Krachten die aandelenkoersen bewegen

Aandelenprijzen worden bepaald op de markt, waar het aanbod van de verkoper voldoet aan de vraag van de koper. Maar hebt u zich ooit afgevraagd wat de aandelenmarkt drijft - dat wil zeggen welke factoren de koers van een aandeel beïnvloeden? Helaas is er geen zuivere vergelijking die ons precies vertelt hoe een aandelenkoers zich zal gedragen. Dat gezegd hebbende, weten we een paar dingen over de krachten die een voorraad omhoog of omlaag verplaatsen. Deze krachten vallen uiteen in drie categorieën: fundamentele factoren, technische factoren en marktsentiment.

Belangrijkste leerpunten

• Aandelenkoersen worden aangestuurd door verschillende factoren, maar uiteindelijk is de prijs op elk moment te wijten aan vraag en aanbod op dat moment in de markt.
• Fundamentele factoren bepalen de aandelenkoersen op basis van de winst en winstgevendheid van een bedrijf bij het produceren en verkopen van goederen en diensten.
• Technische factoren hebben betrekking op de koersgeschiedenis van een aandeel in de markt met betrekking tot grafiekpatronen, momentum en gedragsfactoren van handelaren en beleggers.

Fundamentele factoren

In een efficiënte markt zouden aandelenkoersen voornamelijk worden bepaald door fundamentals, die op het basisniveau verwijzen naar een combinatie van twee dingen:

1. Een winstbasis, zoals winst per aandeel (EPS)
2. Een meervoudige waardering, zoals een P / E-ratio

Een eigenaar van gewone aandelen heeft een claim op de winst en de winst per aandeel (EPS) is het rendement van de eigenaar op zijn of haar investering. Wanneer u een aandeel koopt, koopt u een evenredig deel van een volledige toekomstige inkomstenstroom. Dat is de reden voor de waardering multiple: het is de prijs die u bereid bent te betalen voor de toekomstige inkomstenstroom.

Wat beweegt aandelenkoersen?

Een deel van deze inkomsten kan worden uitgekeerd als dividenden, terwijl de rest door de onderneming (voor u) zal worden behouden voor herinvestering. We kunnen de toekomstige inkomstenstroom beschouwen als een functie van zowel het huidige niveau van inkomsten als de verwachte groei van deze inkomstenbasis.

Zoals weergegeven in het diagram, is de waarderingswaarde (P / E), of de aandelenprijs als een veelvoud van EPS, een manier om de contante waarde van de verwachte toekomstige inkomstenstroom weer te geven.

Copyright © 2018 Investopedia.com

De inkomstenbasis

Hoewel we EPS, een boekhoudkundige maatstaf, gebruiken om het concept van de winstbasis te illustreren, zijn er andere maatstaven voor winstkracht. Velen beweren dat op kasstromen gebaseerde maatregelen superieur zijn. De vrije kasstroom per aandeel wordt bijvoorbeeld gebruikt als een alternatieve maatstaf voor de winstkracht.

De manier waarop winstkracht wordt gemeten, kan ook afhangen van het type bedrijf dat wordt geanalyseerd. Veel industrieën hebben hun eigen op maat gemaakte statistieken. Vastgoedbeleggingsmaatschappijen (REIT's) gebruiken bijvoorbeeld een speciale maatstaf voor winstkracht, fondsen uit operaties (FFO). Relatief volwassen bedrijven worden vaak gemeten aan de hand van dividenden per aandeel, wat aangeeft wat de aandeelhouder daadwerkelijk ontvangt.

Het waardering-veelvoud

De waardering multiple drukt verwachtingen over de toekomst uit. Zoals we al hebben uitgelegd, is het fundamenteel gebaseerd op de contante waarde van de toekomstige inkomstenstroom. Daarom zijn de twee belangrijkste factoren hier:

1. De verwachte groei van de winstbasis
2. De disconteringsvoet, die wordt gebruikt om de huidige waarde van de toekomstige inkomstenstroom te berekenen

Een hoger groeipercentage levert de aandelen een hoger veelvoud op, maar een hogere discontovoet levert een lager veelvoud op.

