieën van de toekomst." Roubini en Rosa noemen beperkingen op buitenlandse directe investeringen en technologie overdrachten, evenals migratiebeperkingen die landen met een verouderende bevolking kunnen helpen.

China en Europa

Afgezien van de huidige schermutselingen met de VS en binnen de EU, waarschuwen Roubini en Rosa dat vooral China traag zal omgaan met overcapaciteit en buitensporige hefboomwerking. China is al jaren bezig met het vernieuwen van zijn economische groeimotoren en heeft extreem hoge doelen gesteld voor technologische ontwikkeling en productiviteit. Het vertragen van de groei daar of bij zijn handelspartners zou een zware afrekening kunnen opleveren voor de economische grootmacht. Europa ondervindt ondertussen handelsspanningen op het continent en politieke onrust in een aantal landen. Het heeft zijn economische dynamiek verloren, die Roubini en Rosa zien voortduren terwijl de Europese Centrale Bank haar onconventionele beleid probeert ongedaan te maken.

Schuimige activaprijzen

Roubini en Rosa zien een herhaling van dezelfde melodie die een rol speelde in de financiële crisis van 2008-09. Ze noemen hoge waarderingen voor Amerikaanse aandelen, die een P / E-ratio hebben van 50 procent boven historische gemiddelden. Ze noemen ook hoge prijzen voor onroerend goed in de VS en over de hele wereld, evenals hoogrentende kredieten. Omdat de prijzen voor deze beleggingsinstrumenten zijn gestegen, zijn de rendementen op staatsobligaties te laag gebleven. Ze zien een herwaardering van risicovolle activa tegen midden 2019 in afwachting van een bredere vertraging in 2020.

Troef

Roubini en Rosa zien de Amerikaanse president als antagonistisch en een belangrijke risicofactor in de volgende crisis. Ze noemen zijn aanvallen op de Federal Reserve, ook al is de economische groei ongeveer 4 procent en vragen zich af hoe hij zal reageren wanneer de groei vertraagt ​​tot minder dan 1 procent en er banen verloren gaan. Ze zijn bang dat Trump in plaats van het huidige probleem aan te pakken, een crisis in het buitenlands beleid zal veroorzaken om de aandacht af te leiden. Omdat we al in een handelsoorlog met China zitten en het onwaarschijnlijk is dat de VS een nucleair bewapend Noord-Korea zullen aanvallen, zien zij Iran als een potentieel doelwit. Het resultaat, schrijven ze, "... zou leiden tot een stagflatie geopolitieke schok (zoals in) 1973, 1979 en 1990 die zou leiden tot een piek in de olieprijzen ..."

Of u denkt dat een van deze factoren zich de komende jaren zal manifesteren, het trackrecord van Roubini bij het identificeren van elementen uit eerdere crises kan niet worden genegeerd.