Falling Giant: A Case Study of AIG

Het zal je misschien verbazen dat de American International Group Inc., beter bekend als AIG (NYSE: AIG), nog steeds springlevend is en niet langer als een bedreiging voor de financiële stabiliteit van de Verenigde Staten wordt beschouwd.

Bijna tien jaar nadat het een overheidsbailout ter waarde van ongeveer $ 150 miljard had gekregen, stemde de Amerikaanse Financial Stability Oversight Council (FSOC) om AIG te schrappen van de lijst van instellingen die systeemrisico's zijn of, in hoofdlijnen, "te groot om te falen". In 2013 heeft het bedrijf de laatste termijn van zijn schuld aan de belastingbetaler terugbetaald en de Amerikaanse regering heeft afstand gedaan van haar belang in AIG.

Belangrijkste leerpunten

AIG was een van de begunstigden van de redding van instellingen in 2008 die 'te groot om te mislukken' werden geacht.

De verzekeringsreus was een van de velen die gokte op onderpandschuldverplichtingen en verloor.

AIG overleefde de financiële crisis en betaalde zijn enorme schulden aan Amerikaanse belastingbetalers terug.

In kwartaalcijfers die in augustus 2019 werden aangekondigd, noteerde AIG een omzetstijging van bijna 18%, en de ommekeer van het bedrijf werd als goed op weg beschouwd. Maar het was gedwongen zichzelf te halveren, inclusief de verkoop van een waardevolle Azië-eenheid, om zijn enorme schulden aan de Amerikaanse belastingbetaler terug te betalen.

Hoogvliegende AIG

Decennia lang was AIG een wereldmacht in de verkoop van verzekeringen. Maar in september 2008 stond het bedrijf op instorten.

Het epicentrum van de crisis was op een kantoor in Londen, waar een divisie van het bedrijf genaamd AIG Financial Products (AIGFP) bijna de ondergang van een pijler van het Amerikaanse kapitalisme veroorzaakte.

De AIGFP-divisie heeft verzekeringen verkocht tegen beleggingsverliezen. Een typisch beleid kan een belegger verzekeren tegen rentewijzigingen of een andere gebeurtenis die een nadelige invloed op de belegging zou hebben.

Maar eind jaren negentig ontdekte de AIGFP een nieuwe manier om geld te verdienen.

Hoe de burst van de huizenbubbel brak AIG

Een nieuw financieel product dat bekend staat als een collateralized debt verplichting (CDO) werd de lieveling van investeringsbanken en andere grote instellingen. CDO's brengen verschillende soorten schulden, van de zeer veilige tot de zeer risicovolle, samen in één bundel voor verkoop aan beleggers. De verschillende soorten schulden worden tranches genoemd. Veel grote instellingen met door hypotheek gedekte effecten hebben CDO's gecreëerd. Deze omvatten tranches gevuld met subprime-leningen. Dat wil zeggen, het waren hypotheken die tijdens de huizenbubbel werden uitgegeven aan mensen die slecht gekwalificeerd waren om ze terug te betalen.

De AIGFP besloot de trend te verzilveren. Het zou CDO's tegen wanbetaling verzekeren via een financieel product dat bekend staat als een credit default swap. De kansen om met deze verzekering te moeten betalen leken zeer onwaarschijnlijk.

Het CDO-verzekeringsplan was een tijdlang een groot succes. In ongeveer vijf jaar stegen de opbrengsten van de divisie van $ 737 miljoen naar meer dan $ 3 miljard, ongeveer 17, 5% van het totaal van de onderneming.

Een groot deel van de verzekerde CDO's kwam in de vorm van gebundelde hypotheken, waarbij de tranches met de laagste rating bestaan ​​uit subprime-leningen. AIG geloofde dat wanbetalingen op deze leningen onbeduidend zouden zijn.

