Voldoen aan uw fiduciaire verantwoordelijkheid

Dus je hebt je aangemeld als lid van het bestuur van je lokale goede doel of een andere organisatie en je beschouwt jezelf vooral als een geluk dat je een plaats in het investeringscomité hebt veroverd. Misschien had u aanvankelijk bedenkingen bij uw nieuwe afspraak, maar als u een grote interesse hebt in de financiële wereld, een paar eigen investeringen, kijk naar CNBC en lees de Wall Street Journal, dan denkt u misschien dat u gekwalificeerd bent. Hoewel dit een geweldige manier kan zijn om vergaderingen van het investeringscomité bij te wonen en het nieuwste investeringsonderzoek van de adviseur van het goede doel te ontvangen, moet deze taak niet lichtvaardig worden opgevat.

Fiduciair zijn heeft een zekere verantwoordelijkheid. Een beleggingsfiduciair is elke persoon die wettelijk verantwoordelijk is voor het beheer van het geld van iemand anders. Wat dit echt betekent, is dat u in een vertrouwenspositie bent geplaatst en dat dit gevolgen kan hebben voor het verraad van dat vertrouwen. In dit artikel bespreken we wie als een fiduciair wordt beschouwd en wat de verantwoordelijkheden van een fiduciair zijn.

Wie wordt beschouwd als een fiduciair?

Als lid van het investeringscomité kunt u een deel van de verantwoordelijkheid delen met de beleggingsadviseur van het comité. Als uw adviseur een geregistreerde beleggingsadviseur is, deelt hij of zij fiduciaire verantwoordelijkheid met het investeringscomité. Een makelaar daarentegen kan dat niet. Sommige beursvennootschappen willen niet dat hun makelaars fiduciaire ondernemingen zijn. Uiteindelijk zijn het de acties van de adviseur die bepalen of hij of zij een fiduciair is. Continu, uitgebreid advies geven wordt beschouwd als een fiduciaire rol, terwijl het simpelweg verkopen van producten dat niet is.

Het inschakelen van een adviseur die bereid is fiduciaire verantwoordelijkheid te aanvaarden is wenselijk omdat leden van het investeringscomité hun aansprakelijkheid verminderen door sommige van hun verantwoordelijkheden aan een deskundige te delegeren. Het inhuren van een expert ontslaat de commissieleden echter niet van al hun taken. Ze hebben nog steeds de plicht om de activiteiten van de expert zorgvuldig te selecteren en te controleren; daarom moeten commissieleden nog steeds begrijpen wat een fiduciair beleggingsproces is.

De verantwoordelijkheden van een fiduciair

De hoofdverantwoordelijkheid van een fiduciair is het beheren van een voorzichtig beleggingsproces. Een voorzichtig proces is niet zo vaag als het klinkt. Een fiduciair toont voorzichtigheid door het proces waarmee investeringsbeslissingen worden beheerd. Dit betekent dat fiduciairs een basisoverzicht moeten hebben van hoe zij hun verantwoordelijkheden aanpakken. Als reactie op de behoefte aan begeleiding voor fiduciaire ondernemingen, werd de non-profit Foundation for Fiduciary Studies opgericht om de volgende voorzichtige beleggingspraktijken te definiëren:

Stap 1: Organiseren

Het proces begint met fiduciaires die zichzelf informeren over de wetten en regels die van toepassing zijn op hun situaties. Fiduciaires van pensioenregelingen moeten bijvoorbeeld begrijpen dat de Wet pensioen- en inkomenszekerheid (ERISA) voor werknemers de primaire wetgeving is die hun acties regelt. Zodra fiduciairs hun regels bepalen, moeten ze de rollen en verantwoordelijkheden van alle bij het proces betrokken partijen definiëren. Als beleggingsdienstverleners worden gebruikt, moeten alle serviceovereenkomsten schriftelijk worden vastgelegd.

Stap 2: Formaliseren

Het formaliseren van het beleggingsproces begint met het creëren van de doelstellingen en doelstellingen van het investeringsprogramma. Fiduciaires moeten factoren identificeren zoals de beleggingshorizon, een aanvaardbaar risiconiveau en het verwachte rendement. Door deze factoren te identificeren, creëren fiduciaires een kader voor het evalueren van investeringsopties.

