Investment Manager
Een beleggingsbeheerder is een persoon of organisatie die namens klanten beleggt in portefeuilles van effecten onder de beleggingsdoelstellingen en -parameters die de klant heeft gedefinieerd. Een beleggingsbeheerder kan alle activiteiten uitvoeren die verband houden met het beheer van klantportefeuilles, van dagelijkse aankoop en verkoop van effecten tot portfoliomonitoring, transactie-afwikkeling, prestatiemeting en wettelijke en klantrapportage.
Inzicht in beleggingsbeheerders
Beleggingsbeheerders kunnen in grootte variëren van een- of tweepersoonskantoren tot grote multidisciplinaire bedrijven met kantoren in verschillende landen. Beleggingsbeheerders baseren de vergoedingen die ze aan klanten in rekening brengen meestal op een percentage van het beheerd vermogen van de klant.
Bijvoorbeeld, een persoon met een portefeuille van $ 5 miljoen die wordt behandeld door een beleggingsbeheerder die jaarlijks 1, 5 procent in rekening brengt, zou $ 75.000 aan vergoedingen per jaar betalen. Volgens Willis Towers Watson waren de vier grootste beleggingsbeheerders ter wereld op basis van AUM BlackRock Inc. met $ 5, 1 biljoen, The Vanguard Group met $ 4 biljoen, State Street Global Advisers met $ 2, 5 biljoen en Fidelity Investments met $ 2, 1 biljoen .
Soorten beleggingsbeheerders
Beleggers moeten de verschillende soorten beleggingsbeheerders begrijpen. Gecertificeerde financiële planners ontwikkelen doorgaans een holistisch financieel plan voor beleggers dat rekening houdt met informatie zoals inkomsten, uitgaven en toekomstige contante behoeften bij het plannen van een portefeuille. Een financieel adviseur is echter vaak een effectenmakelaar. Portefeuillebeheerders beleggen het kapitaal van beleggers rechtstreeks om een positief beleggingsrendement te behalen.
Overwegingen bij het selecteren van een beleggingsbeheerder
Beleggers moeten bepalen welk type beleggingsbeheerder zij nodig hebben. Dit hangt waarschijnlijk af van het stadium dat ze hebben bereikt in het financiële planningsproces. Een belegger die net begint aan haar spaarreis, heeft bijvoorbeeld niet de diensten van een portfoliomanager nodig. In plaats daarvan zou ze beter af zijn met een Certified Financial Planner (CFP), die haar de basisprincipes van pensioenplanning kan leren. Een belegger met inkomsten die overblijven na sparen en deze in effecten wil beleggen, is daarentegen beter af met een portfoliomanager.
Een achtergrondcontrole van de professionele wettelijke kwalificaties van de beleggingsbeheerders onthult eventuele eerdere klachten en zorgt ervoor dat de beheerder over de vereiste vaardigheden en ervaring beschikt. De meeste beleggingsbeheerders en fondsen schetsen hun beleggingsfilosofie op hun site of in brochures. Beleggers moeten bepalen of die filosofie (en risiconiveau) geschikt is voor hun doelen.
Een beleggingsbeheerder moet gemakkelijk bereikbaar zijn en rekening houden met de specifieke behoeften van de klant. Aangezien de financiële behoeften voortdurend veranderen, moeten beleggers zich op hun gemak voelen om op korte termijn contact op te nemen met hun beleggingsbeheerder om de service aan te passen.
Prestaties en kosten
Een belegger moet de prestaties van een beleggingsbeheerder beoordelen en evalueren. Het is verstandig dat beleggers ten minste vijf jaar beleggingsrendement beoordelen om de prestaties van de beleggingsbeheerders in verschillende marktomgevingen te bepalen. Het is ook nuttig om hun prestaties ten opzichte van peers te overwegen om hun afwijking van de standaard te bepalen. Sommige sites, zoals rankings van beleggingsfondsen van US News, bieden deze informatie op hun sites. Sommige experts zijn van mening dat een beleggingsbeheerder het spel moet skin, wat betekent dat haar salaris moet worden gekoppeld aan haar prestaties en rendement. Maar dat is misschien niet altijd de optimale oplossing, omdat het de hoeveelheid risico kan vergroten die een manager neemt om rendement te behalen in overeenstemming met benchmarks.
Beleggers moeten kostenstructuren overwegen bij het vergelijken van beleggingsbeheerders. Vergoedingen van beleggingsbeheerders zijn een functie van de beleggingscategorie. Beleggingsbeheerders met hogere vergoedingen presteren vaak beter dan die met een lagere vergoedingsstructuur en beleggers moeten voorzichtig zijn als een beleggingsbeheerder een te lage vergoedingsstructuur heeft. De vergoedingen en kosten van beleggingsbeheerders omvatten doorgaans beheerskosten, prestatievergoedingen, bewaarloon en provisies.
Belangrijkste leerpunten
- Beleggingsbeheerders zijn mensen of organisaties die alle activiteiten uitvoeren die verband houden met financiële planning, beleggen en het beheren van een portefeuille voor particulieren of organisaties.
- Het vereiste type beleggingsbeheerder is afhankelijk van de specifieke behoeften van een persoon en de fase van financiële planning. Experts raden aan om een aantal factoren, zoals prestaties en kosten, te evalueren voordat ze een beleggingsbeheerder selecteren.
Voorbeeld van een beleggingsbeheerder
Sheena en Greg zijn beide 30 jaar oud en verwachten hun eerste kind. Ze hebben wat spaargeld opgestapeld, maar hebben ook andere verplichtingen, zoals hypotheekbetalingen op hun nieuwe huis. Ze zijn niet zeker of het beschikbare geld voldoende is om hen te helpen bij het plannen van de nieuwe aankomst. Ze raadplegen een Certified Financial Professional (CFP) om hun financiën te plannen. Het GVB stelt verschillende opties voor, zoals wat geld in een educatief fonds stoppen om hen te helpen bij het plannen van het kind.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.