Betalingsbalans (BOP)
De betalingsbalans (BOP) is een overzicht van alle transacties die zijn uitgevoerd tussen entiteiten in één land en de rest van de wereld gedurende een gedefinieerde periode, zoals een kwartaal of een jaar.
02:00De betalingsbalans
Betalingsbalans splitsen (BOP)
De betalingsbalans (BOP), ook bekend als de balans van internationale betalingen, vat alle transacties samen die personen, bedrijven en overheidsinstanties van een land met individuen, bedrijven en overheidsinstanties buiten het land voltooien. Deze transacties bestaan uit invoer en uitvoer van goederen, diensten en kapitaal, evenals overboekingen, zoals buitenlandse hulp en overmakingen.
De betalingsbalans van een land en zijn netto internationale investeringspositie vormen samen zijn internationale rekeningen.
De betalingsbalans verdeelt transacties in twee rekeningen: de lopende rekening en de kapitaalrekening. Soms wordt de kapitaalrekening de financiële rekening genoemd, waarbij een afzonderlijke, meestal zeer kleine, kapitaalrekening afzonderlijk wordt vermeld. De lopende rekening omvat transacties in goederen, diensten, beleggingsinkomsten en lopende overdrachten. De kapitaalrekening, ruim gedefinieerd, omvat transacties in financiële instrumenten en reserves van de centrale bank. Het is nauw omschreven en omvat alleen transacties in financiële instrumenten. De lopende rekening wordt opgenomen in de berekeningen van de nationale output, terwijl de kapitaalrekening dat niet is.
De som van alle in de betalingsbalans geregistreerde transacties moet nul zijn, zolang de kapitaalrekening ruim is gedefinieerd. De reden is dat elk tegoed op de lopende rekening een overeenkomstige afschrijving op de kapitaalrekening heeft en vice versa. Als een land een item exporteert (een tegoed op de lopende rekening), importeert het effectief buitenlands kapitaal wanneer dat item wordt betaald (een debet op een kapitaalrekening).
Als een land zijn import niet kan financieren via de export van kapitaal, moet het dit doen door zijn reserves te verminderen. Deze situatie wordt vaak een betalingsbalanstekort genoemd, met behulp van de enge definitie van de kapitaalrekening die reserves van de centrale bank uitsluit. In werkelijkheid moet de breed gedefinieerde betalingsbalans echter per definitie optellen tot nul. In de praktijk ontstaan statistische discrepanties vanwege de moeilijkheid om elke transactie tussen een economie en de rest van de wereld nauwkeurig te tellen.
Economisch beleid
Betalingsbalansgegevens en gegevens over de internationale investeringspositie zijn van cruciaal belang bij het formuleren van nationaal en internationaal economisch beleid. Bepaalde aspecten van de betalingsbalansgegevens, zoals betalingsonevenwichtigheden en directe buitenlandse investeringen, zijn belangrijke kwesties die de beleidsmakers van een land willen aanpakken.
Economisch beleid is vaak gericht op specifieke doelstellingen die op hun beurt van invloed zijn op de betalingsbalans. Het ene land kan bijvoorbeeld beleid vaststellen dat specifiek is ontworpen om buitenlandse investeringen in een bepaalde sector aan te trekken, terwijl een ander land probeert zijn valuta op een kunstmatig laag niveau te houden om de export te stimuleren en zijn valutareserves op te bouwen. De impact van dit beleid wordt uiteindelijk vastgelegd in de betalingsbalansgegevens.
Onevenwichtigheden tussen landen
Terwijl de betalingsbalans van een land noodzakelijkerwijs de lopende rekeningen en kapitaalrekeningen nult, kunnen onevenwichtigheden optreden tussen de lopende rekeningen van verschillende landen. Volgens de Wereldbank hadden de VS 's werelds grootste tekort op de lopende rekening in 2017, namelijk $ 462 miljard. Duitsland had het grootste overschot ter wereld, $ 296 miljard.
Dergelijke onevenwichtigheden kunnen spanningen tussen landen veroorzaken: Donald Trump voerde campagne op een platform om de handelstekorten van de VS om te keren, met name met Mexico en China. The Economist betoogde in 2017 dat het overschot van Duitsland "het wereldwijde handelssysteem onredelijk belast", omdat "om dergelijke overschotten te compenseren en voldoende totale vraag te behouden om mensen aan het werk te houden, de rest van de wereld moet lenen en uitgeven met gelijke overgave."
Geschiedenis
Vóór de 19e eeuw waren internationale transacties uitgedrukt in goud, wat weinig flexibiliteit biedt voor landen met handelstekorten. De groei was laag, dus het stimuleren van een handelsoverschot was de primaire methode om de financiële positie van een land te versterken. Nationale economieën waren echter niet goed met elkaar geïntegreerd, waardoor steile handelsonevenwichtigheden zelden tot crises leidden. De industriële revolutie verhoogde de internationale economische integratie en betalingsbalanscrisissen kwamen steeds vaker voor.
De Grote Depressie bracht landen ertoe de goudstandaard te verlaten en zich bezig te houden met een concurrerende devaluatie van hun valuta, maar het Bretton Woods-systeem dat heerste van het einde van de Tweede Wereldoorlog tot de jaren 1970 introduceerde een in goud converteerbare dollar met vaste wisselkoersen naar andere valuta. Toen de Amerikaanse geldhoeveelheid toenam en het handelstekort groter werd, kon de regering de dollarreserves van buitenlandse centrale banken niet volledig aflossen voor goud en werd het systeem verlaten.
Omdat de Nixon-schok - omdat het einde van de convertibiliteit van de dollar naar goud bekend is - de valuta's vrij zijn gestegen, wat betekent dat een land met een handelstekort zijn valuta kunstmatig kan onderdrukken - door bijvoorbeeld buitenlandse reserves te hamsteren - zijn producten aantrekkelijker en stijgend te maken zijn uitvoer. Vanwege de toegenomen mobiliteit van kapitaal over de grenzen, treden soms betalingsbalanscrises op, die leiden tot scherpe valutadevaluaties, zoals die welke in 1998 in Zuidoost-Aziatische landen zijn getroffen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.