Beleggingsstrategieën om te leren voordat u gaat handelen

Het beste van beleggingsstrategieën is dat ze flexibel zijn. Als u er een kiest en deze niet past bij uw risicotolerantie of schema, kunt u zeker wijzigingen aanbrengen. Maar wees gewaarschuwd: dit kan duur zijn. Elke aankoop brengt een vergoeding met zich mee. Wat nog belangrijker is, is dat activa kunnen worden verkocht. Deze voordelen zijn belastbaar en daarom duur.

Hier kijken we naar vier gemeenschappelijke beleggingsstrategieën die geschikt zijn voor de meeste beleggers. Door de tijd te nemen om de kenmerken van elk te begrijpen, bent u in een betere positie om er een te kiezen die geschikt is voor u op de lange termijn, zonder dat u de kosten hoeft te maken om van koers te veranderen.

Belangrijkste leerpunten

• Voordat u uw strategie berekent, moet u enkele opmerkingen maken over uw financiële situatie en doelen.
• Waardebelegging vereist dat beleggers erin blijven voor de lange termijn en inspanningen en onderzoek doen voor hun aandelenselectie.
• Beleggers die groeistrategieën volgen, moeten waakzaam zijn voor uitvoerende teams en nieuws over de economie.
• Momentumbeleggers kopen aandelen met een opwaartse trend en kunnen ervoor kiezen deze effecten short te verkopen.
• Het berekenen van de kost van de dollar is de gewoonte om in de loop van de tijd regelmatig in de markt te investeren.

Maak wat aantekeningen

Voordat u begint met het onderzoeken van uw beleggingsstrategie, is het belangrijk wat basisinformatie te verzamelen over uw financiële situatie. Stel jezelf de volgende belangrijke vragen:

• Wat is uw huidige financiële situatie?
• Wat zijn uw kosten van levensonderhoud inclusief maandelijkse uitgaven en schulden?
• Hoeveel kunt u veroorloven om te investeren - zowel initieel als doorlopend?

Hoewel je niet veel geld nodig hebt om te beginnen, moet je niet beginnen als je het je niet kunt veroorloven. Als u veel schulden of andere verplichtingen heeft, overweeg dan de impact die beleggen op uw situatie zal hebben voordat u geld opzij zet.

Zorg ervoor dat u het zich kunt veroorloven om te investeren voordat u daadwerkelijk geld gaat opbergen.

Bepaal vervolgens uw doelen. Iedereen heeft verschillende behoeften, dus u moet bepalen wat de uwe is. Wilt u sparen voor uw pensioen? Wilt u in de toekomst grote aankopen doen, zoals een huis of auto? Of spaart u voor de opleiding van u of uw kinderen? Dit zal u helpen een strategie te verfijnen.

Zoek uit wat uw risicotolerantie is. Dit wordt normaal bepaald door verschillende sleutelfactoren, waaronder uw leeftijd, inkomen en hoe lang u nog hebt tot u met pensioen gaat. Technisch gezien, hoe jonger je bent, hoe meer risico je kunt nemen. Meer risico betekent hoger rendement, terwijl lager risico betekent dat de winsten niet zo snel worden gerealiseerd. Houd er echter rekening mee dat risicovolle beleggingen ook een groter potentieel voor verliezen met zich meebrengen.

Leer ten slotte de basis. Het is een goed idee om een ​​basiskennis te hebben van waar u aan begint, zodat u niet blind investeert. Vragen stellen. En lees verder voor meer informatie over enkele van de belangrijkste strategieën die er zijn.

Strategie 1: Waardebeleggen

Waardebeleggers zijn koopjesklanten. Ze zoeken aandelen waarvan ze denken dat ze ondergewaardeerd zijn. Ze zoeken naar aandelen waarvan de prijzen volgens hen niet volledig de intrinsieke waarde van het effect weerspiegelen. Waardebeleggen is gedeeltelijk gebaseerd op het idee dat er enige mate van irrationaliteit in de markt bestaat. Deze irrationaliteit biedt in theorie kansen om een ​​aandeel tegen een gereduceerde prijs te krijgen en er geld mee te verdienen.