Wat bepaalt de disconteringsvoet "> inflatie (of de rente, aantoonbaar). Hogere inflatie levert een hogere disconteringsvoet op, wat een lager veelvoud oplevert (wat betekent dat de toekomstige inkomsten minder waard zullen zijn in inflatoire omgevingen).

Samenvattend zijn de belangrijkste fundamentele factoren:

• Het niveau van de winstbasis (weergegeven door maatregelen zoals winst per aandeel, kasstroom per aandeel, dividenden per aandeel)
• De verwachte groei van de winstbasis
• De disconteringsvoet, die zelf een functie van inflatie is
• Het waargenomen risico van het aandeel

Technische factoren

Het zou gemakkelijker zijn als alleen fundamentele factoren de aandelenkoersen bepalen. Technische factoren zijn de combinatie van externe omstandigheden die het aanbod van en de vraag naar aandelen van een bedrijf veranderen. Sommige hiervan hebben indirect invloed op de fundamentals. Economische groei draagt ​​bijvoorbeeld indirect bij aan de winstgroei.

Technische factoren zijn onder meer:

Inflatie

We noemden het eerder als input voor de waardering multiple, maar inflatie is ook vanuit technisch perspectief een enorme drijfveer. Historisch gezien heeft lage inflatie een sterke omgekeerde correlatie met waarderingen (lage inflatie drijft hoge veelvouden en hoge inflatie drijft lage veelvouden). Deflatie daarentegen is over het algemeen slecht voor aandelen omdat het een verlies van prijszettingsvermogen voor bedrijven betekent.

Economische kracht van markt en collega's

Aandelen van bedrijven volgen meestal de markt en hun sectorgenoten of branchegenoten. Sommige prominente beleggingsondernemingen beweren dat de combinatie van algemene markt- en sectorbewegingen - in tegenstelling tot de individuele prestaties van een bedrijf - het grootste deel van de beweging van een aandeel bepaalt. (Onderzoek heeft gesuggereerd dat de economische / marktfactoren er 90 procent van uitmaken.) Bijvoorbeeld, een plotseling negatieve vooruitzichten voor één winkelvoorraad doet vaak andere winkelvoorraden schade, omdat "schuld door vereniging" de vraag naar de hele sector doet dalen.

Wissels

Wereldwijd concurreren bedrijven om beleggingsdollars met andere activaklassen. Deze omvatten bedrijfsobligaties, staatsobligaties, grondstoffen, onroerend goed en buitenlandse aandelen. De relatie tussen de vraag naar Amerikaanse aandelen en hun vervangers is moeilijk te achterhalen, maar speelt een belangrijke rol.

Incidentele transacties

Incidentele transacties zijn aankopen of verkopen van een aandeel die worden gemotiveerd door iets anders dan geloof in de intrinsieke waarde van het aandeel. Deze transacties omvatten executive insider transacties, die vaak vooraf worden gepland of worden aangedreven door portfoliodoelstellingen. Een ander voorbeeld is een instelling die een aandeel koopt of shortt om een ​​andere investering af te dekken. Hoewel deze transacties mogelijk geen officiële "uitgebrachte stemmen" voor of tegen de aandelen vertegenwoordigen, hebben ze wel invloed op vraag en aanbod en kunnen daarom de prijs verplaatsen.

Demografie

Er is belangrijk onderzoek gedaan naar de demografie van beleggers. Veel ervan betreft deze twee dynamieken:

1. Beleggers van middelbare leeftijd, piek verdieners die de neiging hebben om te beleggen in de aandelenmarkt
2. Oudere beleggers, die de neiging hebben zich terug te trekken uit de markt om aan de eisen van pensioen te voldoen

De hypothese is dat hoe groter het aandeel beleggers van middelbare leeftijd in de beleggerspopulatie, hoe groter de vraag naar aandelen en hoe hoger de waarderingsmultiples.

trends

Vaak beweegt een aandeel eenvoudig volgens een korte-termijntrend. Aan de ene kant kan een aandeel dat in beweging is aan kracht winnen, omdat "succes succes oplevert" en populariteit het aandeel hoger drijft. Aan de andere kant gedraagt ​​een aandeel zich in een trend soms omgekeerd en doet wat men terugziet naar het gemiddelde. Helaas, omdat trends beide kanten op gaan en achteraf duidelijker zijn, helpt het weten dat aandelen "trendy" zijn ons niet om de toekomst te voorspellen.

