Hoe OPEC (en niet-OPEC) productie de olieprijzen beïnvloedt

Ruwe olie neemt de meest prominente positie in op de wereldwijde grondstoffenmarkt omdat veranderingen in de olieprijs invloed hebben op de manier waarop de wereldeconomie werkt. De prijs van ruwe olie is onder meer grotendeels afhankelijk van twee factoren: geopolitieke ontwikkelingen en economische gebeurtenissen. Deze twee factoren leiden tot veranderingen in het olieleveringsniveau van de grote olieproducenten die leiden tot schommelingen in de olieprijzen.

Het Arabische olieembargo uit 1973, de oorlog tussen Iran en Irak in 1980 en de golfoorlog in 1990 zijn bijvoorbeeld enkele historische geopolitieke ontwikkelingen die de olieprijzen aanzienlijk hebben beïnvloed. Evenzo zijn de Aziatische financiële crisis van 1997, de wereldwijde financiële crisis van 2008 - 09 en de huidige voortdurende staat van aanhoudend overaanbod van olie door OPEC belangrijke economische gebeurtenissen die de olieprijzen aanzienlijk hebben beïnvloed. (Zie voor meer informatie: Wat bepaalt de olieprijzen? )

De twee prominente groepen die het grootste deel van de wereldwijde olieproductie bezitten, zijn de Organisatie van Petroleum Exporterende Landen (OPEC) en de niet-OPEC groep van naties. Te midden van de zeer dynamische economische en geopolitieke ontwikkelingen, brengen deze groepen wijzigingen aan in hun olieproductiecapaciteiten, die van invloed zijn op het olieleveringsniveau en leiden tot volatiliteit in de olieprijzen. De recente beslissing om door te gaan met het overaanbod van olie door de OPEC-groep, voornamelijk aangedreven door haar grootste lid, Saoedi-Arabië, heeft bijvoorbeeld de afgelopen 12 jaar geleid tot bodemprijzen voor olie.

Laten we eens kijken hoe en in welke mate de productieniveaus van olie van deze twee groepen de olieprijzen beïnvloeden.

Hoe beïnvloedt OPEC-productie de olieprijzen?

Het marktaandeel van OPEC-geproduceerde olie op de wereldwijde oliemarkt blijft rond de 40% schommelen. Het International Energy Agency (IEA) biedt bijvoorbeeld de volgende vertegenwoordiging van het OPEC-olieaandeel op de wereldmarkt tussen 2013 en 2015:

Door de OPEC geëxporteerde olie is goed voor ongeveer 60% van de wereldwijde oliehandel, wat duidt op zijn dominante positie op de wereldwijde oliemarkt. IEA meldt ook dat 81% van 's werelds bewezen reserves voor ruwe olie binnen de grenzen van de OPEC-landen liggen. Daarvan ligt ongeveer tweederde in het Midden-Oosten. Bovendien zijn alle OPEC-lidstaten continu bezig met het verbeteren van technologie en het verbeteren van exploraties die hebben geleid tot verdere verbeteringen van hun olieproductiecapaciteiten tegen lagere operationele kosten.

OPEC blijft invloedrijk vanwege drie primaire factoren: een gebrek aan alternatieve bronnen die gelijk zijn aan haar dominante positie, een gebrek aan economisch haalbare alternatieven voor ruwe olie in de energiesector, en het relatief goedkope prijsvoordeel ten opzichte van het relatief hoge niet- OPEC productie. (Zie voor gerelateerde informatie: De kosten van schalieolie versus conventionele olie .)

OPEC heeft het economische vermogen om de levering van olie op elk gewenst moment tot aanzienlijke niveaus te verstoren of te verbeteren, wat de olieprijzen ernstig kan beïnvloeden. Het Arabische olie-embargo uit 1973 zag de prijzen verviervoudigen van $ 3 tot $ 12 per vat, terwijl het recente aanhoudende overaanbod de prijzen heeft verlaagd van $ 100 per jaar tot nu $ 28 per vat.

Binnen de OPEC-groep is Saoedi-Arabië de grootste producent van ruwe olie ter wereld en blijft het meest dominante lid van de OPEC. (Zie voor meer informatie: Hoe het Saoedische binnenlandse beleid de productie van OPEC vormt .)

Een vertegenwoordiging van EIA geeft aan dat elke keer dat de olieproductie door Saoedi-Arabië is verminderd, de olieprijzen sterk is gestegen en vice versa.

Vóór 2000 duiden alle historische voorbeelden sinds het Arabische olieembargo van 1973 erop dat Saoedi-Arabië erin geslaagd is de overhand te houden op de oliemarkt. Het bepaalt wat de prijs van ruwe olie is door het aanbod te beheersen. Alle grote schommelingen in de olieprijzen kunnen duidelijk worden toegeschreven aan productieniveaus uit Saoedi-Arabië, samen met andere OPEC-landen.

Heeft niet-OPEC productie invloed op de olieprijzen ">

Niet-OPEC-olieproducenten omvatten andere landen die ruwe olie produceren buiten de OPEC-groep en landen die schalieolie produceren.

Interessant is dat vijf van de top 10 olieproducerende landen niet-OPEC-landen zijn, zoals Rusland, de VS, China, Canada en Mexico. Omdat hun eigen consumptieniveaus hoog zijn, hebben ze geen of beperkte exportcapaciteit. In plaats daarvan zijn veel van deze landen netto-olie-importeurs ondanks de hoge productie. Dit maakt hen ineffectieve deelnemers aan het olieprijsbepalingsproces. Hoog op de ontdekking van schalieolie en schaliegas, genoten de niet-OPEC olieproducenten de afgelopen tijd van een verhoogde productie en een groter marktaandeel. Schalieolietechnologie heeft echter hoge investeringen vooraf nodig die de producenten van schalieolie snel bederven. (Zie voor meer informatie: 'S Werelds beste olieproducenten . )

De volgende IEA-grafiek geeft de hoge productieniveaus aan die niet-OPEC-landen de afgelopen tijd hebben bereikt terwijl ze hoog op de schalieolie rijden

boom

. Niets van dit alles lijkt zich echter te hebben vertaald om een ​​zichtbaar prijseffect te creëren (zoals in het geval van Saoedi-Arabië hierboven weergegeven). Hoge productieniveaus in 2002 - 2004 en in 2010 resulteerden niet in prijsdalingen en gingen in plaats daarvan gepaard met verhoogde prijzen. De recente hoge productie in 2014 - 2015 gaat gepaard met prijsdalingen, maar het overlapt en kan ook worden toegeschreven aan het toegenomen aanbod van OPEC.

Dit geeft aan dat niet-OPEC-olieproducenten een beperkte rol te spelen hebben in het proces van de bepaling van de olieprijs, en het is OPEC (voornamelijk Saoedi-Arabië) die de baas is. (Zie voor meer informatie: Top OPEC-concurrenten en hoe OPEC deze bestuurt .)

Het komt neer op

De dynamiek van de olie-economie is complex en het olieprijsbepalingsproces gaat verder dan de eenvoudige marktregels van vraag en aanbod. Het heeft ook genereuze componenten van geopolitieke ontwikkelingen en economische belangen. Ondanks incidentele uitdagingen zoals fracking-technologie en olie-ontdekking in niet-OPEC-regio's, blijft OPEC de overhand in de bepaling van de olieprijs.