Het is niet nodig dat waardebeleggers volumes financiële gegevens doorzoeken om deals te vinden. Duizenden waarde beleggingsfondsen geven beleggers de kans om een ​​mand met aandelen te bezitten die als ondergewaardeerd worden beschouwd. De Russell 1000 Value Index is bijvoorbeeld een populaire benchmark voor waardebeleggers en verschillende beleggingsfondsen bootsen deze index na.

Zoals hierboven besproken, kunnen beleggers op elk moment van strategie veranderen, maar dit kan - vooral als een waardebelegger - kostbaar zijn. Desondanks geven veel beleggers de strategie na een paar slecht presterende jaren op. In 2014 verklaarde Wall Street Journal-verslaggever Jason Zweig: “In het decennium dat eindigde op 31 december, leverden waardefondsen die gespecialiseerd zijn in grote aandelen jaarlijks gemiddeld 6, 7% op. Maar de typische belegger in die fondsen verdiende jaarlijks slechts 5, 5%. ”Waarom gebeurde dit? Omdat te veel investeerders besloten hun geld op te halen en weg te rennen. De les hier is dat om het investeren in waarde te laten werken, je het lange spel moet spelen.

Warren Buffet: The Ultimate Value Investor

Maar als u een echte waardebelegger bent, hoeft u niemand te overtuigen dat u er voor de lange termijn in moet blijven omdat deze strategie is gebaseerd op het idee dat men bedrijven moet kopen - geen aandelen. Dat betekent dat de belegger rekening moet houden met het grote geheel en niet met een tijdelijke knock-outprestatie. Mensen noemen vaak de legendarische belegger Warren Buffet als de belichaming van een waardebelegger. Hij doet zijn huiswerk - soms jarenlang. Maar als hij er klaar voor is, gaat hij all-in en streeft hij naar de lange termijn.

Overweeg de woorden van Buffett toen hij een substantiële investering in de luchtvaartindustrie deed. Hij legde uit dat luchtvaartmaatschappijen 'een slechte eerste eeuw hadden'. Toen zei hij: "En ze hebben die eeuw uit de weg, hoop ik." Dit denken is een voorbeeld van veel van de benadering van waardebeleggen. Keuzes zijn gebaseerd op tientallen jaren trends en met tientallen jaren toekomstige prestaties in het achterhoofd.

Waardebeleggingstools

Voor degenen die geen tijd hebben om uitgebreid onderzoek uit te voeren, is de koers-winstverhouding (P / E) het primaire hulpmiddel geworden om snel ondergewaardeerde of goedkope aandelen te identificeren. Dit is een enkel getal dat afkomstig is van het delen van de aandelenkoers van een aandeel door de winst per aandeel (EPS). Een lagere P / E-ratio betekent dat u minder betaalt per $ 1 van de huidige inkomsten. Waardebeleggers zoeken bedrijven met een lage P / E-ratio.

Hoewel het gebruik van de P / E-ratio een goed begin is, waarschuwen sommige experts dat deze meting alleen niet voldoende is om de strategie te laten werken. Onderzoek gepubliceerd in het Financial Analysts Journal heeft vastgesteld dat “Kwantitatieve beleggingsstrategieën op basis van dergelijke ratio's geen goede substituten zijn voor strategieën voor waardebelegging die een alomvattende aanpak gebruiken bij het identificeren van ondergewaardeerde effecten.” De reden is volgens hun werk dat beleggers vaak gelokt door aandelen met een lage P / E-ratio op basis van tijdelijk opgeblazen boekhoudkundige cijfers. Deze lage cijfers zijn in veel gevallen het resultaat van een vals hoog winstcijfer (de noemer). Wanneer reële inkomsten worden gerapporteerd (niet alleen voorspeld), zijn ze vaak lager. Dit resulteert in een "omkering naar het gemiddelde." De P / E-ratio stijgt en de waarde die de belegger nastreefde, is verdwenen.

