Eurodollar-futures verhandelen

Gemakkelijk te verwarren met het valutapaar EUR / USD of euro FX-futures, eurodollars hebben niets te maken met de enige Europese munt die in 1999 werd gelanceerd. Eurodollars zijn eerder deposito's in Amerikaanse dollars en aangehouden bij banken buiten de Verenigde Staten. Een termijndeposito is gewoon een rentedragende bankdeposito met een specifieke vervaldatum.

Als gevolg van het feit dat ze buiten de Amerikaanse grenzen liggen, vallen eurodollars buiten de jurisdictie van de Federal Reserve en zijn ze onderworpen aan een lager reguleringsniveau. Aangezien eurodollars niet onder de Amerikaanse bankregelgeving vallen, wordt het hogere risico voor beleggers weerspiegeld in hogere rentetarieven.

De naam eurodollars is afgeleid van het feit dat in eerste instantie in dollar luidende deposito's grotendeels bij Europese banken werden aangehouden. Aanvankelijk stonden deze deposito's bekend als eurobankbiljetten. In Amerikaanse dollars luidende deposito's worden nu echter in financiële centra over de hele wereld aangehouden en worden nog steeds eurodollars genoemd.

Evenzo (en ook verwarrend) wordt de term eurocurrency gebruikt om de valuta te beschrijven die is gestort bij een bank die zich niet bevindt in het thuisland waar de valuta is uitgegeven. Japanse yen die wordt gedeponeerd bij een bank in Brazilië zou bijvoorbeeld worden gedefinieerd als eurocurrency.

Geschiedenis van Eurodollars

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog nam de hoeveelheid deposito's in Amerikaanse dollars die buiten de Verenigde Staten werden aangehouden sterk toe. Bijdragende factoren waren onder meer het verhoogde importniveau naar de Verenigde Staten en economische hulp aan Europa als gevolg van het Marshall-plan.

De eurodollar-markt vindt zijn oorsprong in het tijdperk van de Koude Oorlog van de jaren vijftig. Tijdens deze periode begon de Sovjetunie haar in dollars luidende inkomsten, afkomstig van de verkoop van grondstoffen zoals ruwe olie, te verplaatsen van Amerikaanse banken. Dit werd gedaan om te voorkomen dat de Verenigde Staten hun activa konden bevriezen. Sindsdien zijn eurodollars een van de grootste kortetermijngeldmarkten ter wereld geworden en zijn hun rentetarieven naar voren gekomen als een benchmark voor bedrijfsfinanciering.

Eurodollar Futures

Het eurodollar-futurescontract werd in 1981 gelanceerd door de Chicago Mercantile Exchange (CME), waarmee het eerste in contanten afgewikkelde futures-contract werd gemarkeerd. Na afloop kan de verkoper van in contanten afgewikkelde futures-contracten de bijbehorende contante positie overdragen in plaats van het onderliggende actief te leveren.

Eurodollar-futures werden aanvankelijk verhandeld op de bovenste verdieping van de Chicago Mercantile Exchange in de grootste put, die plaats bood aan maar liefst 1500 handelaren en griffiers. De meeste eurodollar-futureshandel vindt nu echter elektronisch plaats.

Het onderliggende instrument in eurodollar futures is een eurodollar-termijndeposito, met een hoofdwaarde van $ 1 miljoen met een looptijd van drie maanden.

Het 'open outcry' eurodollar-contractsymbool (dat wil zeggen gebruikt op handelsvloeren, waar orders worden gecommuniceerd door shouts en handsignalen) is ED en het elektronische contractsymbool is GE. Elektronische handel in eurodollar futures vindt plaats op het CME Globex elektronische handelsplatform, van zondag tot vrijdag van 18.00 tot 17.00 uur EST. De vervalmaanden zijn maart, juni, september en december, net als bij andere financiële futurescontracten. De tekengrootte (minimale fluctuatie) is een kwart van één basispunt (0, 0025 = $ 6, 25 per contract) in de dichtstbijzijnde aflopende contractmaand en de helft van één basispunt (0, 005 = $ 12, 50 per contract) in alle andere contractmaanden. De hefboomwerking die wordt gebruikt in futures maakt het mogelijk om één contract te verhandelen met een marge van ongeveer $ 1.000.

Eurodollars zijn uitgegroeid tot het toonaangevende contract op de CME in termen van gemiddeld dagelijks volume en open rente (het totale aantal open contracten). Vanaf februari 2018 overtroffen eurodollars E-Mini S&P 500 futures (een elektronisch verhandeld futurescontract een vijfde van de grootte van het standaard S&P 500 futurescontract), ruwe olie futures en 10-jarige Treasury Note-futures in gemiddeld dagelijks handelsvolume en open interesse.

LIBOR en Eurodollars

De prijs van eurodollar-futures weerspiegelt de rentevoet die wordt aangeboden op in Amerikaanse dollars luidende deposito's die worden aangehouden bij banken buiten de Verenigde Staten. Meer in het bijzonder weerspiegelt de prijs de marktmeter van de 3-maands US dollar LIBOR (London Interbank Aangeboden Rate) rentevoet verwacht op de afwikkelingsdatum van het contract. LIBOR is een benchmark voor de korte rente waarmee banken geld kunnen lenen op de interbancaire markt in Londen. Eurodollar-futures zijn een op LIBOR gebaseerd derivaat en weerspiegelen de London Interbank Aangeboden koers voor een 3-maands $ 1 miljoen offshore-aanbetaling.