Een rollende ramp

En toen nam de verhindering van woningkredieten toe tot een hoog niveau. AIG moest betalen wat het had beloofd te dekken. De AIGFP-divisie leed ongeveer $ 25 miljard aan verliezen. Boekhoudkundige problemen binnen de divisie verslechterden de verliezen. Dit verlaagde op zijn beurt de kredietwaardigheid van AIG, waardoor de onderneming verplicht werd om onderpand te stellen voor haar obligatiehouders. Dat maakte de financiële situatie van het bedrijf nog erger.

Het was duidelijk dat AIG failliet dreigde te gaan. Om dat te voorkomen, is de federale overheid tussenbeide gekomen.

Maar waarom werd AIG gered door de overheid, terwijl andere bedrijven die door de kredietcrisis werden getroffen dat niet waren?

Te groot om te falen

Simpel gezegd, AIG werd als te groot beschouwd om te mislukken. Een groot aantal beleggingsfondsen, pensioenfondsen en hedgefondsen die in AIG hebben belegd of er door zijn verzekerd, of beide.

In het bijzonder liepen investeringsbanken die CDO's hadden verzekerd door AIG het risico miljarden te verliezen. Uit media-berichten bleek bijvoorbeeld dat Goldman Sachs Group, Inc. (NYSE: GS) $ 20 miljard had gekoppeld aan verschillende aspecten van de activiteiten van AIG, hoewel het bedrijf dat cijfer ontkende.

Geldmarktfondsen, over het algemeen gezien als veilige beleggingen voor de individuele belegger, liepen ook risico omdat velen in AIG-obligaties hadden belegd. Als AIG ten onder zou gaan, zou het schokgolven door de toch al wankele geldmarkten sturen, omdat miljoenen geld verloren aan investeringen die veilig zouden moeten zijn.

Wie geen risico liep

Klanten van AIG's traditionele business liepen echter niet veel risico. Terwijl het financiële-productgedeelte van het bedrijf bijna ineenstortte, was de veel kleinere tak voor retailverzekeringen nog steeds erg actief. In elk geval heeft elke staat een regelgevend agentschap dat toezicht houdt op verzekeringsactiviteiten, en hebben de regeringen van de staat een garantieclausule die verzekeringnemers in geval van insolventie vergoedt.

Hoewel polishouders geen schade toebrachten, waren anderen dat wel. En die beleggers, die varieerden van individuen die hun geld hadden weggestopt in een veilig geldmarktfonds tot gigantische hedgefondsen en pensioenfondsen met miljarden op het spel, hadden dringend iemand nodig om in te grijpen.

De overheid stapt in

Terwijl AIG aan de lijn bleef hangen, vonden er onderhandelingen plaats tussen bedrijfsleiders en federale ambtenaren. Toen eenmaal was vastgesteld dat het bedrijf te vitaal was voor de wereldeconomie om in te storten, werd er een deal gesloten om het bedrijf te redden.

$ 22, 7 miljard

Het bedrag dat de Amerikaanse overheid uiteindelijk heeft betaald aan rentebetalingen voor haar AIG-bailout.

De Federal Reserve heeft een lening verstrekt aan AIG in ruil voor 79, 9% van het eigen vermogen. Het totale bedrag was oorspronkelijk genoteerd op $ 85 miljard en moest met rente worden terugbetaald.

Later werden de voorwaarden van de deal herwerkt en groeide de schuld. De Federal Reserve en het Treasury Department hebben nog meer geld in AIG gestort, waardoor het totaal op naar schatting $ 150 miljard wordt gebracht.

De nasleep

Het reddingsplan van AIG is niet zonder controverse gekomen.

Sommigen hebben zich afgevraagd of het gepast is dat de overheid belastinggeld gebruikt om een ​​worstelende verzekeringsmaatschappij te kopen. Vooral het gebruik van openbare middelen om bonussen uit te keren aan AIG-ambtenaren veroorzaakte verontwaardiging.

Anderen merkten echter op dat het reddingsplan uiteindelijk de belastingbetalers ten goede kwam vanwege de betaalde rente op de leningen. In feite heeft de regering een gerapporteerde rente van $ 22, 7 miljard verdiend.