Wat is het verschil tussen een goudgerande band en een gewone band?

Een goudgerande obligatie is gewoon een hoogwaardige soort schuld. Wat blue-chip aandelen zijn voor gewone aandelen, zijn goudgerande obligaties voor reguliere obligatie-emissies. Zoals bij elke obligatie, leent de federale of zakelijke emittent geld van beleggers tegen een vaste rentevoet voor een specifieke periode.

De basis van vergulde randen

De term "verguld" is van Britse origine en vergulde randen oorspronkelijk verwezen naar schuldbewijzen uitgegeven door de Bank of England, die de eerste in 1694 uitgegeven. De obligaties werden gedrukt op certificaten met een vergulde rand - vandaar de naam. Samen met emissies van de Bank of England werden schulden uitgegeven door overheden van het Verenigd Koninkrijk en het Britse Gemenebest (zoals India, Zuid-Afrika en Noord-Ierland) ook bekend als goudgerande obligaties. De term 'gelten', die dateert uit de 19e eeuw, is ontstaan ​​als een bijnaam voor Britse staatsobligaties en blijft de huidige afkorting voor beleggers.

De term 'obligaties met goudranden' is echter geëvolueerd en werd een algemene uitdrukking voor hoogwaardige schulden in het algemeen. Het beschrijft nu wereldwijde obligaties uitgegeven door bedrijven of overheden die financiële stabiliteit op lange termijn hebben aangetoond - met name het vermogen om sterke inkomsten te genereren, wanbetaling te vermijden en consequent obligatiehouders op schema te betalen - een synoniem voor superieure schuld van beleggingskwaliteit.

"Investment grade" verwijst naar de ratings die door belangrijke onafhankelijke kredietbeoordelingsdiensten zoals Moody's en Standard & Poor's aan de schuld zijn toegekend. Deze bedrijven onderzoeken de financiële gezondheid van obligatie-emittenten, inclusief emittenten van gemeentelijke obligaties, en kennen ratings toe aan de aangeboden obligaties. Een obligatierating helpt beleggers de kredietkwaliteit te beoordelen in vergelijking met andere obligaties. Om een ​​obligatie op de ratingschaal van Standard & Poor te kunnen classificeren als "verguld", moet deze bijvoorbeeld in een van de vier beste ratingklassen vallen - AAA, AA, A of BBB - bij voorkeur de eerste twee klassen. Classificaties van BB, B, CCC, CC, C of D zouden als meer speculatief worden beschouwd en, in het geval van het "D" -niveau, standaard.

Vergulde randen obligaties versus reguliere obligaties

"Reguliere obligatie" is een zeer generieke term die wordt gebruikt om obligaties te beschrijven met een bedrijfs-, gemeentelijke, hoogrentende, hypotheek-, particuliere en overheidsuitgifte. Obligaties in deze categorie kunnen hoogwaardige obligaties omvatten, zoals goudgerande, maar ook de meer speculatieve en riskantere obligaties die onder beleggingskwaliteit vallen.

Een goudgerande obligatie wordt beschouwd als de volgende veiligste obligatie voor een Amerikaanse staatsobligatie. Natuurlijk komt deze veiligheid met een prijs: het lage risico vertaalt zich naar een laag rendement. Vaak biedt een goudgerande obligatie een rendement dat ver onder het rendement ligt dat wordt aangeboden door vergelijkbare maar meer speculatieve obligaties. Op 23 januari 2019 leverde de Britse 10-jarige obligatie - een van de letterlijke gelten - met een coupon (rente) van 4, 25% bijvoorbeeld 1, 2% op. Obligaties met 10 jaar triple-C-rating (de laagste rating die een bedrijfsobligatie kan krijgen) waren op dezelfde datum gemiddeld 12% en een rendement van 5, 13%.

Als zodanig zouden obligaties met vergulde randen het meest geschikt zijn voor een deel van een portefeuille die is gereserveerd voor behoud van kapitaal, of voor beleggers die op zoek zijn naar een stabiele of bescheiden inkomstenstroom. Agressievere beleggers die in staat zijn risico's te nemen en een hoger rendement nastreven, zouden beter geschikt zijn voor schuldinstrumenten met een lagere rating.