Een inleiding tot de Indiase aandelenmarkt

Mark Twain verdeelde de wereld ooit in twee soorten mensen: degenen die het beroemde Indiase monument, de Taj Mahal, hebben gezien en degenen die dat niet hebben gedaan. Hetzelfde kan gezegd worden over investeerders.

Er zijn twee soorten beleggers: degenen die op de hoogte zijn van de investeringsmogelijkheden in India en degenen die dat niet weten. India lijkt misschien een kleine stip voor iemand in de VS, maar bij nader inzien zult u dezelfde dingen vinden die u van elke veelbelovende markt zou verwachten.

Hier geven we een overzicht van de Indiase aandelenmarkt en hoe geïnteresseerde beleggers exposure kunnen krijgen.

(Lees voor meer informatie over Fundamentals Of India India zijn geld verdient .)

De BSE en NSE

Het grootste deel van de handel op de Indiase aandelenmarkt vindt plaats op zijn twee beurzen: de Bombay Stock Exchange (BSE) en de National Stock Exchange (NSE). De BSE bestaat sinds 1875. De NSE daarentegen werd opgericht in 1992 en begon in 1994 te handelen. Beide beurzen volgen echter hetzelfde handelsmechanisme, handelsuren, afwikkelingsproces, enz. Bij de laatste telling, de BSE had meer dan 5.000 beursgenoteerde ondernemingen, terwijl de concurrerende NSE er ongeveer 1.600 had. Van alle beursgenoteerde bedrijven op de BSE, vertegenwoordigen slechts ongeveer 500 bedrijven meer dan 90% van hun marktkapitalisatie; de rest van de menigte bestaat uit zeer illiquide aandelen.

Bijna alle belangrijke bedrijven van India zijn genoteerd aan beide beurzen. NSE heeft een dominant aandeel in spothandel, met ongeveer 70% van het marktaandeel, vanaf 2009, en bijna een volledig monopolie in derivatenhandel, met ongeveer een aandeel van 98% in deze markt, ook vanaf 2009. Beide beurzen strijden om de orderstroom die leidt tot lagere kosten, marktefficiëntie en innovatie. De aanwezigheid van arbitrageurs houdt de prijzen op de twee beurzen binnen een zeer krap bereik.

(Zie De geboorte van aandelenbeurzen voor meer informatie .)

Een inleiding tot de Indiase aandelenmarkt

Handelsmechanisme

Handelen op beide beurzen vindt plaats via een open elektronisch limietorderboek waarin orderafstemming wordt gedaan door de handelscomputer. Er zijn geen market makers of specialisten en het hele proces is ordergestuurd, wat betekent dat marktorders die door beleggers worden geplaatst automatisch worden gekoppeld aan de beste limietorders. Als gevolg hiervan blijven kopers en verkopers anoniem. Het voordeel van een ordergestuurde markt is dat deze meer transparantie biedt door alle koop- en verkooporders in het handelssysteem weer te geven. Bij afwezigheid van market makers is er echter geen garantie dat orders worden uitgevoerd.

Alle bestellingen in het handelssysteem moeten worden geplaatst via makelaars, waarvan vele een online handelsfaciliteit bieden aan particuliere klanten. Institutionele beleggers kunnen ook profiteren van de DMA-optie (Direct Market Access) waarbij zij gebruik maken van handelsterminals die door brokers worden aangeboden voor het rechtstreeks plaatsen van orders in het beurssysteem.

Afrekening en openingstijden

Aandelen spotmarkten volgen een T + 2 voortschrijdende regeling. Dit betekent dat elke transactie die op maandag plaatsvindt, wordt geregeld door woensdag. Alle handel op beurzen vindt plaats tussen 09.55 uur en 15.30 uur, Indian Standard Time (+ 5, 5 uur GMT), van maandag tot vrijdag. Levering van aandelen moet geschieden in gedematerialiseerde vorm en elke beurs heeft zijn eigen clearing house, die alle afwikkelingsrisico's op zich neemt door als centrale tegenpartij te dienen.

