Hoe worden risicogewogen activa gebruikt om de solvabiliteitsratio in wettelijk kapitaal voor Basel III te berekenen?

Risicogewogen activa zijn de noemer in de berekening om de solvabiliteitsratio te bepalen volgens de bepalingen van de Basel III-eindregel. De solvabiliteitsratio, bekend als de risicogebaseerde kapitaalratio, wordt berekend door het wettelijk vereiste kapitaal te delen door de risicogewogen activa. De solvabiliteitsratio bepaalt het minimum aantal gewone aandelenbanken dat op hun balans moet worden aangehouden.

Risicogewogen activa zijn activa van een financiële instelling of blootstellingen buiten de balans gewogen naar het risico van het actief. Basel III verhoogde het aantal gewone aandelen dat banken moeten houden. Volgens Basel III moeten banken bijvoorbeeld 4, 5% van het gewone eigen vermogen van risicogewogen activa aanhouden, met een extra buffer van 1, 5%. Het gewone aandelenpercentage steeg van Basel II, dat slechts 2% vereiste.

Basel III is een alomvattende regelgevingsmaatregel die is aangenomen in de nasleep van de kredietcrisis van 2008 en die tot doel heeft het risicobeheer voor financiële instellingen te verbeteren. Basel III heeft de manier veranderd waarop risicogewogen activa worden berekend. Onder Basel III krijgen Amerikaanse overheidsschuld en -waarborgen een risicogewicht van 0%, terwijl woninghypotheken die niet worden gegarandeerd door de Amerikaanse overheid ergens tussen de 35 en 200% wegen, afhankelijk van een glijdende schaal voor risicobeoordeling. Onder Basel II hadden woninghypotheken een vlakke risicoweging van 100% of 50%.

Bazel III verhoogde de risicoweging voor bepaalde bankhandelsactiviteiten, met name swaps. Sommigen beweren dat Basel III voor deze handelsactiviteiten onterechte regelgeving voor banken heeft opgesteld en naar verluidt hun winstgevendheid heeft verminderd. Basel III stimuleert de handel in swaps op gecentraliseerde beurzen om het risico van tegenpartijen, vaak genoemd als een belangrijke oorzaak van de financiële crisis van 2008, te verminderen. In reactie hierop hebben veel banken hun handelsactiviteiten ernstig ingeperkt of hun handelsbalies verkocht aan niet-bancaire financiële instellingen.