Naarmate ETF een recordniveau bereikt, groeit de concurrentie tussen aanbieders

Exchange-traded funds (ETF's) behoren de afgelopen jaren tot de meest populaire en snelst groeiende beleggingsinstrumenten. Volgens een rapport van MarketWatch zagen ETF's een totale instroom van $ 450 miljard in 2017. Hoewel de cijfers van 2018 misschien niet zo hoog zijn - het rapport schat dat de instroom van 2018 dichter bij de niveaus van 2016 zal liggen, of rond de $ 200 miljard - dit is toch een aanzienlijke hoeveelheid groei voor de industrie gedurende een relatief korte periode.

Naast de toename van het totale activaniveau in de ETF-ruimte, worden er ook elke maand nieuwe fondsen gelanceerd. Beleggers kunnen nu kiezen tussen een groeiend veld van snel diversifiërende benaderingen en strategieën binnen de ETF-ruimte. Tegelijkertijd, terwijl het aantal providers dat deze nieuwe fondsen lanceert, ook is uitgebreid, blijven met name twee emittenten aan de top van de ranglijst van stromen: BlackRock, Inc. (BLK) en Vanguard.

BlackRock's iShares en Vanguard

BlackRock (met name de iShares-eenheid binnen de vermogensbeheerder) en Vanguard hebben dit jaar een te groot aandeel in de netto-instroom gezien. CFRA Research Director van ETF en Mutual Fund Research Todd Rosenbluth gaf eerder deze week aan dat "iShares en Vanguard de top-twee industrie zwaargewichten blijven en 73% van de netto-instroom hadden verzameld in de eerste tien maanden van 2018", aldus MarketWatch. Hoewel 73% van de netto-instroom een ​​aanzienlijk deel van alle nieuwe activa uitmaakt, is het belangrijk om rekening te houden met het aandeel dat deze twee emittenten behouden. Samen hebben ze een marktaandeel van 64%. In een industrie die volgens sommige schattingen op meer dan $ 3 biljoen wordt geschat, vertaalt dit zich in een enorme hoeveelheid geld.

Dat iShares en Vanguard de ETF-ruimte domineren, is moeilijk te betwisten. Vanaf 9 november werden alle top 10 ETF's volgens nieuwe activa die tot op heden zijn toegevoegd, verstrekt door een van deze twee emittenten; zes waren iShares-fondsen en de andere vier waren Vanguard-fondsen. Aan de andere kant, met verzadiging van de markt, worden zowel verliezen als winsten versterkt: zes van de tien slechtst presterende ETF's dit jaar (met betrekking tot verloren activa) zijn iShares-fondsen. Er staan ​​geen Vanguard-fondsen op die lijst.

Het belang van vergoedingen

Hoewel BlackRock en Vanguard de ETF-ruimte domineren, zijn er ook andere providers die enorm in populariteit toenemen en het totale vermogen onder beheer hebben. De SPDR-productlijn van State Street Corporation is een andere belangrijke speler en ook relatief nieuwere emittenten zoals The Charles Schwab Corporation (SCHW) en JPMorgan Chase & Co. (JPM) komen eraan.

Concurrentie tussen ETF-emittenten komt vaak neer op twee sleutelfactoren: strategie of focus en vergoedingen. Omdat veel van de ETF's van een aanbieder zoals Vanguard ruwe (of zelfs niet-zo-ruwe) equivalenten zullen hebben met ETF's door iShares of andere emittenten, is een emittent een manier om op te vallen door een nichestrategie te vinden die anderen nog niet hebben gevuld. De wildgroei van fondsen getuigt van het belang van deze aanpak. Bovendien, en misschien nog belangrijker, zijn ETF-vergoedingen een uitstekende manier voor concurrerende providers om te proberen hun rivalen te verslaan.

Er is echter één probleem met de strijd om de ETF-kosten: de kosten kunnen slechts zo laag zijn. ETF-vergoedingen zijn al jaren trending, met veel fondsen die een kostenratio van minder dan 0, 20% aanbieden. Gezien het feit dat providers nog steeds winst moeten maken door de exploitatie van deze fondsen, en ook gezien de lage kostenratio's al zijn gedaald, is er misschien niet veel meer ruimte om te concurreren op dit gebied. Omdat de kostenratio's dalen wanneer aanbieders met elkaar concurreren, geloven beleggers natuurlijk dat zij de primaire begunstigden zijn, hoewel er naast de totale kostenratio mogelijk ook andere kosten aan een ETF-investering zijn verbonden.