Als het gebruik van de P / E-ratio alleen gebrekkig is, wat moet een belegger dan doen om aandelen met werkelijke waarde te vinden? De onderzoekers suggereren: "Kwantitatieve benaderingen voor het detecteren van deze verstoringen - zoals het combineren van formulewaarde met momentum, kwaliteit en winstgevendheid - kunnen helpen bij het vermijden van deze" valkuilen "."

Wat is de boodschap?

De boodschap hier is dat waardebeleggen kan werken zolang de belegger er voor de lange termijn in zit en bereid is om serieuze inspanningen en onderzoek te doen naar zijn aandelenselectie. Degenen die bereid zijn om het werk in te zetten en blijven hangen staan ​​te winnen. Eén studie van Dodge & Cox stelde vast dat waardestrategieën bijna altijd beter presteren dan groeistrategieën "over een horizon van tien jaar of meer". De studie legt verder uit dat waardestrategieën gedurende tien jaar in slechts drie periodes in slechts drie periodes minder presteerden dan groeistrategieën. laatste 90 jaar. Die periodes waren de Grote Depressie (1929-1939 / 40), de Technology Stock Bubble (1989-1999) en de periode 2004-2014 / 15.

Strategie 2: Groei beleggen

In plaats van te zoeken naar goedkope deals, willen beleggers in groei investeringen die een sterk opwaarts potentieel bieden als het gaat om de toekomstige winst van aandelen. Je zou kunnen zeggen dat een groei-belegger vaak op zoek is naar het 'volgende grote ding'. Groei-beleggen is echter geen roekeloze omhelzing van speculatief beleggen. Het gaat veeleer om het evalueren van de huidige gezondheidstoestand van een bestand, evenals zijn groeipotentieel.

Een investeerder in groei houdt rekening met de vooruitzichten van de sector waarin het aandeel gedijt. U kunt bijvoorbeeld vragen of er een toekomst is voor elektrische voertuigen voordat u in Tesla investeert. Of je vraagt ​​je misschien af ​​of AI een vast onderdeel van het dagelijks leven wordt voordat je in een technologiebedrijf investeert. Er moet bewijs zijn van een brede en robuuste eetlust voor de diensten of producten van het bedrijf als het gaat groeien. Beleggers kunnen deze vraag beantwoorden door te kijken naar de recente geschiedenis van een bedrijf. Simpel gezegd: een groeiaandeel moet groeien. Het bedrijf moet een consistente trend hebben van sterke inkomsten en inkomsten, wat betekent dat het in staat is om groeiverwachtingen te realiseren.

Een nadeel van groei beleggen is een gebrek aan dividenden. Als een bedrijf in groeimodus is, heeft het vaak kapitaal nodig om zijn expansie te ondersteunen. Hierdoor blijft er niet veel (of) contant geld over voor dividendbetalingen. Bovendien komen met snellere winstgroei hogere waarderingen voor de meeste beleggers een hogere risicovoorstelling.

Werkt Groei Investeren?

Zoals uit het bovenstaande onderzoek blijkt, presteert waardebeleggen op de lange termijn vaak beter dan groeibeleggen. Deze bevindingen betekenen niet dat een groei-investeerder niet kan profiteren van de strategie, het betekent alleen dat een groeistrategie meestal niet het rendement genereert dat wordt gezien bij waardebeleggen. Maar volgens een studie van de Stern School of Business van de New York University: "Hoewel groeiinvestering achterblijft bij waardebelegging, vooral over lange perioden, is het ook waar dat er subperioden zijn waarin groeiinvesteringen domineren.", bepaalt wanneer deze "subperioden" zullen plaatsvinden.