Marktindexen

De twee prominente Indiase marktindexen zijn Sensex en Nifty. Sensex is de oudste marktindex voor aandelen; het omvat aandelen van 30 bedrijven die zijn genoteerd aan de BSE, die ongeveer 45% van de free-float marktkapitalisatie van de index vertegenwoordigen. Het werd gecreëerd in 1986 en biedt tijdreeksgegevens vanaf april 1979.

Een andere index is de Standard and Poor's CNX Nifty; het omvat 50 aandelen genoteerd op de NSE, die ongeveer 62% van zijn free-float marktkapitalisatie vertegenwoordigen. Het werd gecreëerd in 1996 en biedt tijdseriegegevens vanaf juli 1990.

(Ga voor meer informatie over Indiase aandelenbeurzen naar //www.bseindia.com/ en //www.nse-india.com/.)

Marktordening

De algemene verantwoordelijkheid voor ontwikkeling, regulering en toezicht op de aandelenmarkt berust bij de Securities and Exchange Board of India (SEBI), die in 1992 werd opgericht als een onafhankelijke autoriteit. Sindsdien heeft SEBI consequent geprobeerd marktregels vast te stellen in overeenstemming met de beste marktpraktijken. Het beschikt over enorme bevoegdheden om marktpartijen op te leggen in geval van een inbreuk.

(Voor meer inzicht, zie //www.sebi.gov.in/.)

Wie kan investeren in India?

India begon pas in de jaren negentig buitenlandse investeringen toe te staan. Buitenlandse investeringen worden ingedeeld in twee categorieën: directe buitenlandse investeringen (BDI) en buitenlandse portefeuille-investeringen (FPI). Alle beleggingen waarin een belegger deelneemt aan het dagelijks beheer en de bedrijfsactiviteiten van de onderneming worden behandeld als BDI, terwijl beleggingen in aandelen zonder enige controle over beheer en bedrijfsactiviteiten worden behandeld als FPI.

Voor het doen van portefeuille-investeringen in India moet men worden geregistreerd als een buitenlandse institutionele belegger (FII) of als een van de subrekeningen van een van de geregistreerde FII's. Beide registraties worden verleend door de marktregelgever SEBI. Buitenlandse institutionele beleggers bestaan ​​voornamelijk uit beleggingsfondsen, pensioenfondsen, schenkingen, staatsinvesteringsfondsen, verzekeringsmaatschappijen, banken en vermogensbeheerders. Op dit moment staat India niet toe dat buitenlandse personen rechtstreeks in zijn aandelenmarkt beleggen. Vermogende particulieren (personen met een nettowaarde van minimaal US $ 50 miljoen) kunnen echter worden geregistreerd als subaccounts van een FII.

Buitenlandse institutionele beleggers en hun subrekeningen kunnen rechtstreeks beleggen in een van de aandelen die op een van de beurzen zijn genoteerd. De meeste portefeuillebeleggingen bestaan ​​uit beleggingen in effecten op de primaire en secundaire markten, waaronder aandelen, obligaties en warrants van bedrijven die zijn genoteerd of zullen worden genoteerd aan een erkende effectenbeurs in India. FII's kunnen ook beleggen in niet-genoteerde effecten buiten beurzen, onder voorbehoud van goedkeuring van de prijs door de Reserve Bank of India. Ten slotte kunnen ze beleggen in eenheden van beleggingsfondsen en derivaten die op elke beurs worden verhandeld.

Een FII die is geregistreerd als een alleen-schuld-FII kan 100% van zijn investering in schuldinstrumenten beleggen. Andere FII's moeten minimaal 70% van hun beleggingen in aandelen beleggen. Het saldo van 30% kan worden geïnvesteerd in schulden. FII's moeten speciale niet-ingezeten rupee-bankrekeningen gebruiken om geld in en uit India te verplaatsen. De saldi op een dergelijke rekening kunnen volledig worden gerepatrieerd.