De futuresprijzen van Eurodollar worden numeriek uitgedrukt met behulp van 100 minus de impliciete 3-maands US dollar LIBOR rente. Op deze manier weerspiegelt een eurodollar futures-prijs van $ 96, 00 een impliciete afwikkelingsrente van 4%.

Als een belegger bijvoorbeeld een eurodollar-futurescontract koopt voor $ 96, 00 en de prijs stijgt naar $ 96, 02, komt dit overeen met een lagere geïmpliceerde schikking van LIBOR van 3, 98%. De koper van het futures-contract heeft $ 50 verdiend. (1 basispunt, 0, 01, is gelijk aan $ 25 per contract, dan is een verplaatsing van 0, 02 gelijk aan een wijziging van $ 50 per contract.)

Hedging met Eurodollar Futures

Eurodollar-futures bieden een doeltreffend middel voor bedrijven en banken om een ​​rentetarief te verkrijgen voor geld dat het in de toekomst wil lenen of uitlenen. Het eurodollar-contract wordt gebruikt om zich in te dekken tegen veranderingen in de rentecurve over meerdere jaren in de toekomst.

Bijvoorbeeld: Stel dat een bedrijf in september weet dat het in december $ 8 miljoen moet lenen om een ​​aankoop te doen. Bedenk dat elk eurodollar-futurescontract een deposito van $ 1 miljoen vertegenwoordigt met een looptijd van drie maanden. Het bedrijf kan zich indekken tegen een ongunstige rentebeweging tijdens die periode van drie maanden door acht december eurodollar futurescontracten short te verkopen, wat overeenkomt met de benodigde $ 8 miljoen voor de aankoop.

De prijs van eurodollar futures weerspiegelt de verwachte London Interbank Offer Rate (LIBOR) op het moment van afwikkeling, in dit geval december. Door het decembercontract kort te verkopen, profiteert het bedrijf van een opwaartse beweging van de rentetarieven, wat tot uiting komt in dienovereenkomstig lagere eurodollar futuresprijzen in december.

Laten we aannemen dat op 1 september de contractprijs van eurodollar futures in december precies $ 96, 00 was, wat een rentevoet van 4, 0% impliceert, en dat de slotkoers aan het einde van december $ 95, 00 is, wat een hogere rentevoet van 5, 0% betekent. Als het bedrijf in december acht eurodollar-contracten had verkocht voor $ 96, 00 in september, zou het met acht basispunten (100 x $ 25 = $ 2.500) hebben geprofiteerd op acht contracten, gelijk aan $ 20.000 ($ 2.500 x 8) toen het de shortpositie dekte.

Op deze manier kon het bedrijf de stijging van de rente compenseren, waardoor de verwachte LIBOR voor december effectief werd vastgehouden, zoals weerspiegeld in de prijs van het eurodollar-contract van december op het moment dat het de korte verkoop in september deed.

Speculeren met Eurodollar Futures

Als renteproduct hebben de beleidsbeslissingen van de Amerikaanse Federal Reserve een grote invloed op de prijs van eurodollar-futures. Volatiliteit op deze markt wordt normaal gezien rond belangrijke aankondigingen van Federal Federal Market Market (FOMC) en economische releases die het monetaire beleid van de Federal Reserve kunnen beïnvloeden.

Een wijziging van het Federal Reserve-beleid ten aanzien van het verlagen of verhogen van de rente kan gedurende een periode van jaren plaatsvinden. Futures op Eurodollar worden beïnvloed door deze belangrijke trends in het monetaire beleid.

De lange termijn trending kwaliteiten van eurodollar futures maken het contract een aantrekkelijke keuze voor handelaren die trendvolgende strategieën gebruiken. Overweeg de volgende grafiek tussen 2000 en 2007, waarbij de eurodollar gedurende 15 opeenvolgende maanden opwaarts trende en later 27 opeenvolgende maanden lager trende.

Figuur 1: Eurodollars hebben historisch gezien lange perioden van trendmatige prijsbewegingen tussen lange perioden van zijwaarts handelen getoond.

De hoge liquiditeitsniveaus samen met de relatief lage niveaus van intraday-volatiliteit (dat wil zeggen binnen één dag) bieden een mogelijkheid voor handelaren die gebruik maken van een “market making” -stijl van handelen. Handelaren die deze niet-directionele strategie gebruiken (noch bullish noch bearish) plaatsen tegelijkertijd orders op het bod en het aanbod in een poging de spread te veroveren. Meer geavanceerde strategieën zoals arbitrage en spreiding tegen andere contracten worden ook gebruikt door handelaren op de eurodollar-futuresmarkt.

Eurodollars worden gebruikt in de TED-spread, die wordt gebruikt als een indicator voor kredietrisico. De TED-spread is het prijsverschil tussen rentetarieven op futurescontracten van drie maanden voor US Treasuries en contracten van drie maanden voor eurodollars met dezelfde vervalmaanden. TED is een acroniem dat T-Bill en ED gebruikt, het symbool voor het eurodollar-futurescontract. Een toename of afname van de TED-spread weerspiegelt het sentiment met betrekking tot het standaardrisiconiveau van interbancaire leningen.

Het komt neer op

Eurodollars worden vaak over het hoofd gezien door detailhandelaren die neigen naar futurescontracten die meer kortetermijnvolatiliteit bieden, zoals de E-mini S&P of ruwe olie. De diepe liquiditeit en de trendingkwaliteiten op lange termijn van de eurodollar-markt bieden echter interessante kansen voor zowel kleine als grote futures-handelaren.