Creditcardversleuteling
Creditcardversleuteling is een beveiligingsmaatregel die wordt gebruikt om de kans op diefstal van creditcard- of betaalpasinformatie te verkleinen. Codering van creditcards omvat zowel de beveiliging van de kaart, de beveiliging van de terminal waar een kaart wordt gescand, als de beveiliging van de overdracht van de informatie van de kaart tussen de terminal en een back-end computersysteem.
Inzicht in creditcardcodering
Creditcards zijn een integraal onderdeel van het betalingsproces. Consumenten verwachten dat de meeste bedrijven kaarten accepteren als betaalmethode, in plaats van te vertrouwen op contant geld om transacties uit te voeren. Bedrijven bieden elektronische terminals waar een consument zijn of haar creditcard doorheen kan scannen, waarbij de terminals de identificatiegegevens van de kaart naar computerservers sturen om te controleren of de consument voldoende geld heeft.
Hoe creditcardcodering werkt
Wanneer een creditcardhouder een aankoop doet met zijn kaart, wordt de informatie zoals het rekeningnummer vervormd door een algoritme. De bedoeling is om toegang tot die informatie onmogelijk te maken zonder de bijbehorende coderingssleutel waarmee de handelaar en de financiële instelling hun transacties kunnen uitvoeren. Totdat de informatie door de sleutel is gedecodeerd, is de informatie niet bruikbaar, waardoor het veilig is zolang het ontgrendeld blijft.
Omdat creditcards het gebruik van een elektronische overdracht van informatie vereisen, kunnen ze worden blootgesteld aan derden die de kaartinformatie kunnen stelen. Soorten fraude zijn skimming, kaarden en RAM-schrapen.
Kaartuitgevers gebruiken verschillende methoden om creditcards te coderen. De magnetische strip op de achterkant van een kaart is meestal gecodeerd en kan alleen worden gelezen door een kaartscanner. Alleen vertrouwen op de magneetstrip is een minder veilige methode dan het gebruik van een pincode, omdat een pincode het moeilijker maakt om gestolen creditcards te autoriseren en te gebruiken. Een smartcard met een elektronische chip kan moeilijker zijn voor dieven en hackers om informatie van te stelen, in vergelijking met andere vormen van encryptie en beveiliging die zijn ingesteld om credite accountinformatie te beschermen.
Voor transacties waarbij geen kaart moet worden gescand, zoals een online transactie, vereisen websites zowel het creditcardnummer op de voorkant van de kaart als een CVV-nummer op de achterkant van de kaart om te worden gebruikt. Het gebruik van een CVV voorkomt dat een persoon alleen een gestolen creditcardnummer kan gebruiken om een transactie uit te voeren.
Belangrijkste leerpunten
- Creditcardversleuteling is een beveiligingsmaatregel die wordt gebruikt om de kans op diefstal van creditcard- of betaalpasinformatie te verkleinen
- Het maakt het onmogelijk om toegang te krijgen tot de creditcardinformatie zonder de bijbehorende coderingssleutel waarmee de handelaar en de financiële instelling hun transacties kunnen uitvoeren.
- Kaartuitgevers gebruiken vele methoden om creditcards te coderen, waaronder magnetische strips, pincodes, elektronische chips en een CVV in geval van online transacties.