Interessant is dat het bepalen van de perioden waarin een groeistrategie moet worden uitgevoerd, kan betekenen dat we kijken naar het bruto binnenlands product (bbp). Neem de tijd tussen 2000 en 2015, toen een groeistrategie in zeven jaar een waardestrategie versloeg (2007-2009, 2011 en 2013-2015). Gedurende vijf van deze jaren was de groei van het BBP minder dan 2%. Ondertussen won een waardestrategie in negen jaar, en in zeven van die jaren was het bbp meer dan 2%. Daarom is het logisch dat een groeistrategie succesvoller kan zijn in perioden van afnemende bbp.

Sommige tegenstanders van groei-investeringsstijlen waarschuwen dat "groei tegen elke prijs" een gevaarlijke benadering is. Zo'n drive gaf aanleiding tot de technische bubbel die miljoenen portefeuilles verdampte. "In het afgelopen decennium heeft de gemiddelde groeiaandeel 159% geretourneerd versus slechts 89% voor waarde", aldus de Investor's Guide 2018 van Money magazine.

Groeibeleggingsvariabelen

Hoewel er geen definitieve lijst met harde statistieken bestaat om een ​​groeistrategie te sturen, zijn er een paar factoren waarmee een belegger rekening moet houden. Uit onderzoek van Merrill Lynch is bijvoorbeeld gebleken dat groeiaandelen beter presteren tijdens perioden van dalende rentetarieven. Het is belangrijk om te onthouden dat bij het eerste teken van een neergang in de economie, groeiaandelen vaak de eerste zijn die geraakt worden.

Groei-investeerders moeten ook zorgvuldig rekening houden met de managementcapaciteiten van het managementteam van een bedrijf. Groei realiseren is een van de moeilijkste uitdagingen voor een bedrijf. Daarom is een uitstekend leiderschapsteam vereist. Beleggers moeten kijken hoe het team presteert en op welke manier het groeit. Groei is van weinig waarde als het wordt bereikt met zwaar lenen. Tegelijkertijd moeten beleggers de concurrentie evalueren. Een bedrijf kan een geweldige groei doormaken, maar als zijn primaire product gemakkelijk kan worden gerepliceerd, zijn de vooruitzichten op lange termijn zwak.

GoPro is een goed voorbeeld van dit fenomeen. Het ooit hoogvliegende aandeel heeft sinds 2015 regelmatig een jaarlijkse omzetdaling gezien. "In de maanden na het debuut hebben aandelen de IPO-prijs van $ 24 verdrievoudigd tot $ 87, " meldde de Wall Street Journal. Het aandeel is ver onder de IPO-prijs verhandeld. Veel van deze ondergang wordt toegeschreven aan het eenvoudig te repliceren ontwerp. GoPro is immers in de kern een kleine camera in een doos. De stijgende populariteit en kwaliteit van smartphonecamera's bieden een goedkoop alternatief voor het betalen van $ 400 tot $ 600 voor wat in wezen een apparaat met één functie is. Bovendien is het bedrijf er niet in geslaagd nieuwe producten te ontwerpen en vrij te geven, wat een noodzakelijke stap is om de groei te behouden - iets waar beleggers rekening mee moeten houden.

Strategie 3: Momentum Investeren

Momentumbeleggers gaan mee. Ze geloven dat winnaars blijven winnen en verliezers blijven verliezen. Ze willen aandelen kopen die een opwaartse trend doormaken. Omdat ze geloven dat verliezers blijven dalen, kunnen ze ervoor kiezen die effecten short te verkopen. Maar short selling is een uiterst risicovolle praktijk. Daarover later meer.

Beschouw momentum-investeerders als technische analisten. Dit betekent dat ze een strikt gegevensgestuurde benadering van handelen hanteren en patronen in aandelenkoersen zoeken om hun aankoopbeslissingen te sturen. In essentie handelen momentumbeleggers in strijd met de efficiënte markthypothese (EMH). Deze hypothese stelt dat activaprijzen volledig alle informatie weergeven die beschikbaar is voor het publiek. Het is moeilijk om deze verklaring te geloven en een momentumbelegger te zijn, aangezien de strategie ernaar streeft om te profiteren van ondergewaardeerde en overgewaardeerde aandelen.