Fiduciaires moeten dan geschikte activaklassen selecteren die hen in staat stellen om een ​​gediversifieerde portefeuille te creëren via een gerechtvaardigde methode. De meeste fiduciaires doen dit door moderne portefeuilletheorie (MPT) te gebruiken, omdat het een van de meest geaccepteerde methoden is voor het creëren van beleggingsportefeuilles die zich richten op een gewenst risico / rendement-profiel.

Ten slotte moet de fiduciair deze stappen formaliseren door een verklaring over het beleggingsbeleid op te stellen, die de nodige details biedt om een ​​specifieke beleggingsstrategie te implementeren. Nu is de fiduciair klaar om door te gaan met de implementatie van het investeringsprogramma zoals geïdentificeerd in de eerste twee stappen.

Stap 3: Implementeren

In de implementatiefase worden specifieke beleggingen of beleggingsbeheerders geselecteerd om te voldoen aan de vereisten die worden beschreven in de verklaring over het beleggingsbeleid. Een due diligence-proces moet worden ontworpen om potentiële investeringen te evalueren. Het due diligence-proces moet criteria identificeren die worden gebruikt om te evalueren en filteren door de pool van potentiële investeringsopties.

De implementatiefase wordt meestal uitgevoerd met de hulp van een beleggingsadviseur omdat veel fiduciaires de vaardigheden en / of middelen missen om deze stap uit te voeren. Wanneer een adviseur wordt gebruikt om te helpen bij de implementatiefase, moeten fiduciaires en adviseurs communiceren om ervoor te zorgen dat een overeengekomen due diligence-proces wordt gebruikt bij de selectie van investeringen of managers.

Stap 4: Monitor

De laatste stap kan het meest tijdrovende en ook het meest verwaarloosde deel van het proces zijn. Sommige fiduciairs voelen de urgentie voor monitoring niet aan als ze de eerste drie stappen correct hebben uitgevoerd. Fiduciaires mogen hun verantwoordelijkheden niet verwaarlozen omdat ze in elke stap even aansprakelijk kunnen zijn voor nalatigheid.

Om het beleggingsproces goed te kunnen volgen, moeten fiduciaire ondernemingen periodiek rapporten bekijken die de prestaties van hun beleggingen vergelijken met de juiste index en peer group en bepalen of de doelstellingen van het beleggingsbeleid worden behaald. Het eenvoudig opvolgen van prestatiestatistieken is niet voldoende. Fiduciaires moeten ook kwalitatieve gegevens bewaken, zoals veranderingen in de organisatiestructuur van beleggingsbeheerders die in de portefeuille worden gebruikt. Als de beleggingsbeslissers in een organisatie zijn vertrokken, of als hun niveau van autoriteit is veranderd, moeten beleggers overwegen hoe deze informatie de toekomstige prestaties kan beïnvloeden.

Naast prestatiebeoordelingen moeten fiduciaires de kosten beoordelen die zijn gemaakt bij de implementatie van het proces. Fiduciaires zijn niet alleen verantwoordelijk voor hoe fondsen worden belegd, maar ze zijn ook verantwoordelijk voor hoe middelen worden besteed. Beleggingsvergoedingen hebben een directe invloed op de prestaties en fiduciaire ondernemingen moeten ervoor zorgen dat de vergoedingen betaald voor beleggingsbeheer eerlijk en redelijk zijn.

Het komt neer op

Door de juiste uitvoering van het voorzichtige beleggingsproces dat in deze vier stappen wordt beschreven, kunnen beheerders en leden van het investeringscomité hun aansprakelijkheid verminderen door erop te vertrouwen dat zij hun fiduciaire verantwoordelijkheden vervullen. Fiduciaires moeten hun verantwoordelijkheden omarmen en begrijpen dat ze niet worden beoordeeld op het rendement van hun portefeuille, maar op de voorzichtigheid die wordt gebruikt bij het creëren van het rendement. Als fiduciaires het proces goed doen, moeten ze in staat zijn om een ​​bewonderenswaardig rendement te behalen voor hun organisaties. Uiteindelijk is het niet of je wint of verliest, het is hoe je het spel speelt. (Voor gerelateerde literatuur, zie: Wat zijn enkele voorbeelden van fiduciaire plicht? )