Liquiditeit

Liquiditeit is een belangrijke en soms ondergewaardeerde factor. Het verwijst naar de belangstelling van beleggers voor een specifiek aandeel. De voorraad van Wal-Mart is bijvoorbeeld zeer liquide en daarom zeer gevoelig voor materieel nieuws; het gemiddelde small-capbedrijf is minder. Handelsvolume is niet alleen een proxy voor liquiditeit, maar het is ook een functie van bedrijfscommunicatie (dat wil zeggen de mate waarin het bedrijf aandacht krijgt van de beleggersgemeenschap). Aandelen met een grote kap hebben een hoge liquiditeit - ze worden goed gevolgd en worden zwaar verhandeld. Veel small-capaandelen lijden aan een bijna permanente 'liquiditeitskorting' omdat ze gewoon niet op de radarschermen van beleggers staan.

Nieuws

Hoewel het moeilijk is om de impact van nieuws of onverwachte ontwikkelingen binnen een bedrijf, industrie of de wereldeconomie te kwantificeren, kun je niet beweren dat dit het beleggerssentiment beïnvloedt. De politieke situatie, onderhandelingen tussen landen of bedrijven, productdoorbraken, fusies en overnames en andere onvoorziene gebeurtenissen kunnen van invloed zijn op aandelen en de aandelenmarkt. Aangezien de handel in effecten over de hele wereld plaatsvindt en markten en economieën met elkaar verbonden zijn, kan nieuws in het ene land vrijwel onmiddellijk gevolgen hebben voor beleggers in een ander.

Marktsentiment

Marktsentiment verwijst naar de psychologie van marktdeelnemers, individueel en collectief. Dit is misschien de meest irritante categorie. Marktsentiment is vaak subjectief, bevooroordeeld en eigenzinnig. U kunt bijvoorbeeld een goed oordeel vellen over de toekomstige groeivooruitzichten van een aandeel, en de toekomst kan zelfs uw projecties bevestigen, maar in de tussentijd kan de markt bijziend stilstaan ​​bij een enkel nieuwsbericht dat het aandeel kunstmatig hoog of laag houdt. En u kunt soms lang wachten in de hoop dat andere beleggers de fundamenten zullen opmerken.

Het marktsentiment wordt onderzocht door het relatief nieuwe veld van gedragsfinanciering. Het begint met de veronderstelling dat markten meestal niet efficiënt zijn en deze inefficiëntie kan worden verklaard door psychologie en andere sociale wetenschappen. Het idee om sociale wetenschappen toe te passen op financiering was volledig gelegitimeerd toen Daniel Kahneman, een psycholoog, de Nobelprijs voor de Economische Wetenschappen 2002 won (de eerste psycholoog die dat deed). Veel van de ideeën in gedragsfinanciering bevestigen waarneembare vermoedens: dat beleggers de neiging hebben om te veel nadruk te leggen op gegevens die gemakkelijk te binnen schieten; dat veel beleggers met grotere pijn reageren op verliezen dan met plezier op gelijkwaardige winsten; en dat beleggers de neiging hebben om in een fout te blijven.

Sommige beleggers beweren te kunnen profiteren van de theorie van gedragsfinanciering. Voor het merendeel is het veld echter nieuw genoeg om te dienen als de "catch-all" -categorie, waar alles wat we niet kunnen verklaren wordt neergelegd.

Het komt neer op

Verschillende soorten beleggers zijn afhankelijk van verschillende factoren. Kortetermijnbeleggers en handelaren hebben de neiging om technische factoren op te nemen en kunnen zelfs voorrang geven. Langetermijnbeleggers geven prioriteit aan fundamentals en erkennen dat technische factoren een belangrijke rol spelen. Beleggers die sterk in fundamentals geloven, kunnen zich met technische krachten verzoenen met het volgende populaire argument: technische factoren en marktsentiment overweldigen vaak de korte termijn, maar fundamentals zullen de aandelenkoers op de lange termijn bepalen. In de tussentijd kunnen we meer opwindende ontwikkelingen verwachten op het gebied van gedragsfinanciering, vooral omdat traditionele financiële theorieën niet alles lijken te verklaren wat er in de markt gebeurt.