Werkt het?

Zoals het geval is met zoveel andere beleggingsstijlen, is het antwoord ingewikkeld. Laten we dat eens van dichterbij bekijken.

Rob Arnott, voorzitter en oprichter van Research Affiliates onderzocht deze vraag en dit is wat hij vond. "Geen enkel Amerikaans beleggingsfonds met 'momentum' in zijn naam heeft sinds zijn oprichting beter gepresteerd dan zijn benchmark na aftrek van vergoedingen en kosten."

Interessant is dat uit het onderzoek van Arnott ook bleek dat gesimuleerde portefeuilles die een theoretische momentumbeleggingsstrategie aan het werk zetten, eigenlijk "opmerkelijke waarde toevoegen, in de meeste tijdsperioden en in de meeste activaklassen." Echter, in een real-world scenario zijn de resultaten slecht . Waarom? In twee woorden: handelskosten. Al dat kopen en verkopen brengt veel makelaarskosten en provisies met zich mee.

Handelaren die zich houden aan een momentumstrategie, moeten altijd aan de slag zijn en altijd klaar staan ​​om te kopen en verkopen. Winsten bouwen over maanden, niet jaren. Dit in tegenstelling tot eenvoudige buy-and-hold-strategieën die een vaste it-and-vergeet-aanpak hanteren.

Voor degenen die lunchpauzes nemen of gewoon geen interesse hebben om elke dag naar de markt te kijken, zijn er op momentum gebaseerde exchange-traded funds (ETF's). Deze aandelen geven een belegger toegang tot een mandje aandelen dat kenmerkend wordt geacht voor momentumeffecten.

De oproep van Momentum Investing

Ondanks enkele van zijn tekortkomingen, heeft momentum beleggen zijn aantrekkingskracht. Denk bijvoorbeeld aan het volgende: "De MSCI World Momentum Index heeft de afgelopen twee decennia een gemiddelde jaarwinst van 7, 3% behaald, bijna het dubbele van de bredere benchmark." Dit rendement houdt waarschijnlijk geen rekening met de handelskosten en de tijd die nodig is voor de uitvoering .

Uit recent onderzoek is gebleken dat het mogelijk is om actief een momentumstrategie te verhandelen zonder dat er fulltime handel en onderzoek nodig is. Gebruikmakend van Amerikaanse gegevens van de New York Stock Exchange (NYSE) tussen 1991 en 2010, bleek uit een onderzoek uit 2015 dat een vereenvoudigde momentumstrategie beter presteerde dan de benchmark, zelfs na het verwerken van transactiekosten. Bovendien was een minimale investering van $ 5.000 voldoende om de voordelen te realiseren.

Uit hetzelfde onderzoek bleek dat het vergelijken van deze basisstrategie met een van de frequentere, kleinere transacties aantoonde dat de laatste het beter deed, maar slechts tot op zekere hoogte. Vroeg of laat hebben de handelskosten van een snelle aanpak het rendement uitgehold. Beter nog, de onderzoekers bepaalden dat "de optimale frequentie van momentumhandel varieert van tweejaarlijks tot maandelijks" - een verrassend redelijk tempo.

Het kortsluiten

Zoals eerder vermeld, kunnen agressieve momentumhandelaren ook short selling gebruiken als een manier om hun rendement te verhogen. Met deze techniek kan een belegger profiteren van een daling van de prijs van een actief. Bijvoorbeeld, de short-verkoper - in de overtuiging dat een effect in prijs zal dalen - leent 50 aandelen voor een totaal van $ 100. Vervolgens verkoopt de shortverkoper die aandelen onmiddellijk op de markt voor $ 100 en wacht dan tot het actief daalt. Als dat het geval is, kopen ze de 50 aandelen in (zodat ze aan de geldschieter kunnen worden teruggegeven) voor, laten we zeggen, $ 25. Daarom verkreeg de korte verkoper $ 100 bij de initiële verkoop en gaf vervolgens $ 25 uit om de aandelen terug te krijgen voor een winst van $ 75.

