Tweekamerstelsel
Een tweekamerstelsel is een verwijzing naar een regering met twee wetgevende huizen of kamers. Bicameral is het Latijnse woord dat een tweewaardig wetgevend systeem beschrijft. Het tweekamerstelsel is ontstaan in Engeland en de VS hebben dat systeem bij de oprichting overgenomen.
De Amerikaanse federale overheid gebruikt een tweekamerstelsel, net als alle Amerikaanse staten, met uitzondering van Nebraska. Amerikaanse steden gebruiken daarentegen meestal het eenkamerstelsel zoals Nebraska.
Belangrijkste leerpunten
- Een tweekamerstelsel is een overheidsstijl met twee afzonderlijke afdelingen binnen de wetgevende tak van de overheid, versus een eenkamerstelsel dat de overheidstak niet verdeelt.
- Het Amerikaanse tweekamerstelsel is verdeeld in het Huis van Afgevaardigden (waar het aantal toegewezen leden is gebaseerd op de staatsbevolking) en de Senaat (waar elke staat twee leden krijgt).
- Het merendeel van de internationale regeringen gebruikt het unicameral systeem - met een grofweg 60/40 verdeling tussen unicameral en bicameral.
- Elk huis van de wetgevende tak heeft verschillende bevoegdheden om ervoor te zorgen dat er controles en saldi binnen het systeem zijn.
- De meer dichtbevolkte Kamer van Afgevaardigden heeft minder strenge eisen voor leden als het gaat om leeftijd en staatsburgerschap in vergelijking met de Senaat.
Hoe een tweekamerstelsel werkt
Het tweekamerstelsel in de VS bestaat uit het Huis van Afgevaardigden en de Senaat - gezamenlijk bekend als het Congres. Artikel 1, afdeling 1 van de Amerikaanse grondwet vestigt het congres bestaande uit de senaat en het Huis van Afgevaardigden. Er zijn zowel historische als praktische redenen om twee huizen van de wetgevende macht te hebben.
In de VS is de historische reden dat de oprichters van Amerika het er tijdens de Constitutionele Conventie niet over eens konden worden of de staten elk hetzelfde aantal vertegenwoordigers zouden moeten hebben of dat het aantal vertegenwoordigers gebaseerd moet zijn op de bevolking. De oprichters besloten om beide te doen in een overeenkomst die bekend staat als het Grote Compromis, en dus werd het tweekamerstelsel dat we vandaag kennen opgericht.
Een praktische reden voor een tweekamerstelsel is om te voorkomen dat de wetgevende tak te veel macht heeft - een intra-ketencontrole. Het tweekamerstelsel moet zorgen voor checks and balances en mogelijk misbruik van macht voorkomen.
Het Amerikaanse tweekamerstelsel kwam voort uit de wens om binnen de wetgevende tak een evenwichtig systeem te hebben en een meningsverschil aan te pakken over hoe staten vertegenwoordiging zouden krijgen toegewezen.
Speciale overwegingen
Wereldwijd is ongeveer 41% van de regeringen tweekamer en ongeveer 59% eenkamer. Andere landen met een tweekamerstelsel zijn Australië, Brazilië, Canada, Duitsland, India, het VK, Ierland, Nederland, Rusland, Spanje en Tsjechië. De grootte, ambtstermijn en verkiezingsmethode (rechtstreeks gekozen, indirect gekozen, benoemd of anders) voor elke kamer van een tweekamerstelsel zal per land verschillen. Unicameral-systemen werden populairder in de 20e eeuw, en sommige landen, waaronder Griekenland, Nieuw-Zeeland en Peru, schakelden systemen om van bicameral naar unicameral.
In het Verenigd Koninkrijk bestaat het tweekamerstelsel uit het House of Lords en het House of Commons. Het House of Lords vertegenwoordigt een kleinere, meer elite klasse, terwijl het House of Commons een grotere, meer gewone klasse vertegenwoordigt. Het Amerikaanse systeem was uniek toen het werd opgericht omdat het niet bedoeld was om leden van verschillende klassen te vertegenwoordigen, maar inwoners van verschillende locaties.
Vereisten voor een tweekamerstelsel
Leden van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden hebben een ambtstermijn van twee jaar. Termen van twee jaar zijn bedoeld om vertegenwoordigers te laten reageren op de behoeften van de kiezer. Er zijn in totaal 435 vertegenwoordigers, waarbij het aantal van elke staat in verhouding staat tot de bevolking van die staat. Dit systeem wordt proportionele weergave genoemd. Alabama heeft bijvoorbeeld zeven vertegenwoordigers, terwijl Californië er 53 heeft. De zeven minst bevolkte staten - Alaska, Delaware, Montana, North Dakota, South Dakota, Vermont en Wyoming - hebben elk slechts één vertegenwoordiger.
Elke staat heeft ook twee senatoren (een systeem dat gelijke vertegenwoordiging wordt genoemd) die rechtstreeks worden gekozen door kiezers en die een ambtstermijn van zes jaar vervullen. Voordat het zeventiende amendement op de grondwet in 1913 werd geratificeerd, moesten de nationale wetgevers senatoren kiezen, die vaak elites waren.
Elk huis heeft verschillende vereisten om te dienen. Om een Amerikaanse vertegenwoordiger te zijn, moet u minimaal 25 jaar oud zijn, minimaal zeven jaar Amerikaans staatsburger zijn en een inwoner zijn van de staat die u wilt vertegenwoordigen. Om een Amerikaanse senator te zijn, moet u ten minste 30 jaar oud zijn, een Amerikaans staatsburger van ten minste negen jaar en een inwoner van de staat die u wilt vertegenwoordigen.
Elk huis heeft ook unieke krachten. Alleen leden van het Huis kunnen de president en andere federale ambtenaren strafrechtelijk aanklagen (beschuldigen); de senaat beoordeelt vervolgens de zaak. Het Huis beslist ook presidentsverkiezingen als geen enkele kandidaat de meerderheid van de kiescolleges wint. En elke rekening die de belastingen verhoogt, komt uit het huis, en daarom wordt gezegd dat het huis de macht van de portemonnee heeft. De senaat stemt om de benoeming van meer dan 1.000 uitvoerende officieren te bevestigen en kan verdragen met een tweederde stem ratificeren.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.