Het verschil tussen cashflow en EBITDA

Analisten gebruiken een aantal statistieken om de winstgevendheid of liquiditeit van een bedrijf te bepalen. Winst voor rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie (EBITDA) wordt vaak gebruikt als synoniem voor cashflow, maar in werkelijkheid verschillen ze op belangrijke manieren.

EBITDA Basics

EBITDA werd populair in de jaren 1980 met de opkomst van de leveraged buyout-industrie. Het werd gebruikt om de winstgevendheid van een bedrijf vast te stellen ten opzichte van bedrijven met vergelijkbare bedrijfsmodellen, evenals een maat voor het vermogen van een bedrijf om schulden af ​​te lossen. Omdat deze statistiek niet is gedefinieerd volgens de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP), varieert de berekening van bedrijf tot bedrijf.

De basisformule is echter het bedrijfsresultaat, dat is de netto-omzet minus operationele kosten en kosten van verkochte goederen, met waardeverminderingen en afschrijvingen weer toegevoegd. Er is een tweede manier om het te berekenen, en aangezien ze vergelijkbaar zijn, komt het aan op individuele voorkeur. EBITDA is bedoeld om de hoeveelheid contant geld vast te stellen die een bedrijf kan genereren voordat het eventuele extra activa of uitgaven boekt die niet rechtstreeks verband houden met de primaire bedrijfsactiviteiten.

De formule voor het berekenen van EBITDA

EBITDA berekenen kan op twee verschillende manieren. De eerste is eenvoudig en vereist slechts een eenvoudige toevoeging. De eerste formule is:

EBITDA = nettowinst + rente + belastingen + D + Awhere: D = afschrijvingen A = amortisatie \ begin {uitgelijnd} & \ text {EBITDA} = \ text {nettowinst + rente + belastingen + D + A} \\ & \ textbf {waar:} \\ & \ text {D = Afschrijvingen} \\ & \ text {A = Amortisatie} \\ \ end {afgestemd} EBITDA = Nettowinst + Rente + Belastingen + D + Awhere: D = AfschrijvingA = Amortisatie

Zoals u ziet, is het relatief eenvoudig. De tweede manier om de EBITDA te berekenen, gebruikt minder stappen en is als volgt:

EBITDA = Bedrijfsopbrengsten + DAwaar: DA = Afschrijvingen en amortisatie \ begin {uitgelijnd} & \ text {EBITDA} = \ text {Bedrijfsopbrengsten + DA} \\ & \ textbf {waar:} \\ & \ text {DA = Afschrijvingen} \\ \ end {afgestemd} EBITDA = Bedrijfsopbrengsten + DAwaar: DA = Afschrijvingen en amortisatie

De tweede methode is populairder als u de boekhoudbladen al hebt ontvangen, omdat de bedrijfsopbrengsten al voor u zijn berekend. Welke methode u ook kiest, houd er rekening mee dat EBITDA mogelijk niet voldoende financieel inzicht biedt voor uw behoeften.

Geldstroom

In werkelijkheid wordt de liquiditeit van een bedrijf echter sterk beïnvloed door zaken als rente op leningen, inkomsten uit beleggingen en belastingen. Voorzichtig cashflowbeheer is goed voor alle fondsen die een bedrijf binnenkomen of verlaten gedurende een bepaalde periode, dus de berekening van de cashflow is inherent anders dan die van EBITDA.

Veel bedrijven hebben veel investeringen nodig voor zwaar materieel of gespecialiseerde voorzieningen. De faciliteiten en apparatuur worden in de loop van de tijd minder waard en moeten worden onderhouden en incidenteel worden vervangen. Deze soorten uitgaven worden opgenomen in de berekening van de kasstroom maar niet in de EBITDA. Omdat het vele soorten kosten verwaarloost, kan een snelle blik op EBITDA een bedrijf vloeibaarder maken dan het is. Cashflow is een veel uitgebreidere meetwaarde en biedt een betrouwbaardere meting van de financiële gezondheid van een bedrijf. (Zie "Inzicht in vrije kasstroom versus EBITDA" voor meer informatie.)

Belangrijkste leerpunten

• Hoewel het in het verleden een populair hulpmiddel was voor het berekenen van de marktwaarde en liquiditeit van een bedrijf, geeft EBITDA een belegger niet het volledige beeld. Door gebruik te maken van de analyse van de kasstroom kan een belegger rekening houden met zaken als rente op leningen, inkomsten uit beleggingen en belastingen - iets dat EBITDA niet toestaat. Daarom moet een EBITDA-berekening alleen worden gebruikt om een ​​brede kijk op een bedrijf te overwegen, maar is deze niet robuust genoeg om te worden gebruikt om de reële financiële gezondheid te bepalen.