Beperkingen en investeringsplafonds

De Indiase overheid schrijft de DBI-limiet voor en verschillende plafonds zijn voorgeschreven voor verschillende sectoren. In de loop van de tijd heeft de regering de plafonds geleidelijk verhoogd. BDI-plafonds liggen meestal in het bereik van 26-100%.

Standaard wordt de maximale limiet voor portefeuillebeleggingen in een bepaalde beursgenoteerde onderneming bepaald door de DBI-limiet die is voorgeschreven voor de sector waartoe de onderneming behoort. Er zijn echter twee aanvullende beperkingen op portefeuillebeleggingen. Ten eerste is de totale investeringslimiet van alle FII's, inclusief hun subrekeningen bij een bepaalde onderneming, vastgesteld op 24% van het gestorte kapitaal. Hetzelfde kan echter worden verhoogd tot de sectorkapitaal, met goedkeuring van de raden van bestuur en de aandeelhouders.

Ten tweede mag de investering door een enkele FII in een bepaalde onderneming niet meer bedragen dan 10% van het gestorte kapitaal van de onderneming. De verordeningen staan ​​een afzonderlijk plafond van investeringen van 10% toe voor elk van de subrekeningen van een FII, in een bepaalde onderneming. In het geval van buitenlandse ondernemingen of particulieren die als subrekening beleggen, is hetzelfde plafond echter slechts 5%. Regelgeving legt ook limieten op voor beleggingen in op aandelen gebaseerde derivatenhandel op beurzen.

(Ga voor huidige beperkingen en investeringsplafonds naar //rbi.org.in/)

Investeringen voor buitenlandse entiteiten

Buitenlandse entiteiten en individuen kunnen via institutionele beleggers blootstelling krijgen aan Indiase aandelen. Veel op India gerichte beleggingsfondsen worden populair bij particuliere beleggers. Beleggingen kunnen ook worden gedaan via een aantal van de offshore-instrumenten, zoals participatory notes (PN's) en certificaten, zoals Amerikaanse certificaten (ADR's), wereldwijde certificaten (GDR's), en exchange-traded funds (ETF's) en exchange-traded notes (ETN's).

Volgens Indiase voorschriften kunnen participatieve nota's die onderliggende Indiase aandelen vertegenwoordigen offshore worden uitgegeven door FII's, alleen aan gereguleerde entiteiten. Zelfs kleine beleggers kunnen echter beleggen in Amerikaanse certificaten die de onderliggende aandelen vertegenwoordigen van enkele van de bekende Indiase bedrijven, genoteerd aan de New York Stock Exchange en Nasdaq. ADR's worden uitgedrukt in dollars en zijn onderworpen aan de voorschriften van de US Securities and Exchange Commission (SEC). Evenzo worden wereldwijde certificaten genoteerd aan Europese beurzen. Veel veelbelovende Indiase bedrijven gebruiken echter nog geen ADR's of DDR's om toegang te krijgen tot offshore-investeerders.

Retailbeleggers hebben ook de mogelijkheid om te beleggen in ETF's en ETN's, op basis van Indiase aandelen. India ETF's beleggen meestal in indices die zijn samengesteld uit Indiase aandelen. De meeste aandelen die in de index zijn opgenomen, zijn reeds genoteerd op NYSE en Nasdaq. Vanaf 2009 zijn de twee meest prominente ETF's op basis van Indiase aandelen het Wisdom-Tree India Earnings Fund (EPI) en het PowerShares India Portfolio Fund (PIN). De meest prominente ETN is de MSCI India Index Exchange Traded Note (INP). Zowel ETF's als ETN's bieden een goede investeringsmogelijkheid voor externe investeerders.

Het komt neer op

Opkomende markten zoals India worden snel motoren voor toekomstige groei. Momenteel wordt slechts een zeer laag percentage van de huishoudelijke besparingen van Indiërs geïnvesteerd in de binnenlandse aandelenmarkt, maar met een groei van het BBP met 7% -8% per jaar en een stabiele financiële markt zien we misschien meer geld meedoen aan de race. Misschien is het het juiste moment voor externe investeerders om serieus na te denken over deelname aan de bandwagon in India.