Definitie van netto-schuld / EBITDA-ratio
De ratio nettoschuld / EBITDA (winst vóór renteafschrijving en amortisatie) is een maatstaf voor de hefboomwerking, berekend als rentedragende verplichtingen van de onderneming minus liquide middelen, gedeeld door haar EBITDA.
De nettoschuld / EBITDA-ratio is een schuldratio die aangeeft hoeveel jaar het zou duren voordat een bedrijf zijn schuld zou terugbetalen als de nettoschuld en EBITDA constant worden gehouden. Als een bedrijf meer contanten dan schulden heeft, kan de ratio negatief zijn. Het is vergelijkbaar met de schuld / EBITDA-ratio, maar nettoschuld trekt geldmiddelen en kasequivalenten af, terwijl de standaardratio dat niet doet.
Belangrijkste leerpunten
- De nettoschuld / EBITDA-ratio is een schuldratio die aangeeft hoeveel jaar het zou duren voordat een bedrijf zijn schuld zou terugbetalen als de nettoschuld en EBITDA constant worden gehouden.
- Wanneer analisten kijken naar de netto schuld / EBITDA-ratio, willen ze weten hoe goed een bedrijf zijn schulden kan dekken.
- Het is vergelijkbaar met de schuld / EBITDA-ratio, maar nettoschuld trekt geldmiddelen en kasequivalenten af, terwijl de standaardratio dat niet doet.
- Als een bedrijf meer contanten dan schulden heeft, kan de ratio negatief zijn.
De formule voor de netto schuld-tot-EBITDA is
Nettoschuld aan EBITDA = totale schuld − Cash & equivalenten EBITDANet \ schuld \ aan \ EBITDA = \ frac {Total \ Debt - Cash \ & Equivalents} {EBITDA} netto schuld aan EBITDA = EBITDATotale schuld − Cash & equivalenten
01:18Nettoschuld / EBITDA-ratio
Wat zegt de netto schuld / EBITDA-ratio?
De netto schuld / EBITDA-ratio is populair bij analisten omdat deze rekening houdt met het vermogen van een bedrijf om zijn schuld te verminderen. Verhoudingen hoger dan 4 of 5 veroorzaken doorgaans alarmbellen omdat dit aangeeft dat een bedrijf minder waarschijnlijk in staat zal zijn om zijn schuldenlast aan te pakken, en dus minder waarschijnlijk de extra schuld op zich kan nemen die nodig is om het bedrijf te laten groeien.
De netto schuld / EBITDA-ratio moet worden vergeleken met die van een benchmark of het sectorgemiddelde om de kredietwaardigheid van een bedrijf te bepalen. Bovendien zou een horizontale analyse kunnen worden uitgevoerd om te bepalen of een bedrijf zijn schuldenlast gedurende een bepaalde periode heeft verhoogd of verlaagd. Voor horizontale analyse worden ratio's of items in de financiële overzichten vergeleken met die van voorgaande perioden om te bepalen hoe het bedrijf is gegroeid gedurende het opgegeven tijdsbestek.
Voorbeeld van netto schuld-naar-EBITDA
Stel dat een belegger een horizontale analyse van bedrijf ABC wil uitvoeren om te bepalen of hij in staat is zijn schuld af te lossen. Voor het vorige fiscale jaar bedroeg de kortetermijnschuld van onderneming ABC $ 6, 31 miljard, de langlopende schuld was $ 28, 99 miljard en het kasbezit was $ 13, 84 miljard.
Daarom rapporteerde Bedrijf ABC een nettoschuld van $ 21, 46 miljard, of $ 6, 31 miljard plus $ 28, 99 miljard min $ 13, 84 miljard, en een EBITDA van $ 60, 60 miljard tijdens de fiscale periode. Bijgevolg had Apple een netto schuld / EBITDA-ratio van 0, 35 of $ 21, 46 miljard gedeeld door $ 60, 60 miljard.
Voor het recente fiscale jaar had Apple een kortlopende schuld van $ 8, 50 miljard, een langlopende schuld van $ 53, 46 miljard en $ 21, 12 miljard contant. Het bedrijf verhoogde zijn nettoschuld met 90, 31% tot $ 40, 84 miljard op jaarbasis. Bedrijf ABC rapporteerde een EBITDA van $ 77, 89 miljard, een stijging van 28, 53% ten opzichte van zijn EBITDA het voorgaande jaar.
Daarom had bedrijf ABC een verhouding netto schuld / EBITDA van 0, 52 of $ 40, 84 miljard gedeeld door $ 77, 89 miljard. De nettoschuld / EBITDA-ratio van bedrijf ABC steeg met 0, 17 of 49, 81% op jaarbasis.
Beperkingen van de nettoschuld tot EBITDA
Analisten houden van de nettoschuld / EBITDA-ratio omdat deze gemakkelijk te berekenen is. Schuldcijfers zijn te vinden op de balans en EBITDA kan worden berekend op basis van de resultatenrekening. Het probleem is echter dat het misschien niet de meest nauwkeurige maatstaf voor inkomsten is. Meer dan inkomsten, willen analisten de hoeveelheid contant geld bepalen die beschikbaar is voor schuldaflossing.
Afschrijvingen en amortisatie zijn niet-contante uitgaven die niet echt van invloed zijn op de kasstromen, maar rente kan voor sommige bedrijven een aanzienlijke kostenpost zijn. Banken en beleggers die naar de huidige schuld / EBITDA-ratio kijken om inzicht te krijgen in hoe goed het bedrijf haar schuld kan betalen, willen misschien de impact van rente op de schuld overwegen, zelfs als die schuld in een nieuwe uitgifte wordt opgenomen. Op deze manier kunnen netto-inkomsten minus kapitaaluitgaven, plus afschrijvingen en waardeverminderingen, de betere maatstaf zijn voor beschikbare contanten voor schuldaflossing.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.