Kapitaalfinanciering
Kapitaalfinanciering is het geld dat geldschieters en aandeelhouders aan een bedrijf verstrekken voor dagelijkse en langetermijnbehoeften. De kapitaalfinanciering van een bedrijf bestaat uit zowel schuld (obligaties) als aandelen (aandelen). Het bedrijf gebruikt dit geld voor werkkapitaal. De obligatie- en aandeelhouders verwachten een rendement op hun belegging te behalen in de vorm van rente, dividenden en waardetoename.
Kapitaalfinanciering begrijpen
Om kapitaal of vaste activa, zoals grond, gebouwen en machines, te verwerven, werven bedrijven meestal fondsen aan via kapitaalfinancieringsprogramma's om deze activa te kopen. Er zijn twee primaire routes die een bedrijf kan nemen om toegang te krijgen tot financiering: kapitaal aantrekken via aandelenuitgifte en kapitaal aantrekken via schulden.
Voorraaduitgifte
Een bedrijf kan gewone aandelen uitgeven via een beursgang (IPO) of door extra aandelen uit te geven op de kapitaalmarkten. Hoe dan ook, het geld dat wordt verstrekt door beleggers die de aandelen kopen, wordt gebruikt om kapitaalinitiatieven te financieren. In ruil voor het verstrekken van kapitaal, eisen beleggers een rendement op hun investering (ROI), wat een kost van eigen vermogen voor een bedrijf is. Het rendement op de investering kan meestal worden verstrekt aan aandelenbeleggers door dividenden te betalen of door de middelen van het bedrijf effectief te beheren om de waarde van de aandelen van deze beleggers te verhogen.
Een nadeel voor deze bron van kapitaalfinanciering is dat het uitgeven van extra fondsen op de markten de belangen van bestaande aandeelhouders verwatert omdat hun proportionele eigendom en steminvloed binnen de onderneming zal worden verminderd.
Schulduitgifte
Kapitaalfinanciering kan ook worden verkregen door bedrijfsobligaties uit te geven aan particuliere en institutionele beleggers. Wanneer bedrijven obligaties uitgeven, lenen ze in feite van beleggers die worden gecompenseerd met halfjaarlijkse couponbetalingen totdat de obligatie vervalt. De couponrente op een obligatie vertegenwoordigt de kosten van schulden aan de uitgevende onderneming.
Bovendien kunnen beleggers in obligaties een obligatie met korting kopen en wordt de nominale waarde van de obligatie terugbetaald wanneer deze vervalt. Een belegger die bijvoorbeeld een obligatie voor $ 910 koopt, ontvangt een betaling van $ 1.000 wanneer de obligatie vervalt.
Speciale overwegingen
Kapitaalfinanciering via schuld kan ook worden aangetrokken door leningen aan te gaan bij banken of andere commerciële kredietinstellingen. Deze leningen worden opgenomen als langlopende schulden op de balans van een bedrijf en nemen af naarmate de lening geleidelijk wordt afgelost. De kosten van het lenen van de lening zijn de rentetarieven die de bank aan het bedrijf in rekening brengt. De rentebetalingen die het bedrijf aan zijn geldschieters doet, worden in de winst-en-verliesrekening als een last beschouwd, wat betekent dat de winst vóór belastingen lager zal zijn.
Hoewel een bedrijf niet verplicht is om betalingen aan zijn aandeelhouders te doen, moet het zijn rente- en couponbetalingsverplichtingen aan zijn obligatiehouders en geldschieters nakomen, waardoor kapitaalfinanciering via schuld een duurder alternatief is dan via eigen vermogen. In het geval dat een onderneming failliet gaat en haar activa worden geliquideerd, worden haar schuldeisers eerst afbetaald voordat aandeelhouders in aanmerking worden genomen.
[Belangrijk: er zijn twee belangrijke manieren waarop een onderneming toegang heeft tot financiering: door kapitaal aan te trekken door aandelen uit te geven en door kapitaal aan te trekken door schulden uit te geven.]
Kosten van kapitaalfinanciering
Bedrijven voeren meestal een uitgebreide analyse uit van de kosten voor het ontvangen van kapitaal via aandelen, obligaties, bankleningen, venture capitalists, de verkoop van activa en ingehouden winsten. Een bedrijf kan zijn gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC), die elke kosten van kapitaalfinanciering wegen, beoordelen om de gemiddelde kapitaalkosten van een bedrijf te berekenen.
De WACC kan worden vergeleken met het rendement op geïnvesteerd kapitaal (ROIC) - dat wil zeggen, het rendement dat een bedrijf genereert wanneer het zijn kapitaal omzet in kapitaaluitgaven. Als de ROIC hoger is dan de WACC, gaat het bedrijf verder met zijn kapitaalfinancieringsplan. Als het lager is, zal het bedrijf zijn strategie opnieuw moeten evalueren en het aandeel van de benodigde fondsen uit de verschillende kapitaalbronnen opnieuw in evenwicht moeten brengen om zijn WACC te verlagen.
Voorbeelden van kapitaalfinanciering
Er zijn bedrijven die uitsluitend bestaan om kapitaal aan bedrijven te verstrekken. Een dergelijk bedrijf kan zich specialiseren in het financieren van een specifieke categorie van bedrijven, zoals zorgbedrijven, of een specifiek type bedrijf, zoals voorzieningen voor begeleid wonen. De kapitaalfinancieringsmaatschappij kan ook opereren om alleen een onderneming op korte termijn en / of op lange termijn te financieren. Deze bedrijven, zoals durfkapitalisten, kunnen er ook voor kiezen om zich te concentreren op de financiering van een bepaalde fase van het bedrijf, zoals een bedrijf dat net is opgestart.
Belangrijkste leerpunten
- Kapitaalfinanciering is het geld dat aan bedrijven wordt gegeven door geldschieters en aandeelhouders om de operationele kosten te dekken.
- Bedrijven nemen twee basisroutes om toegang te krijgen tot financiering: kapitaal aantrekken door aandelenuitgifte en / of via schulden.
- Bedrijven voeren een uitgebreide analyse uit van de kosten voor het ontvangen van kapitaalfinanciering en de kosten in verband met elk type beschikbare financiering, alvorens te beslissen om verder te gaan.