Fictief hoofdbedrag
De fictieve hoofdsom, in een renteswap, is de vooraf bepaalde dollarbedragen of hoofdsom waarop de omgewisselde rentebetalingen zijn gebaseerd. De fictieve opdrachtgever verandert nooit van eigenaar in de transactie, daarom wordt deze als fictief of theoretisch beschouwd. Geen van beide partijen betaalt of ontvangt de theoretische hoofdsom op enig moment; alleen rentebetalingen wisselen van hand.
Inzicht in notioneel hoofdbedrag
Volgens de Treasury Regulations is een fictieve hoofdsom "een financieel instrument dat voorziet in de betaling van bedragen door een partij aan een andere op gespecificeerde intervallen berekend op basis van een specifieke index op een fictieve hoofdsom in ruil voor een gespecificeerde vergoeding of een belofte om vergelijkbare bedragen betalen. "
Notionele hoofdsom verwijst naar de veronderstelde hoeveelheid hoofdsom die betrokken is bij een financiële transactie, ook al is deze functioneel gescheiden van de transactie. Dit kan de onderliggende hoofdsom omvatten in een schuldbewijs in renteswaps, aangezien de rentevoeten feitelijke componenten in de transactie zijn, maar de hoofdsom functioneel fictief is. Een fictieve hoofdsom hoeft niet noodzakelijkerwijs een contant bedrag te zijn. Het kan ook gelijk zijn aan aandelenbezit of de waarde van een mandje aandelen.
Belangrijkste leerpunten
- Notionele hoofdbedragen worden gebruikt in renteswaps.
- Ze zijn de theoretische waarde dat elke partij op gespecificeerde intervallen rente aan de andere betaalt.
- In obligaties is de nominale hoofdsom gelijk aan de nominale waarde van een obligatie.
Renteswaps
Een renteswap houdt in dat twee organisaties fondsen aan elkaar lenen, maar met verschillende voorwaarden. Het aflossingsschema kan voor verschillende looptijden of voor verschillende rentetarieven zijn. In gevallen waarin de transacties hetzelfde bedrag van de hoofdsom betreffen (het bedrag dat door elke partij wordt uitgeleend en ontvangen), is de hoofdsom van theoretische aard en verandert deze niet daadwerkelijk van eigenaar, of bestaat zelfs niet eens functioneel.
Vaak worden renteswaps gebruikt om het risico of het rendement van bepaalde beleggingen naar beneden te schuiven, waarbij de ene organisatie een actief heeft met een variabele rente, terwijl de andere een actief heeft met een vaste rente. Als een nulsomovereenkomst wordt geaccepteerd, kan de ene partij profiteren van de regeling, terwijl de andere partij verlies lijdt.
Notioneel hoofdbedrag en obligatie-uitgiften
Bij de berekening van obligatiebetalingen wordt de nominale waarde van de obligatie als fictief beschouwd voor het bepalen van de verschuldigde rente. De betalingen zijn een percentage van de nominale waarde, zelfs als de nominale waarde niet echt beschikbaar is. De nominale waarde kan niet worden ingetrokken en bestaat mogelijk niet eens in traditionele zin totdat de obligatie de vervaldatum nadert, maar het heeft wel een begrepen waarde die vereist is voor het uitvoeren van relevante berekeningen.
Voorbeeld van fictief hoofdbedrag
Twee bedrijven kunnen als volgt een renteswapcontract afsluiten: gedurende drie jaar betaalt bedrijf A bedrijf B 5 procent rente per jaar op een fictieve hoofdsom van $ 10 miljoen. Gedurende dezelfde drie jaar betaalt bedrijf B aan bedrijf A de eenjarige LIBOR-rente op dezelfde fictieve hoofdsom van $ 10 miljoen.
Dit zou als een gewone vanille-renteswap worden beschouwd, omdat de ene partij rente betaalt tegen een vaste rente op de fictieve hoofdsom en de andere partij rente betaalt tegen een variabele rente op dezelfde fictieve hoofdsom.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.