Het probleem met deze strategie is dat er een onbeperkt neerwaarts risico bestaat. Bij normaal beleggen is het neerwaartse risico de totale waarde van uw belegging. Als u $ 100 investeert, is het meeste dat u kunt verliezen $ 100. Met short selling is uw maximaal mogelijke verlies echter onbeperkt. In het bovenstaande scenario leen je bijvoorbeeld 50 aandelen en verkoop je ze voor $ 100. Maar misschien daalt de voorraad niet zoals verwacht. In plaats daarvan gaat het omhoog.

De 50 aandelen zijn $ 150 waard, daarna $ 200 enzovoort. Vroeg of laat moet de korte verkoper de aandelen terugkopen om ze aan de kredietgever terug te geven. Als de aandelenkoers blijft stijgen, is dit een dure propositie.

De les?

Een momentumstrategie kan winstgevend zijn, maar niet als er sprake is van het onbeperkte neerwaartse risico van short selling.

Strategie 4: Middeling dollar-kosten

Dollar-cost averaging (DCA) is de praktijk om in de loop van de tijd regelmatig in de markt te investeren en is niet wederzijds exclusief voor de andere hierboven beschreven methoden. Het is eerder een middel om de strategie uit te voeren die u hebt gekozen. Met DCA kunt u ervoor kiezen om elke maand $ 300 op een beleggingsrekening te plaatsen. Deze gedisciplineerde aanpak wordt bijzonder krachtig wanneer u geautomatiseerde functies gebruikt die voor u investeren. Het is gemakkelijk om je aan een plan te houden wanneer het proces bijna geen toezicht vereist.

Het voordeel van de DCA-strategie is dat deze de pijnlijke en noodlottige strategie van markttiming vermijdt. Zelfs doorgewinterde beleggers voelen af ​​en toe de verleiding om te kopen wanneer ze denken dat de prijzen laag zijn om te ontdekken dat ze tot hun ontsteltenis een langere weg kunnen laten vallen.

Wanneer investeringen in regelmatige stappen plaatsvinden, legt de belegger prijzen vast op alle niveaus, van hoog naar laag. Deze periodieke investeringen verlagen effectief de gemiddelde kosten per aandeel van de aankopen. DCA aan het werk zetten betekent dat u moet beslissen over drie parameters:

• Het totale te investeren bedrag
• Het tijdsvenster waarin de investeringen worden gedaan
• De frequentie van aankopen

Een verstandige keuze

Een gemiddelde van de dollar is een verstandige keuze voor de meeste beleggers. Het houdt u vastbesloten om te sparen en tegelijkertijd het risiconiveau en de effecten van volatiliteit te verminderen. Maar voor degenen die in staat zijn om een ​​forfaitair bedrag te investeren, is DCA misschien niet de beste aanpak.

Volgens een Vanguard-onderzoek uit 2012: “Gemiddeld zien we dat een LSI-benadering (forfaitaire investering) ongeveer twee derde van de tijd beter is dan een DCA-benadering, zelfs wanneer de resultaten worden gecorrigeerd voor de hogere volatiliteit van een aandelen- / obligatieportefeuille. versus geldbeleggingen. '

Maar de meeste beleggers zijn niet in staat om één grote investering te doen. Daarom is DCA voor de meeste mensen geschikt. Bovendien is een DCA-benadering een effectieve tegenmaatregel voor de cognitieve vooringenomenheid die inherent is aan mensen. Zowel nieuwe als ervaren beleggers zijn gevoelig voor oordeelkundige tekortkomingen. Afwijking door verliesaversie zorgt er bijvoorbeeld voor dat we de winst of het verlies van een hoeveelheid geld asymmetrisch bekijken. Bovendien leidt bevestigingsvooroordeel ertoe dat we ons concentreren op en onthouden van informatie die onze lang bestaande overtuigingen bevestigt, terwijl we tegenstrijdige informatie die belangrijk kan zijn negeren.

