IPO versus private plaatsing: wat is het verschil?

Particuliere bedrijven die proberen kapitaal aan te trekken door effecten uit te geven, hebben twee opties: het aanbieden van effecten aan het publiek of via een private plaatsing. Voorschriften betreffende beursgenoteerde effecten zijn strenger dan die voor onderhandse plaatsingen.

Elk biedt het nodige kapitaal, maar de criteria voor uitgifte, doorlopende financiële rapportage en beschikbaarheid voor beleggers verschillen per type uitgifte.

Belangrijkste leerpunten

• Particuliere bedrijven die proberen kapitaal aan te trekken door effecten uit te geven, hebben twee opties: het aanbieden van effecten aan het publiek of via een private plaatsing.
• Een IPO wordt onderschreven door investeringsbanken, die de effecten vervolgens beschikbaar stellen voor verkoop op de open markt.
• Aanbiedingen voor onderhandse plaatsing zijn effecten die alleen voor verkoop worden vrijgegeven aan erkende beleggers zoals investeringsbanken, pensioenen of beleggingsfondsen.

IPO

Een IPO valt onder de verordening van de Securities and Exchange Commission (SEC) en vereist op regelmatige basis strikte criteria voor financiële rapportage om beschikbaar te blijven voor handel door beleggers.

Bij een beursgang krijgt de emittent de hulp van een verzekeringsbedrijf om te helpen bepalen welk type effect moet worden uitgegeven, de beste biedprijs, het aantal uit te geven aandelen en de tijd om het op de markt te brengen.

Hoewel de verzekeringsmaatschappijen zoals Goldman Sachs (GS) of Morgan Stanley (MS) die de uitgifte op de markt brengen aandelen houden om aan hun klanten te verkopen tegen de initiële verkoopprijs, kunnen gemiddelde beleggers de aandelen verkrijgen zodra ze op de secundaire markt beginnen te handelen. . IPO's kunnen een risicovolle weddenschap zijn voor beleggers, aangezien er geen eerdere marktactiviteit is om te evalueren. Dit is de reden waarom het lezen van het IPO-prospectusrapport en het verkrijgen van kennis over het bedrijf cruciaal is voordat u belegt.

IPO's werden vriendelijker voor kleine bedrijven als gevolg van de goedkeuring van de Jumpstart Our Business Startups Act, die werd opgericht om het aannemen te ondersteunen en de verder uitgebreide financiële rapportagelast te verminderen voor kleine bedrijven die een IPO aanvragen.

Private plaatsing

Aanbiedingen voor onderhandse plaatsing zijn effecten die alleen voor verkoop worden vrijgegeven aan erkende beleggers zoals investeringsbanken, pensioenen of beleggingsfondsen. Sommige vermogende particulieren kunnen de aandelen ook kopen via deze opties.

Bedrijven die gebruik maken van private plaatsingen zoeken doorgaans een kleinere hoeveelheid kapitaal van een beperkt aantal investeerders. Indien uitgegeven onder voorschrift D, zijn deze effecten vrijgesteld van veel van de financiële rapportagevereisten van openbare aanbiedingen, waardoor de uitgevende onderneming tijd en geld bespaart.

Een private emittent kan een meer complexe zekerheid verkopen aan erkende beleggers die de potentiële risico's en voordelen begrijpen, waardoor de onderneming als een particulier bedrijf kan blijven en de noodzaak om jaarlijkse openbaarmakingen bij de SEC te vermijden vermijdt.

Het op de markt brengen van een probleem kan moeilijker zijn voor private plaatsingen, omdat deze beleggingen behoorlijk riskant kunnen zijn met een lagere liquiditeit dan beursgenoteerde effecten. Private plaatsingen kunnen ook sneller worden gedaan dan IPO's. Voor een bedrijf dat zijn positie als een particuliere entiteit waardeert, hoeven ze die privacy niet op te offeren, maar kunnen ze toch toegang krijgen tot liquiditeit of contant geld van de deal.