James Tobin
James Tobin was een Amerikaanse interventionist en Keynesiaanse econoom die lid was van de raad van bestuur van de Federal Reserve en de Council of Economic Advisors, doceerde aan de universiteiten van Yale en Harvard, en ontving de 1981 Nobelprijs voor economie voor zijn werk aan de "Tobin Model" voor econometrisch denken. Buiten de academische wereld is zijn meest bekende idee de 'Tobin-belasting', een belasting op valutatransacties om valutaspeculatie te verminderen, die volgens Tobin verspillend en contraproductief voor de economische groei was.
ONDERBREKING James Tobin
James Tobin werd geboren op 5 maart 1918 in Champaign, Illinois. Hij was een vroegrijpe student die in wezen het Harvard-toelatingsexamen aflegde, omdat zijn vader hem voorstelde het te doen en hij geen poging deed zich erop voor te bereiden. Hij ging naar de school voor een nationale beurs en ontwikkelde een sterke interesse in het Keynesiaanse denken. Hij studeerde in 1939 summa cum laude af en studeerde af aan Harvard. Hij behaalde zijn masterdiploma in 1940, voordat hij ging werken voor het Office of Price Administration and Civilian Supply en de War Production Board in Washington, DC, voordat hij zich uiteindelijk inschreef bij de marine van de Verenigde Staten na de aanvallen van Pearl Harbor. Hij diende als officier bij de USS Kearny.
Na de oorlog keerde hij terug naar Harvard om zijn Ph.D. in economie, die hij in 1947 voltooide. Dat jaar werd hij verkozen tot Junior Fellow van de Harvard Society of Fellows. Na drie jaar onderzoek in het buitenland te hebben gedaan, ging hij in 1950 naar Yale en besteedde veel van zijn tijd aan het vinden van microfoundaties voor de Keynesiaanse theorie. In 1957 werd hij benoemd tot Stirling Professor of Economics aan Yale. Naast lesgeven en onderzoek trad Tobin ook op als adviseur en medewerker van verschillende tijdschriften en kranten, waarin hij commentaar gaf op actuele gebeurtenissen en hun economische implicaties. Toen Keynesian John F. Kennedy in het presidentschap werd verkozen, werd Tobin in zijn Raad van Economische Adviseurs geplaatst en bleef hij zijn adviserende rol tijdens het presidentschap van Lyndon Johnson vervullen. Ontslagen door de opvolger van Johnson, Richard Nixon, werd Tobin in 1971 president van de American Economic Association.
Na het winnen van de Nobelprijs voor de economie in 1981, stopte Tobin met lesgeven in 1983. Hij bleef schrijven tot zijn dood op 11 maart 2002. Het zou pas in 2009 zijn toen Adair, Lord Turner, een 'Tobin Tax' voorstelde om een steeds grotere valuta-speculatiemarkt te onderdrukken, die Turner "gezwollen, tot het punt dat het te groot is voor de samenleving" noemde, dat Tobin's werk internationale krantenkoppen zou halen.
De Nobelprijs voor de economie
James Tobin won de Nobel Memorial Prize in Economics in 1981 voor zijn ontwikkeling van het Tobin Model van de portfolioselectietheorie. De portefeuilleselectietheorie vereist een meta-analyse van financiële analysetechnieken om te beschrijven hoe beleggers risico's in hun beleggingsportefeuilles beperken. Dit risico wordt beperkt door te kiezen voor een combinatie van beleggingen met een hoog risico en een laag risico, en Tobin beschreef de manier waarop beleggers deze beleggingen selecteren.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.