Marge-account
Een margerekening is een effectenrekening waarbij de makelaar de klant contant geld leent om aandelen of andere financiële producten te kopen. De lening op de rekening wordt gedekt door de gekochte effecten en contanten, en heeft een periodieke rentevoet. Omdat de klant investeert met geleend geld, gebruikt de klant hefboomwerking die de winsten en verliezen voor de klant vergroot.
Hoe een marge-account werkt
Als een belegger effecten koopt met margefondsen, en die waardepapieren waarderen in waarde die hoger is dan de rente die op de fondsen wordt geheven, zal de belegger een beter totaalrendement behalen dan wanneer hij alleen effecten met eigen contanten zou hebben gekocht. Dit is het voordeel van het gebruik van marges.
Het nadeel is dat de beursvennootschap rente op de margestortingen in rekening brengt zolang de lening uitstaat, waardoor de kosten van de belegger om de effecten te kopen stijgen. Als de waarde in waarde daalt, bevindt de belegger zich onder water en moet hij bovendien rente betalen aan de makelaar.
Als het eigen vermogen van een margerekening onder het niveau van de onderhoudsmarge daalt, zal de beursvennootschap een margeoproep doen naar de belegger. Binnen een bepaald aantal dagen - meestal binnen drie dagen, hoewel in sommige situaties minder - moet de belegger meer geld storten of wat aandelen verkopen om het verschil tussen de prijs van het effect en de onderhoudsmarge te compenseren.
Een beursvennootschap heeft het recht om een klant te vragen om de hoeveelheid kapitaal die hij op een margerekening heeft te verhogen, de effecten van de belegger te verkopen als de tussenpersoon voelt dat zijn eigen vermogen gevaar loopt, of de belegger te vervolgen als hij niet voldoet aan een margestorting of als ze een negatief saldo op hun rekening hebben.
De belegger heeft het potentieel om meer geld te verliezen dan de fondsen die op de rekening zijn gestort. Om deze redenen is een margerekening alleen geschikt voor een geavanceerde belegger met een grondig inzicht in de aanvullende beleggingsrisico's en vereisten van handelen met marge.
Een margerekening mag niet worden gebruikt voor het kopen van aandelen op marge op een individuele pensioenrekening, een trust of andere fiduciaire rekeningen. Bovendien kan een marge-account niet worden gebruikt met aandelenhandelsaccounts van minder dan $ 2.000.
Belangrijkste leerpunten
- Met een margerekening kan een handelaar geld lenen van een makelaar en hoeft hij niet de volledige waarde van een transactie aan te bieden.
- Met een margerekening kan een handelaar doorgaans andere financiële producten verhandelen, zoals futures en opties (indien goedgekeurd en beschikbaar bij die makelaar), evenals aandelen.
- Marge verhoogt het winst- en verliespotentieel van het kapitaal van de handelaar.
- Bij het verhandelen van aandelen wordt een geleende vergoeding of rente in rekening gebracht op geleende fondsen.
Marge op andere financiële producten
Financiële producten, anders dan aandelen, kunnen op marge worden gekocht. Futures-handelaren gebruiken bijvoorbeeld ook vaak marge.
Bij andere financiële producten zullen de initiële marge en onderhoudsmarge variëren. Uitwisselingen of andere regelgevende instanties stellen de minimale margevereisten vast, hoewel bepaalde makelaars deze margevereisten kunnen verhogen. Dat betekent dat de marge per makelaar kan variëren. De vereiste initiële marge op futures ligt doorgaans veel lager dan voor aandelen. Hoewel aandelenbeleggers 50% van de waarde van een transactie moeten inzetten, is het mogelijk dat futures-handelaren slechts 10% of minder moeten betalen.
Marginrekeningen zijn ook vereist voor de meeste opties voor handelsstrategieën.
Voorbeeld van een marge-account
Stel dat een belegger met $ 2.500 in een margin-account Nokia's aandelen wil kopen voor $ 5 per aandeel. De klant zou extra margestortingen van maximaal $ 2.500, geleverd door de makelaar, kunnen gebruiken om $ 5.000 aan Nokia-aandelen of 1.000 aandelen te kopen. Als het aandeel waardeert tot $ 10 per aandeel, kan de belegger de aandelen verkopen voor $ 10.000. Als ze dat doen, na het terugbetalen van de $ 2.500 van de makelaar, en zonder de oorspronkelijke $ 2.500 te hebben geïnvesteerd, profiteert de handelaar $ 5.000.
Hadden ze geen geld geleend, dan hadden ze slechts $ 2.500 verdiend als hun aandelen verdubbelden. Door het dubbele van de positie werd de potentiële winst verdubbeld.
Als de voorraad echter was gedaald tot $ 2, 50, zou al het geld van de klant weg zijn. Aangezien 1.000 aandelen * $ 2, 50 $ 2.500 is, zal de makelaar de klant laten weten dat de positie wordt gesloten, tenzij de klant meer kapitaal op de rekening plaatst. De klant heeft zijn geld verloren en kan de positie niet meer handhaven. Dit is een margin call.
De bovenstaande scenario's gaan ervan uit dat er geen kosten aan verbonden zijn. Maar er zijn commissies en er wordt ook rente betaald over de geleende middelen. Als de transactie een jaar duurde en de rente 10% was, zou de klant 10% * $ 2.500 of $ 250 aan rente hebben betaald. Hun werkelijke winst is $ 5.000, minus $ 250 en commissies. Zelfs als de klant geld verloor op de transactie, wordt hun verlies verhoogd met $ 250 plus commissies.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.