Het gemiddelde van de dollarkosten omzeilt deze veel voorkomende problemen door menselijke zwakheden uit de vergelijking te verwijderen. Regelmatige, geautomatiseerde investeringen voorkomen spontaan, onlogisch gedrag. Dezelfde Vanguard-studie concludeerde: "Als de belegger zich primair bezighoudt met het minimaliseren van het neerwaartse risico en mogelijke spijtgevoelens (als gevolg van forfaitair beleggen direct voor een marktverlaging), dan kan DCA van nut zijn."

Zodra u uw strategie heeft geïdentificeerd

Dus je hebt een strategie beperkt. Super goed! Maar er zijn nog een paar dingen die u moet doen voordat u de eerste storting op uw beleggingsaccount doet.

Zoek eerst uit hoeveel geld u nodig hebt om uw investeringen te dekken. Dat omvat hoeveel u in eerste instantie kunt storten en hoeveel u kunt blijven investeren in de toekomst.

U moet dan beslissen wat de beste manier voor u is om te beleggen. Bent u van plan naar een traditionele financieel adviseur of makelaar te gaan, of is een passieve, zorgeloze aanpak meer geschikt voor u? Als u voor het laatste kiest, overweeg dan om u aan te melden bij een robo-adviseur. Dit helpt u bij het berekenen van de investeringskosten, van beheerskosten tot commissies die u aan uw makelaar of adviseur moet betalen. Nog iets om in gedachten te houden: niet door de werkgever gesponsorde 401ks afwijzen - dat is een geweldige manier om te beginnen met beleggen. Bij de meeste bedrijven kunt u een deel van uw salaris investeren en belastingvrij opbergen. Veel bedrijven passen bij uw bijdragen. Je zult het niet eens merken omdat je niets hoeft te doen.

Denk aan uw beleggingsinstrumenten. Vergeet niet dat het niet helpt om uw eieren in één mand te houden, dus zorg ervoor dat u uw geld verspreidt over verschillende beleggingsvehikels door te diversifiëren - aandelen, obligaties, beleggingsfondsen, ETF's. Als u sociaal bewust bent, kunt u verantwoord beleggen overwegen. Dit is het moment om erachter te komen hoe u uw beleggingsportefeuille wilt maken en hoe deze eruit zal zien.

Investeren is een achtbaan, dus houd je emoties op afstand. Het lijkt misschien verbazingwekkend wanneer uw beleggingen geld verdienen, maar wanneer ze verlies lijden, kan het moeilijk zijn om ermee om te gaan. Daarom is het belangrijk om een ​​stapje terug te doen, uw emoties uit de vergelijking te nemen en uw investeringen regelmatig met uw adviseur te bespreken om ervoor te zorgen dat ze op schema liggen.

Het komt neer op

De beslissing om een ​​strategie te kiezen is belangrijker dan de strategie zelf. Elk van deze strategieën kan inderdaad een aanzienlijk rendement genereren, zolang de belegger een keuze maakt en zich eraan verbindt. De reden waarom het belangrijk is om te kiezen, is dat hoe eerder u begint, hoe groter de effecten van bereidingen zijn.

Vergeet niet dat u zich bij het kiezen van een strategie niet uitsluitend op het jaarlijkse rendement moet richten. Gebruik de aanpak die past bij uw planning en risicotolerantie. Het negeren van deze aspecten kan leiden tot een hoog verlatingspercentage en vaak veranderde strategieën. En, zoals hierboven besproken, genereren tal van veranderingen kosten die uw jaarlijkse rendement wegnemen.